Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ του JO NESBO

 

Συνέχεια της ανάγνωσης της σειράς του Χάρι Χόλε και εδώ είμαστε με ένα βιβλίο για το οποίο είχα ακούσει τα καλύτερα! Από τη μια, βέβαια, το χιονισμένο σκηνικό ήταν υπέροχο, η σκοτεινή ατμόσφαιρα αρκετά ενδιαφέρουσα, οι παθιασμένοι ήρωες ελκυστικοί, οι περιγραφές εξαιρετικές, σε κάποια σημεία σε καθηλώνει, ΑΛΛΑ, από την άλλη το βρήκα αρκετά προβλέψιμο, σε ορισμένα σημεία κουραστικό ή "τραβηγμένο από τα μαλλιά", με αργή εξέλιξη! Θεωρώ ότι κάποια προηγούμενα βιβλία της σειράς ήταν πολύ καλύτερα!

ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ του Ισίδωρου Ζουργού

 

Μου αρέσουν τα ιστορικά μυθιστορήματα, μου αρέσει πολύ και ο Ζουργός! Έχω ενθουσιαστεί με ό,τι κι αν έχω διαβάσει δικό του! Έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο γραφής, ποιητικό, που "αγγίζει" κατευθείαν το συναίσθημά σου! Το πλούσιο λεξιλόγιο (βραδυβάμων, αηδονολαλούσα, αλογοσύρτης, διαπρύσιο, μαντατευτής, φιδόστρατες, τροχιοδεικτικές), τα πολλά σχήματα λόγου και οι λυρικές περιγραφές σε βάζουν μέσα στην ιστορία, συμμετέχεις κι εσύ στα γεγονότα! Αυτό συμβαίνει και σε αυτό το βιβλίο, στο οποίο, με αφορμή ένα αρκετά έξυπνο εύρημα, αυτό του εγκλεισμού ενός άντρα και μιας γυναίκας μέσα σε ένα ασανσέρ, παρουσιάζει όλη, σχεδόν, την Ιστορία της νεότερης Ελλάδας (Βαλκανικοί πόλεμοι, Μακεδονικός αγώνας, προσφυγιά, εθνικός διχασμός, Κατοχή, δράση αντιστασιακών και δωσίλογων, εμφύλιος, Μεταπολίτευση - χρόνια ανεμελιάς και υλισμού "Γύρω της ο κόσμος της μεταπολίτευσης βούιζε ακόμα πολύχρωμος, γεμάτος αγανάκτηση, διεκδικήσεις και όνειρα. Ένα βουερό ποτάμι ήταν εκείνος ο κόσμος, πλατύ, που απειλούσε να ξεχειλίσει. Στις όχθες του μια νεολαία γυμνή άναβε φωτιές, για να διώξει τη νύχτα, κρατούσε στα χέρια εξάντες και αστρολάβους και υπολόγιζε το μεγάλο ταξίδι. Άλλοι επιβιβάζονταν σε πρόχειρες σχεδίες κι άλλοι έμεναν για πάντα στις όχθες ακολουθώντας τον ρου της κοίτης βαδίζοντας. Δεν έφτασε ποτέ κανείς τους στις εκβολές, κάποιοι είπαν αργότερα πως αυτές δεν υπήρχαν") εστιασμένη στον ευρύτερο Βορειοελλαδικό χώρο και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, μέσα από την πορεία δύο οικογενειών και τριών γενεών! 

Οι ήρωές του δίνουν τον δικό τους αγώνα, καθώς έρχονται αντιμέτωποι με τη φτώχεια, τη μοναξιά, την επαγγελματική αποτυχία, τους ανεκπλήρωτους έρωτες, τον συμβιβασμό, την αλλοτρίωση, τη διάψευση των ελπίδων τους! Στο τέλος ο κάθε ήρωας ακολουθεί τη μοίρα του ("Δύο δράκους πραγματικούς φοβόταν πάντα στη ζωή του, την πίεση της ανάγκης και τον τροχό της μοίρας"),όπως η πεταλούδα καταδιώκεται συνεχώς από τη σκιά της! ("Κάθε φορά που έβλεπε πεταλούδα να πετάει χαμηλά στο χώμα, έψαχνε τη σκιά της σαν να ήταν το είδωλο της δικιάς της ζωής. Άλλοι τελικά στη δικιά της ζωή κουνούσαν τα φτερά τους και πετούσαν, και αυτή ασθμαίνοντας έτρεχε ξοπίσω τους με το φόβο μην φύγει ο ήλιος και χαθεί") 

Η μνήμη και η ματαιότητα αποτελούν "λέξεις-κλειδιά" στη συναρπαστική πλοκή του βιβλίου, ενώ ο χρόνος "κάνει τα δικά του παιχνίδια", καθώς το παρελθόν και το παρόν "βαδίζουν σφιχταγκαλιασμένα" μεν, αλλά άλλοτε ο χρόνος κυλά σαν νερό (συμπυκνωμένο π.χ. παρουσιάζεται το διάστημα της Απριλιανής δικτατορίας, καθώς και η περίοδος του Εμφυλίου) και άλλοτε βασανιστικά αργά, όπως ο εγκλεισμός στο ασανσέρ! 

Υπάρχει, βέβαια, και το στοιχείο της υπερβολής σε κάποια σημεία της πλοκής, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε από το να απολαύσω πραγματικά την ανάγνωσή του και να το προτείνω σε όλους!

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα: 

"Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες είναι όμοιες η μία με την άλλη, μα η κάθε δυστυχισμένη οικογένεια έχει τη δική της δυστυχία. Στη δικιά μας ευτυχισμένη οικογένεια είχαμε κι εμείς μια ιδιωτική δυστυχία, το ότι δε μιλούσαμε! Ότι αγαπιόμασταν και από μια περίεργη σεμνοτυφία δεν το λέγαμε! Τα πράγματα υπάρχουν από τη στιγμή που αρχίζουμε να τα ονοματίζουμε!"

"Υπάρχει μια σκιά που μόνο όσοι έχουν χάρισμα και περίσκεψη μπορούν να τη διακρίνουν την άνοιξη στα λιβάδια, είναι η σκιά κάποιας πεταλούδας κάτω στο χόρτο, τόσο μικρή που θυμίζει τελεία σε σελίδα τετραδίου. Όσοι προσπάθησαν να την εξευμενίσουν δίπλωσαν στα δύο, αυτοί που της αντιτάχθηκαν διαμελίστηκαν"

Η ΑΓΚΑΘΑ ΣΤΟ ΟΡΙΑΝ ΕΞΠΡΕΣ της Lindsay Jayne Asheford

 

Δε γίνεται να μείνεις αδιάφορη απέναντι σε ένα βιβλίο που έχει στον τίτλο του από τη μια το όνομα της αγαπημένης συγγραφέως έργων μυστηρίου και από την άλλη το όνομα του πιο δημοφιλούς διηπειρωτικού τρένου όλων των εποχών! Περιμένεις μυστήρια και μαγευτικά ταξίδια! Τα συναντάς αυτά, αλλά και κάτι παραπάνω! Πρόκειται για το ταξίδι που έκανε η Αγκάθα Κρίστι με το Όριαν Εξπρές στη Βαγδάτη για να ξεπεράσει το διαζύγιό της! Συνταξιδιώτισσές της είναι η Κάθριν και η Νάνσι, δύο γυναίκες που προσπαθούν να ξεφύγουν κι αυτές από τα δικά τους προβλήματα κουβαλώντας η καθεμία τα δικά της μυστικά, τις ενοχές και τα πάθη της! Οι τρεις ηρωίδες θα συνδεθούν με δεσμούς φιλίας  και θα αρχίσουν σταδιακά οι εξομολογήσεις με αποτέλεσμα να μην είναι τίποτα ίδιο μετά από αυτό το ταξίδι! Υπάρχει, λοιπόν, το μυστήριο, αν και σε μικρές δόσεις, σε αυτό το μυθιστόρημα που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε κοινωνικό με μικρά στοιχεία ρομαντισμού, αλλά, κάλλιστα, θα μπορούσαμε να το εντάξουμε και στην κατηγορία των ταξιδιωτικών! 

Πόσο όμορφα νιώθεις διαβάζοντας στις σελίδες του τις υπέροχες περιγραφές των πόλεων-σταθμών του θρυλικού τρένου (Παρίσι-Λωζάνη-Μιλάνο-Βενετία- Τεργέστη-Ζάγκρεμπ-Σόφια-Σιμεόνοβγκραντ-Λιούμπιμετς-Κωνσταντινούπολη), αλλά και με πόσο μαγευτικό τρόπο αποδίδονται τα τοπία της εξωτικής Μέσης Ανατολής! Πολύ κατατοπιστικοί ως προς αυτό είναι και οι τίτλοι των κεφαλαίων με τους σταθμούς του τρένου και τα ονόματα των περιοχών της Μέσης Ανατολής στα οποία εξελίσσεται η δράση! 

Πολλές είναι και οι πληροφορίες που αντλεί ο αναγνώστης για το εσωτερικό του τρένου, την αρχαία Ιστορία της Βαγδάτης, τις φυλές της ερήμου και τις συνήθειές τους, αλλά και για την προσωπικότητα της Κρίστι, καθώς στο βιβλίο συνυπάρχουν με αρμονικό τρόπο η μυθοπλασία με πραγματικά στοιχεία, υπαρκτά πρόσωπα και γεγονότα που αφορούν τη ζωή της! 

Η πλοκή ρέει ευχάριστα και γρήγορα, οι περιγραφές είναι μαγικές, τα συναισθήματα που κατακλύζουν τον αναγνώστη αρκετά, ενώ η αναφορά σε διάφορα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι που γίνεται στο βιβλίο το καθιστά πιο ενδιαφέρον! 

Ένα βιβλίο ατμοσφαιρικό, γεμάτο εικόνες, μυρωδιές και γεύσεις που σε χαλαρώνει και σου αφήνει μια γλυκιά γεύση!

Χαρακτηριστικό απόσπασμα του βιβλίου:

"Το τρένο, όπως και η ίδια η ζωή, πρέπει να συνεχίσει τη διαδρομή του μέχρι να φτάσει στον προορισμό του. Πιθανόν να μη σου αρέσουν πάντα αυτά που βλέπεις από το παράθυρο, αλλά, αν κατεβάσεις την περσίδα, θα χάσεις και την ομορφιά εκτός από την ασχήμια"

Η ΘΕΙΑ ΜΠΕΜΠΑ της Ισμήνης Μπάρακλη

 

Είναι η πρώτη φορά που επιλέγω να διαβάσω ένα βιβλίο επειδή με γοήτευσε το vintage εξώφυλλό του, αλλά και ο τίτλος του που παραπέμπει σε κάτι οικείο, που αποπνέει ζεστασιά και ασφάλεια και προσφέρει μια εσάνς παρελθόντος! 

Η Μαρίκα Ρόζη, το γένος Υψηλάντη, η αποκαλούμενη Μπέμπα, εργάζεται ως οικονόμος σε ένα αρχοντικό σπίτι του Ναυπλίου την εποχή της δεκαετίας του '30 (Το αρχοντικό της προκυμαίας ήταν ένα ευλογημένο σπίτι που γέννησε και μεγάλωσε ευτυχισμένους ανθρώπους σε καλές και κακές εποχές)! Μέσα από την αφήγησή της μαθαίνουμε για τα πρόσωπα της οικογένειας, της οποίας αποτελεί αναπόσπαστο μέλος, καθώς και για τα ιστορικά γεγονότα της εποχής και πώς αυτά επηρεάζουν τα συναισθήματα και τις επιλογές των προσώπων! 

Δεν πρόκειται για ιστορικό μυθιστόρημα (η συγγραφέας καταπιάνεται με σεβασμό μεν, αλλά όχι τόσο διεισδυτικά με το ιστορικό background της εποχής), αλλά περισσότερο για ευθυμογράφημα ή ηθογραφία με κεντρικό πρόσωπο μια γυναίκα δυναμική, υποστηρικτική, δραστήρια, με τόλμη και τεράστια αποθέματα αγάπης και κατανόησης, η οποία αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια τα προβλήματα της ζωής (Η Μπέμπα ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος με αρετές και αξίες που διακριτικά επηρέαζε το περιβάλλον της)! 

Γλυκόπικρο βιβλίο, καθώς το χιούμορ συνδυάζεται αρμονικά με τις απαιτούμενες δραματικές πινελιές, αισιόδοξο, δροσερό, που προκαλεί συγκίνηση και, κυρίως, νοσταλγία! Δεν μπορεί να διαβάζεις τις γραμμές του και να μη σου έρχονται μπροστά στα μάτια σου εικόνες από τα χρόνια της παιδικής αθωότητας (μυρωδιές από Κυριακάτικα οικογενειακά τραπέζια, το παλιό κρυστάλλινο σερβίτσιο της γιαγιάς, η φοντανιέρα με τα σοκολατάκια - μαργαρίτες, παιδικά γενέθλια)! 

Διαβάζεται ευχάριστα χωρίς να αποτελεί αντικείμενο προβληματισμού, αλλά, σίγουρα, θα σε βοηθήσει να ξεφύγεις για λίγο από τα προβλήματα της καθημερινότητας! 

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

"Η πρωτοπόρος οικία Ροδόπουλου, ακολουθώντας τας επιταγάς των σύγχρονων οίκων του εξωτερικού, καθιέρωσε εις τον κώδωνα το όνομα του οικοδεσπότη μετά της οικοδέσποινας, εκτιμώντας πως αποτελεί θέμα χρόνου να εφαρμοστεί τοιαύτη τακτική εις κάθε οικία"

"Η μάνα κι ο πατέρας δε λησμονιούνται ποτέ. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα σαν χθες θα μοιάζει το φευγιό τους, κι ας λένε πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Ίσως να γιατρεύει μικρές πικρίες κι αβλεψίες, την απουσία του ίσκιου τους, όμως, ποτέ"

"Η αληθινή περιουσία κάθε ανθρώπου σε τούτον τον μάταιο κόσμο είναι μόνο η υγεία του. Ερχόμαστε πλούσιοι στον κόσμο και δεν το ξέρουμε"

"Οι άνθρωποι με εσωτερικά κενά είναι συνήθως ευάλωτοι στην αναζήτηση συντρόφων προκειμένου να τα γεμίσουν"

 

ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ της Κλαούδια Πινιέιρο

 

Η Ινές Περέιρα, ο σύζυγός της Ερνέστο και η έφηβη κόρη τους Λάουρα είναι οι βασικοί ήρωες σε αυτό το οικογενειακό δράμα ή ψυχολογικό θρίλερ που διαβάζεται απνευστί και μέσα σε λίγες σελίδες παρουσιάζει την κρίση που χαρακτηρίζει τις σύγχρονες ανθρώπινες σχέσεις και ιδιαίτερα τον θεσμό της οικογένειας! 

Όταν η Ινές, μια γυναίκα της μεγαλοαστικής τάξης της Αργεντινής, ανακαλύπτει την απιστία του συζύγου της, αρχίζει έναν αγώνα δρόμου για να σώσει αυτόν τον γάμο, ο οποίος στα δικά της μάτια θεωρείται ιδανικός, εθελοτυφλώντας απέναντι στα διάφορα προβλήματα που έχουν αρχίσει να εμφανίζονται. όπως την απουσία του έρωτα, τα συνεχή ψέματα, την έλλειψη τρυφερότητας! Προσπαθεί, λοιπόν, να δικαιολογήσει κάθε ατόπημα του Ερνέστο, σοβαρό ή μη! 

Γυναίκες τέτοιου είδους μπορείς να συναντήσεις σε οποιαδήποτε χώρα, σε οποιαδήποτε κοινωνική τάξη, οποιαδήποτε εποχή, και οι ενέργειές τους αποσκοπούν στην αναζήτηση κοινωνικής αποδοχής και στην προβολή της προς τα έξω καλής, αν και επίπλαστης, εικόνας τους! Πρόκειται για γυναίκες που συντηρούν τα λανθασμένα πατριαρχικά οικογενειακά πρότυπα και πιστεύουν ότι η ατομική τους καταξίωση έρχεται μέσα από τη σχέση τους με τον σύζυγό τους, τον οποίο έχουν τοποθετήσει πάνω απ' όλα, ακόμα και από το ίδιο τους το παιδί, όπως συμβαίνει και με την ηρωίδα του βιβλίου, η οποία έχει "ξεχάσει" ότι έχει μία δεκαεπτάχρονη κόρη που ζει στο περιθώριο και η οποία διαχειρίζεται μόνη της τις δύσκολες και πρωτόγνωρες γι' αυτήν καταστάσεις που έχει να αντιμετωπίσει! 

Είναι μαγικός ο τρόπος γραφής της Πινιέιρο, η οποία με ειρωνεία και αρκετό σαρκασμό παρουσιάζει τους ήρωες του βιβλίου, που αν και φαίνονται αντιπαθητικοί στα μάτια του αναγνώστη, ασκούν, συγχρόνως, και μια γοητεία και σε κάνουν να διαβάζεις τη μία σελίδα μετά την άλλη, χωρίς να μπορείς να σταματήσεις! Εξαιρετική και η αφηγηματική ποικιλία που χαρακτηρίζει το κείμενο, καθώς την πολυπρόσωπη αφήγηση διακόπτουν ρεαλιστικοί διάλογοι που αφορούν την κόρη, αποσπάσματα από αστυνομικές εκθέσεις, καθώς και αποσπάσματα από άρθρα εφημερίδων και περιοδικών! Πολλές, επίσης, μικρές ανατροπές καθιστούν το κείμενο πιο ενδιαφέρον και οδηγούν στην τελική κορύφωση!

Σίγουρα θα διαβάσω και ό,τι άλλο δικό της κυκλοφορεί!

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ του Ηλία Μωραΐτη

 

Είχα διαβάσει πριν από αρκετό καιρό τον ΣΚΑΚΙΣΤΗ του ίδιου συγγραφέα και τρελάθηκα! Το θεώρησα ένα από τα καλύτερα ελληνικά αστυνομικά βιβλία που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό! Λάτρεψα τον Ηλία Μωραΐτη και αποφάσισα να διαβάσω και το τελευταίο βιβλίο του, ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΜΕΣΣΙΑ! Δεν το μετάνιωσα ποτέ! Πόσο διαφορετικό, αλλά και πόσο γοητεύει τον αναγνώστη και τον απορροφά με το ιδιαίτερο θέμα του! 

Κάποιος ζωγράφος με βαριά ψυχική νόσο προσπαθεί μέσα στα σκοτάδια του μυαλού του να ανακαλύψει αν είναι θύμα των περιστάσεων ή θύτης τριών γυναικών, ή μήπως τεσσάρων; Μπερδεύεται και ο αναγνώστης και μέχρι το τέλος δεν μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, αφού η αφήγηση γίνεται από τον ίδιο τον ήρωα! Μεγαλύτερη σύγχυση προκαλεί και η παρουσία κάποιων περίεργων προσώπων με σκοτεινά κίνητρα που κινούνται γύρω από τον βασικό ήρωα και επηρεάζουν τη σκέψη του και τη συμπεριφορά του! 

Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ με φιλοσοφικό υπόβαθρο, που διαδραματίζεται στα Ιωάννινα, την Αθήνα, τη Ρώμη και τη μακρινή Ουρουγουάη (!) και προκαλεί στον αναγνώστη, εκτός, βέβαια, από την αναμενόμενη αγωνία, και αρκετό προβληματισμό σχετικά με την αναζήτηση του Θείου, με την ύπαρξη της πραγματικής αγάπης, ως πού μπορεί να φτάσει αυτή και κατά πόσο μπορεί να παίξει λυτρωτικό ρόλο στη ζωή κάποιου ή ακόμα και με τον ρόλο που μπορεί να παίξει η Τέχνη στη ζωή κάποιων ατόμων! Ο συγγραφέας, λοιπόν, δε μένει στην αστυνομική πλευρά της υπόθεσης, αλλά παρουσιάζει με εξαιρετικό τρόπο το ψυχογράφημα του βασικού ήρωα "μπαίνοντας" στο διαταραγμένο μυαλό του και αναλύοντας τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του! Και όλα αυτά μέσω μιας πρωτοπρόσωπης αφήγησης, μιας καλοδουλεμένης πλοκής, ενός συναισθηματικά φορτισμένου λόγου και ενός χωρισμού του βιβλίου σε 4 μέρη και σε μικρά κεφάλαια που το καθιστούν ευανάγνωστο! 

Μια μικρή ενστασούλα, μόνο, έχω ως προς το τέλος της ιστορίας! Ήθελα αυτό το λίγο παραπάνω! Μου φάνηκε ότι τελείωσε λίγο απότομα! Και κάτι ακόμα! Ίσως θα έπρεπε να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στην επιμέλεια! Ανακάλυψα αρκετές παραλείψεις λέξεων και κάποιων γραμμάτων! 

Όπως και να έχει, όμως, το βιβλίο είναι πολύ καλό, ιδωμένο από μια διαφορετική οπτική! Το προτείνω και περιμένω το επόμενο βιβλίο του συγγραφέα!

CONFITEOR του Ζάουμε Καμπρέ

 

Confiteor =Εξομολογούμαι. Έτσι αρχίζει η προσευχή της μετάνοιας στη λειτουργία της Καθολικής εκκλησίας. Και πράγματι όλο το βιβλίο είναι μια εξομολόγηση, μια απολογία, του βασικού ήρωα, του Αντριά Αρντέβολ, ο οποίος σε μεγάλη ηλικία, πια, και καθώς  η απώλεια της μνήμης του τον πλησιάζει όλο και περισσότερο, καταγράφει την ιστορία της ζωής του απευθυνόμενος στην αγαπημένη του.

Ο Αντριά, όμως, δεν είναι ο μοναδικός βασικός ήρωας! Υπάρχει κι ένα βιολί του 18ου αι. που παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής και του οποίου την ιστορία παρακολουθούμε "ταξιδεύοντας" σε μεσαιωνικά μοναστήρια και στις περιόδους της Ιεράς Εξέτασης, της δικτατορίας του Φράνκο, της ναζιστικής Γερμανίας, του Ολοκαυτώματος... Με ένα βιολί, λοιπόν, ταξιδεύουμε ανά τους αιώνες και περνάει μπροστά από τα μάτια μας όλη σχεδόν η ιστορία της Ευρώπης! 

Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κάποιος ιστορικό μυθιστόρημα, υπαρξιακό δράμα ή φιλοσοφικό δοκίμιο! Θίγει πολλά θέματα, όπως τη φιλία, τον έρωτα, τις οικογενειακές σχέσεις, την ελευθερία, την ενοχή ("Νομίζω πως είμαι ένοχος ακόμη και για τη δυσάρεστη τροπή που έχει πάρει η πορεία της ανθρωπότητας"), τη μεταμέλεια, τη συγχώρεση, την εκδίκηση, τον πόνο, θέτει ερωτήματα και δημιουργεί προβληματισμούς σχετικά με τον Θεό, το ψέμα, τη σκληρότητα των ανθρώπων, τη βία της εκάστοτε εξουσίας, εκκλησιαστικής ή κοσμικής, ενώ γίνεται προσπάθεια ανάλυσης της φύσης του κακού που παρουσιάζεται σε όλες του τις εκφάνσεις! 

Έντονο είναι το μουσικό στοιχείο, αρκετές οι αναφορές στην Τέχνη γενικότερα, πολλά τα μυστικά και τα μυστήρια, πολλές οι εξομολογήσεις λαθών, όχι μόνο από τον Αντριά, αλλά και από άλλα πρόσωπα, καθώς και από την ίδια την Ανθρωπότητα!

Το βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ, όχι μόνο για όλα τα παραπάνω που ανέφερα, αλλά και για την αφηγηματική του πρωτοτυπία, η οποία το καθιστά, στην αρχή τουλάχιστον, δυσκολονόητο μέχρι να το συνηθίσεις, αλλά ύστερα από μερικές σελίδες διαβάζεται εύκολα, αρκεί να είσαι λίγο συγκεντρωμένος! Τα πισωγυρίσματα στον χρόνο και οι απότομες αλλαγές στον τόπο και στα πρόσωπα μπορούν να συμβούν μέσα στην ίδια παράγραφο, ακόμα και μέσα στην ίδια περίοδο! Χαρακτηριστικές είναι, επίσης, οι συνεχείς εναλλαγές στο είδος του αφηγητή: Ο αφηγητής που συμμετέχει στην ιστορία εναλλάσσεται με τον παντογνώστη αφηγητή ακόμα και μέσα στην ίδια πρόταση! 

Θεωρώ ότι αποτελεί μια μοναδική αναγνωστική εμπειρία και το συγκαταλέγω στα καλύτερα βιβλία της σύγχρονης λογοτεχνίας!

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

"...το να γεννηθώ σε εκείνη την οικογένεια ήταν ένα ασυγχώρητο λάθος. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι πάντα ήμουν μόνος, ότι ποτέ δεν μπορούσα να στηριχτώ ούτε στους γονείς ούτε σ' έναν Θεό..."

"Η διεθνής πολιτική δεν είναι τα μεγάλα διεθνή ιδανικά: είναι τα μεγάλα διεθνή συμφέροντα"

"Αυτό που με στενοχωρούσε με τον πατέρα ήταν ότι ήξερε μονάχα πως ήμουν γιος του. Δεν είχε συνειδητοποιήσει ακόμη ότι ήμουν παιδί"

"Αυτόν που προσπαθεί να ξεφύγει απ' τον εαυτό του τον ακολουθεί συνεχώς η σκιά του εχθρού του, και δεν μπορεί να σταματήσει να τρέχει μέχρι τελικής πτώσεως"

"Η πραγματική τέχνη γεννιέται πάντα από την απογοήτευση. Απ' την ευτυχία δε δημιουργούμε τίποτα"

"Ο ηρωικός άνθρωπος είναι εκείνος που απαντάει με καλό, όταν του κάνουν κακό"

"Ο πόλεμος φέρνει στην επιφάνεια την τερατώδη πλευρά της ανθρώπινης φύσης"

"Το είχε πει πολύ σωστά ο Γκαίτε: Πλανιέται όποιος σε ώριμη ηλικία προσπαθεί να εκπληρώσει τις επιθυμίες της νιότης"

"Τι κάνει ένα βιβλίο να αξίζει να ξαναδιαβαστεί; Η ικανότητα του συγγραφέα να συναρπάζει τον αναγνώστη, να τον εντυπωσιάζει με την ευφυΐα που βρίσκει στο βιβλίο που ξαναδιαβάζει, ή με την ομορφιά που εκπέμπει"

"Η προσδοκία που τρέφουμε για τα πράγματα είναι σημαντικότερη από τα ίδια τα πράγματα" 

ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ της Μεταξίας Κράλλη

 Μου το πρότεινε μια φίλη εδώ και πολύ καιρό! Διαβάζοντας το οπισθόφυλλο σκέφτηκα: "Άλλη μια ρομαντική ιστορία από αυτές που δε συνηθίζω να διαβάζω". Ύστερα από μεγάλη της επιμονή αποφάσισα να το αγοράσω και το ξεκίνησα! Και από τις πρώτες σελίδες κόλλησα και διάβασα μονορούφι και τις 742 σελίδες! 

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα που σε μεταφέρει στη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, αλλά και  σε ταξιδεύει στην Αθήνα, τον Πειραιά και τη Βιέννη εκείνων των χρόνων μέσα από τρεις παράλληλες ερωτικές ιστορίες, αυτές της Χριστίνας και του Αλμπέρτο, του Μπενίκο και της Νινόν και του Αστέρη και της Ρούλας. Συγχρόνως ενημερώνεσαι για όλα τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα της εποχής, καθώς η ιστορία ξεκινά από το 1927 και φθάνει μέχρι τις παραμονές του Εμφυλίου. Έτσι γίνεται αναφορά στην εγκατάσταση των προσφύγων από τη Μ. Ασία στη Θεσσαλονίκη, στην πολυπολιτισμική κοινωνία της πόλης, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον αντισημιτισμό που κάνει δειλά-δειλά τα πρώτα του βήματα, την εμφάνιση και εξάπλωση του ναζισμού στην Ευρώπη, τον Ιωάννη Μεταξά, την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, τη γερμανική Κατοχή, το Ολοκαύτωμα, τη δράση των ανταρτικών ομάδων, τον Εμφύλιο. Και συνειδητοποιείς πόσο εμπεριστατωμένη έρευνα έχει κάνει η συγγραφέας και πόσο όμορφα έχει "δέσει" την Ιστορία με τη μυθοπλασία! Και έρχεσαι σε επαφή με μια κοινωνία αντιθέσεων όπου το κάθε άτομο δίνει τον δικό του αγώνα είτε απέναντι στον εξωτερικό εχθρό, είτε για να επιβιώσει και να αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματά του, είτε διεκδικώντας τα δικαιώματα που προσπαθούν να του στερήσουν οι άλλοι, ειδικά αν είναι γυναίκα, είτε για να αντιμετωπίσει τις προκαταλήψεις του κοινωνικού περίγυρου! 

Και λατρεύεις τους ήρωες και ταυτίζεσαι μαζί τους και συμπάσχεις: Ερωτεύεσαι, πονάς, αγωνιάς, θυμώνεις, αγανακτείς, ενθουσιάζεσαι... Και δεν τους ξεχνάς εύκολα! Μόνο αφήνεσαι να παρακολουθήσεις τον τρόπο με τον οποίο ξεδιπλώνεται η ψυχή τους, τον τρόπο σκέψης τους, αλλά και τις συμπεριφορές τους όπως μεταβάλλονται μέσα στη ροή των γεγονότων!

Και προβληματίζεσαι με τα φαινόμενα ρατσισμού, με τους αγώνες των γυναικών, με την κοινωνική αδικία, με όλους αυτούς που έχουν μάθει να "βολεύονται" σε οποιαδήποτε κατάσταση...

Και χορταίνεις εικόνες και μυρωδιές! (Η Σμύρνη μύριζε κανέλα, ο Πειραιάς καμένο λάδι, η Θεσσαλονίκη πιπέρι")

Και θαυμαζεις το πλούσιο λεξιλόγιο και την εξαιρετική γραφή της συγγραφέως, την τόσο παραστατική, όπου δεν υπάρχει ούτε μία λέξη περιττή ή κάποιο συντακτικό λάθος!  

Και στο τέλος λες: Συγχαρητήρια κυρία Κράλλη και ευχαριστώ πολύ Βιβή για την πρότασή σου!

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΡΤΙ της Clare Mackintosh

 

Αρκετά ενδιαφέρον αστυνομικό θρίλερ που αφορά την εξιχνίαση μιας δολοφονίας σε μια παγωμένη λίμνη, κάπου στα σύνορα Αγγλίας και Ουαλίας. 

Πολλοί οι εν δυνάμει δολοφόνοι, καθώς δεν υπάρχει άνθρωπος στην περιοχή που να συμπαθούσε το θύμα, πολλά, όμως, και τα μυστικά, ακόμα και των δύο βασικών ηρώων αστυνομικών, της Φιον Μόργκαν και του Λίο Μπρέιντι, καθώς ο καθένας κουβαλάει τις δικές του σκιές και τους δικούς του "δαίμονες" του παρελθόντος! 

Μου άρεσε η κινηματογραφική πλοκή, οι πολυδιάστατοι καλοδουλεμένοι χαρακτήρες που είναι εξαιρετικά ψυχογραφημένοι, οι ανατροπές που γίνονται περισσότερες προς το τέλος, τα έξυπνα πισωγυρίσματα στον χρόνο (αυτά, άλλωστε, μου αρέσουν πάντα πολύ και δε με κουράζουν καθόλου), το ειδυλλιακό τοπίο στο οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα (χιόνι, δάση, βουνά), αλλά και το γεγονός ότι η συγγραφέας θίγει και διάφορα κοινωνικά ζητήματα, όπως τη σεξουαλική παρενόχληση, τον βιασμό, τον εθισμό στα social media, την απιστία, τις οικογενειακές σχέσεις, τα ναρκωτικά κ.λ.π.

Πολύ μυστήριο και αγωνία σε ένα βιβλίο που θα σου κρατήσει ευχάριστη συντροφιά για λίγες ώρες, αφού διαβάζεται απνευστί!

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΑΔΕΡΑΣ του Μιχάλη Δαγκλή

 

Τον τελευταίο καιρό οι Έλληνες συγγραφείς των αστυνομικών και ψυχολογικών θρίλερ με εκπλήσσουν ευχάριστα! Το ίδιο συνέβη και με τον συγγραφέα αυτού του σκοτεινού και ατμοσφαιρικού θρίλερ που παρουσιάζει τα γεγονότα με τέτοιον τρόπο ώστε σε καθηλώνει από τις πρώτες σελίδες μέχρι την τελευταία! 

Πρόκειται για μυθοπλασία μεν με την κεντρική ιδέα, όμως, να βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα! Πρόκειται για μια υπόθεση εξαφάνισης μιας έφηβης από ένα χωριό της ανατολικής Πελοποννήσου, την οποία αναλαμβάνει ο Σίμος Σουλιώτης, υπάλληλος σε ένα ιδιωτικό Γραφείο ερευνών. Συνηθισμένη υπόθεση, αλλά τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται! Τα γεγονότα θα έχουν μια απρόσμενη τροπή και "οι μάσκες θα πέσουν" με τον βασικό ήρωα, αλλά και τους αναγνώστες να βυθίζονται σε μια σοκαριστική, βίαιη και ασφυκτική ατμόσφαιρα από την οποία θεωρούν ότι δεν μπορούν να ξεφύγουν!

Καταιγιστική πλοκή, έντονες εικόνες, άφθονες ανατροπές, ρεαλιστικοί διάλογοι, καθηλωτικός λόγος, μια γερή δόση κοινωνικού σχολιασμού από τον συγγραφέα και ένας ιδιαίτερος κεντρικός ήρωας που μου θύμισε αρκετά τον Χάρι Χόλε του Νέσμπο, αλλά στο πιο αλήτικο στιλ! 

Πολύ καλό για όσους επιθυμούν κάτι πιο έντονο και σοκαριστικό!

Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΟΡΤΑ και Η ΕΒΔΟΜΗ ΥΠΟΘΕΣΗ του Paul Halter

 

Πώς μου είχε ξεφύγει μέχρι τώρα ο Paul Halter; Δύο βιβλία αστυνομικά ¨κλειδωμένου δωματίου" όπου ανεξήγητες δολοφονίες συμβαίνουν σε χώρους απ'  όπου δεν μπορεί να μπει ή να αποδράσει ο ένοχος, όπου ο μάγος Χουντίνι κάνει αισθητή την παρουσία του, με στοιχειωμένα σπίτια, με νεκρούς που κάποια στιγμή κάνουν την επανεμφάνισή τους, με περίεργες λάμψεις, πολλά μυστικά, με την πανώλη να ταλαιπωρεί τους κατοίκους του Λονδίνου το 1938(!), με μια περιδιάβαση σε χώρους όπου κάποτε έδρασε ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης και αρκετή επιρροή από Άγκαθα Κρίστι και Leroux Gaston (ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΙΤΡΙΝΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ). 

Δεν υπάρχει σελίδα που να μη σε κρατάει σε εγρήγορση και να μη σε κάνει να αναρωτιέσαι πού τελειώνει η λογική και η πραγματικότητα και πού αρχίζει ο παραλογισμός και η φαντασία! Οι ανατροπές είναι συνεχείς και τα ερωτήματα πολλά κι εσύ συνεχίζεις να διαβάζεις με την αγωνία σου να έχει φθάσει στα ύψη! Κι ενώ μέχρι την τελευταία σελίδα έχεις κάνει πολλές υποθέσεις σχετικά με την ταυτότητα του ενόχου ή με τα "γιατί" και τα "πώς" έρχεται η μεγάλη ανατροπή και η κορύφωση της πλοκής στην τελευταία σειρά! Εκεί τελειώνει και η συμπλήρωση του παζλ και μένεις με το στόμα ανοιχτό! 

Συναρπαστική η πλοκή με ατμόσφαιρα που γίνεται λίγο Γοτθική στην ΕΒΔΟΜΗ ΥΠΟΘΕΣΗ κι έναν ταλαντούχο ευρηματικό συγγραφέα που παίζει με το μυαλό του αναγνώστη! 

Τα διάβασα και τα δύο απνευστί και περιμένω το επόμενο βιβλίο του που θα μεταφραστεί!

 

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΑΥΤΟΥ ΨΥΧΗΣ του Ισίδωρου Ζουργού

 

Με αυτό το καταπληκτικό βιβλίο έκανα το αναγνωστικό μου ποδαρικό για το 2024! Πρόκειται για τη χρονογραφία ένος αντιγραφέα την εποχή της δυναστείας των Κομνηνών στο Βυζάντιο, την οποία γράφει ο ίδιος σε μεγάλη ηλικία ζώντας απομονωμένος σε μία παραθαλάσσια περιοχή της αυτοκρατορίας. Το βιβλίο με γοήτευσε, κι αυτό γιατί:

1) Η Ιστορία συναντά τη μυθοπλασία με έναν τρόπο που οδηγεί σε ένα συγκλονιστικό αποτέλεσμα! Ένας μεγάλος αριθμός ιστορικών προσώπων παρελαύνουν στις σελίδες του (Κομνηνοί, Μιχαήλ Ψελλός, Θεόδωρος Στουδίτης, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Χριστόφορος Μυτιληναίος, Ουρβανός Β΄ κ.α.), ενώ γίνονται αρκετές αναφορές σε ιστορικά γεγονότα και γνωστά χειρόγραφα της εποχής. Ο συγγραφέας, όμως, εστιάζει, κυρίως, στην καθημερινότητα των απλών ανθρώπων της εποχής του 11ου και 12ου αι. παρουσιάζοντας τη ζωή τους με όλες τις δυσκολίες της, τους προβληματισμούς τους, τις φιλοδοξίες τους! 

2) Ο συγγραφέας έχει κάνει σπουδαία μελέτη για να παρουσιάσει όλα τα παραπάνω! Αξίζει να ρίξει κανείς μια ματιά στις τελευταίες σελίδες με τον κατάλογο των πηγών που χρησιμοποίησε για να καταλάβει τη σοβαρότητα του εγχειρήματος!

3) Ο κεντρικός ήρωας, ο Σταυράκιος Κλαδάς, σε κερδίζει από τις πρώτες σελίδες! Είναι ένας πλάνητας ήρωας, ταπεινός, δοτικός, εργατικός, που αμφιβάλλει, αισθάνεται έντονη την επιθυμία για ζωή, τον χαρακτηρίζει η αισιοδοξία και ως ένας άλλος "Ματίας Αλμοσίνο" ακολουθεί τις επιταγές της ψυχής του στον δρόμο για την αυτογνωσία! 

4) Εκτός από τον βασικό ήρωα, όμως, και όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι καλοδουλεμένοι και ο καθένας έχει να προσφέρει το δικό του "λιθαράκι" στην εξέλιξη της πλοκής!

5) Εκτός από τη ζωή και τις περιπέτειες του Σταυράκιου Κλαδά ο συγγραφέας θίγει και άλλα θέματα στο ιστορικό αυτό μυθιστόρημα, όπως το θέμα της προσφυγιάς, τη θέση της γυναίκας της εποχής, θέματα θρησκευτικών επιλογών, την έννοια του φθαρτού και του άφθαρτου, την απώλεια, τη σπουδαιότητα της γραφής, τη μνήμη!

6) Αγαπώ τον Ζουργό για την αφηγηματική του δεινότητα, για τις γνώσεις του, για την προσοχή του στη λεπτομέρεια, για τους ζωντανούς διαλόγους, τις γλαφυρές του περιγραφές, αλλά πάνω από όλα για την υπέροχη γλώσσα του! 

7) Πολύ πετυχημένος είναι και ο συνδυασμός της πρωτοπρόσωπης αφήγησης από τον κεντρικό ήρωα με την τριτοπρόσωπη αφήγηση ενός παντογνώστη αφηγητή!

Εξαιρετικό βιβλίο από έναν εξαιρετικό συγγραφέα!

Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ του Anders de la Motte

 

Μόλις ολοκλήρωσα το τρίτο βιβλίο της γνωστής τετραλογίας του Σκόνε και εντυπωσιάστηκα! 

Χειμώνας, χιόνια, ένα παγωμένο και μυστηριώδες τοπίο που παίζει τον δικό του ρόλο στην υπόθεση, φιλικές σχέσεις που δοκιμάζονται, φαντάσματα του παρελθόντος που επιστρέφουν, πολλές ξαφνικές πυρκαγιές, τοπικοί θρύλοι που μπλέκονται με την πραγματικότητα, πισωγυρίσματα στον χρόνο και ήρωες που δρουν σύμφωνα, κυρίως, με τα προσωπικά τους συμφέροντα! 

Εξαιρετική η ψυχογραφία των ηρώων, συναρπαστική η πλοκή, γρήγορη η εξέλιξη των γεγονότων, σε κάθε σελίδα συναντάς και μία ανατροπή, ενώ το τέλος είναι τόσο αποκαλυπτικό και απρόσμενο που σε αφήνει άφωνο!

Όλοι είναι ύποπτοι και πιθανοί ένοχοι, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και το αδύνατο αποδεικνύεται, τελικά, δυνατό! 

Ό,τι πρέπει για ανάγνωση τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια, δίπλα στο τζάκι με ένα ζεστό τσάι και τη γατούλα σου να γουργουρίζει στα πόδια σου!