Τριλογία ΚΡΥΦΗ ΙΣΛΑΝΔΙΑ του Ράγκναρ Γιόνασον (ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ, ΤΟ ΝΗΣΙ, Η ΟΜΙΧΛΗ)

 

Μια από τις καλύτερες τριλογίες αστυνομικού θρίλερ, με αρκετά, όμως, κοινωνικά στοιχεία, που έχω διαβάσει μέχρι τώρα! 

Στο ΣΚΟΤΑΔΙ ανοίγει μια παλιά υπόθεση που αφορούσε την εύρεση του πτώματος μιας νεαρής Ρωσίδας. Η αστυνομία την είχε κλείσει σχετικά γρήγορα θεωρώντας την αυτοκτονία! Στο ΝΗΣΙ προβληματίζουν την αστυνομία δύο δολοφονίες που σημειώθηκαν με διαφορά δέκα χρόνων και φαίνεται ότι παρουσιάζουν μεταξύ τους αρκετές ομοιότητες! Στην ΟΜΙΧΛΗ, τέλος, ένας απρόσκλητος επισκέπτης κάνει την εμφάνισή του σε ένα απομονωμένο αγρόκτημα που κατοικεί ένα ζευγάρι μεσήλικων...

Και στις τρεις υποθέσεις βασική ηρωίδα είναι η Χούλντα Χερμανσντότιρ, επιθεωρήτρια της αστυνομίας, μια έξυπνη γυναίκα, με μια μόνιμη θλίψη χαραγμένη στο πρόσωπό της και γεμάτη οργή, καθώς τη στοιχειώνουν οι μνήμες του παρελθόντος! Μέσα από τις σελίδες των τριών βιβλίων ο συγγραφέας ψυχογραφεί με έναν εκπληκτικό τρόπο τη Χούλντα και μας ενημερώνει για την προσωπική και οικογενειακή της ζωή! Η ζωή της ηρωίδας καταφέρνει σε πολλά σημεία να προσελκύει το ενδιαφέρον του αναγνώστη περισσότερο και από τη διαλεύκανση των υποθέσεων! Και στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί το εξής πρωτότυπο για τριλογία: ο χρόνος κινείται αντίστροφα στα τρία βιβλία! Στο ΣΚΟΤΑΔΙ η Χούλντα είναι 64 χρόνων και αναγκάζεται από τον προϊστάμενό της να συνταξιοδοτηθεί πρόωρα, στο ΝΗΣΙ είναι περίπου 50 χρόνων, στο απόγειο της καριέρας της, ενώ στην ΟΜΙΧΛΗ είναι γύρω στα 40! Ομολογώ, ότι, αν τα ξαναδιάβαζα από την αρχή, θα ξεκινούσα από την ΟΜΙΧΛΗ, θα ακολουθούσε το ΝΗΣΙ και στο τέλος θα διάβαζα το ΣΚΟΤΑΔΙ που έχει, μάλιστα, ένα απρόβλεπτο και σοκαριστικό φινάλε! 

Υπέροχη η πλοκή, εξαιρετικός αφηγητής ο Γιόνασον, καταφέρνει να μεταφέρει στον αναγνώστη μια αίσθηση κλειστοφοβίας και ασφυξίας, η αγωνία και η ένταση "χτυπούν κόκκινο", οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη, ενώ το παγωμένο και άγριο ισλανδικό σκηνικό με την ομίχλη, το χιόνι, τον πάγο και το σκοτάδι δημιουργεί μια υποβλητική ατμόσφαιρα και επιδρά κι αυτό στην ψυχοσύνθεση των ηρώων! 

Δημιουργείται και ένας έντονος προβληματισμός στον αναγνώστη σχετικά με τις δυσκολίες μιας εργαζόμενης γυναίκας σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία, αλλά και για τα όρια ανάμεσα στο Καλό και το Κακό και ανάμεσα στη λογική και την παράνοια, που κάποιες φορές είναι δυσδιάκριτα! Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και το εσωτερικό σκοτάδι μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε ακραίες πράξεις που τον καθιστούν θηρίο! 

Πρωτότυπη, καθηλωτική, εθιστική τριλογία που δεν την ξεχνάς εύκολα! 

"Αλλά έτσι ήταν η δουλειά που είχε διαλέξει. Μερικές φορές έμοιαζε με ένα ατέλειωτο παιχνίδι ισορροπίας μες τις γκρίζες ζώνες που χώριζαν το φως απ' το σκοτάδι"

"Η δουλειά ήταν το μοναδικό της αντίδοτο ενάντια στην τρέλα"

Η ΔΙΨΑ του Jo Nesbo

 

Άλλο ένα καλογραμμένο αστυνομικό θρίλερ, το 11ο στη σειρά με τον αγαπημένο Χάρι Χόλε, που είναι παντρεμένος πια με τη Ράκελ και εργάζεται ως καθηγητής στην Αστυνομική Ακαδημία. Κάποιοι φόνοι, όμως, με στοιχεία βαμπιρισμού τον αναγκάζουν να επιστρέψει στην ενεργό δράση. 

Τα στοιχεία για την ταυτότητα του ενόχου τα δίνει ο συγγραφέας πολύ σταδιακά! Μπορώ να πω, μάλιστα, ότι είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς στο οποίο ήμουν πολύ σίγουρη από τη μέση για τον δράστη, αλλά αυτή η σιγουριά χαλάρωνε με το πέρασμα των σελίδων, καθώς υποψιαζόμουν στη συνέχεια κάποιον άλλον μέχρι που στο τέλος η ανατροπή ήταν τόσο μεγάλη που με άφησε κυριολεκτικά άφωνη! 

Πρόκειται για μια σκοτεινή και συγχρόνως ευρηματική ιστορία με συγκλονιστική πλοκή και αρκετά gothic στοιχεία, όπου τίποτα δεν είναι περιττό! Η κάθε λέξη, φράση, εικόνα είναι εκεί για να μας βοηθήσει στην εξέλιξη της πλοκής! Όλα έχουν λόγο ύπαρξης! 

Οι χαρακτήρες σού δημιουργούν έντονα συναισθήματα, οι εναλλαγές των εικόνων και των καταστάσεων είναι γρήγορες, ενώ θαυμάζεις τον τρόπο με τον οποίο ο συγγραφέας ασκεί την κριτική του για τη νορβηγική κοινωνία!  

Η αγωνία είναι διάχυτη, ειδικά στο τέλος, όπου ο αναγνώστης παίρνει μία γεύση γι' αυτό που θα ακολουθήσει στο επόμενο βιβλίο! 

Δε βαρέθηκα στιγμή και δεν κατάλαβα πότε το τελείωσα, αν και πρόκειται για βιβλίο τούβλο, 664 σελίδων! 

"Οι άνδρες σκοτώνουν για το σεξ, τα χρήματα ή τη δύναμη, ενώ οι γυναίκες από ζήλια ή από φόβο"

ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΤΗΝΟΥΣ του Μίνωα Ευσταθιάδη

 

Είχα καιρό να διαβάσω ένα τόσο καθηλωτικό βιβλίο, αλλά και που δύσκολα θα το χαρακτήριζα ως προς το είδος του! True crime, μελέτη για την ανθρώπινη δικαιοσύνη, δικαστικό θρίλερ, δημοσιογραφική έρευνα με αρκετά μυθοπλαστικά στοιχεία, αστυνομικό μυθιστόρημα ή δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ; Νομίζω ότι είναι λίγο από όλα! Αφορά δύο πραγματικά εγκλήματα που συνέβησαν στη Γερμανία με διαφορά δεκαέξι χρόνων και που με κάποιον τρόπο ίσως συνδέονται μεταξύ τους, τη δολοφονία μιας πλούσιας κυρίας το 2006 και την εξαφάνιση ενός δεκάχρονου κοριτσιού το 1981! Ακολούθησαν δύο καταδίκες, αντίστοιχα, σε ισόβια κάθειρξη, δύο ατόμων για τα οποία υπήρχαν μόνο ενδείξεις και όχι αποδείξεις για την ενοχή τους! Κι εδώ εμπλέκεται ο συγγραφέας σε ρόλο αφηγητή, δημοσιογράφου, ερευνητή, αλλά και ήρωα που συμμετέχει και στις δύο περιπτώσεις! 

Το βιβλίο αυτό δεν επικεντρώνεται στην ταυτότητα των ενόχων (άλλωστε τα δύο εγκλήματα δεν εξιχνιάστηκαν ποτέ), αλλά στις έννοιες δικαιοσύνη και αθωότητα! Μιλάει για μια δικαιοσύνη στην κυριολεξία "τυφλή", που δεν παραδέχεται τα αδύνατα σημεία της και αντί για τους πραγματικούς ενόχους αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους! Στρέφεται εναντίον ενός συστήματος που αναζητά έναν οποιονδήποτε ένοχο για να κλείσει η υπόθεση όσο γίνεται πιο γρήγορα και να ικανοποιηθεί έτσι η κοινή γνώμη, αλλά και ο Τύπος (Ο καταδικασμένος έπρεπε να είναι ο δολοφόνος. Τελεία και παύλα). 

Στις συγκεκριμένες υποθέσεις υπήρξαν κενά, λάθη, καθυστερήσεις, προχειρότητα! Το τεκμήριο της αθωότητας δεν το έλαβαν υπόψη, δεν έγινε σωστή αξιολόγηση των στοιχείων που υπήρχαν, παραλείφθηκαν κάποια στοιχεία, ιδιαιτέρως σημαντικά, ενώ δεν έγινε επανεξέταση της υπόθεσης βάσει κάποιων νέων στοιχείων! Κάτι, επίσης, που δημιουργεί πολλές απορίες, αλλά και οργή, είναι το γεγονός ότι στα γερμανικά ποινικά δικαστήρια δεν υπάρχουν πρακτικά με τις καταθέσεις των μαρτύρων! 

Γυρνάς τις σελίδες τη μία μετά την άλλη και παρατηρείς τις απεγνωσμένες προσπάθειες ανθρώπων να αποδείξουν την αθωότητά τους, ανθρώπων που έχουν ξεπεράσει τα όρια αντοχής τους και που νιώθεις ότι έχουν ξεπηδήσει από έργο του Κάφκα! Η οργή είναι το βασικό συναίσθημά σου, ενώ όλη αυτή η σκοτεινή ατμόσφαιρα σε κάνει να νιώθεις ασφυξία! 

Το τέλος σού αφήνει μια πικρή γεύση με πολλά αναπάντητα ερωτήματα στα οποία καλείσαι εσύ να απαντήσεις...

Ένα βιβλίο που αξίζει να το διαβάσουν όλοι...

ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΜΕΝΟ ΠΑΝΔΟΧΕΙΟ της Anna Katharine Green

 

Θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του οπισθόφυλλου για να προσδιορίσω το είδος αυτού του βιβλίου που γράφτηκε στα τέλη του 19ου αι.: Ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει το γοτθικό μυστήριο, την αστυνομική πλοκή και τις ιστορίες αγάπης δύο ζευγαριών ή ένα ρομάντζο μυστηρίου, όπως το χαρακτήριζε η συγγραφέας του! 

Εάν περιμένετε να διαβάσετε ένα αστυνομικό, όπως αυτά που γράφονται τα τελευταία χρόνια, σίγουρα θα απογοητευτείτε! Η εξέλιξη είναι αργή, το στοιχείο της έκπληξης δεν υπάρχει, καθώς από την αρχή υποψιάζεσαι τι έχει συμβεί και οι διάλογοι είναι αρκετά στομφώδεις! Τη συγγραφέα δεν την ενδιαφέρει τόσο η πλοκή όσο η διαδικασία επιλυσης του μυστηρίου, ο τρόπος διεξαγωγής της έρευνας, αλλά και η  απόδοση της γοτθικής ατμόσφαιρας με όλα εκείνα τα στοιχεία που συνηγορούν σε κάτι τέτοιο: δολοφονίες, μυστικά δωμάτια, στοιχειωμένο περιβάλλον, μυστηριώδη πρόσωπα!

Ο εγκιβωτισμός κυριαρχεί, καθώς δευτερεύουσες ιστορίες διεισδύουν μέσα στη βασική, ενώ νέα πρόσωπα εμφανίζονται, που μπορεί στην αρχή να προκαλέσουν κάποια σύγχυση, αλλά στο τέλος ο αναγνώστης βλέπει ότι όλα συνδέονται αρμονικά μεταξύ τους! 

Περιγράφονται με εξαιρετικό τρόπο οι χώροι του πανδοχείου και αποδίδεται καταπληκτικά η ψυχοσύνθεση των ηρώων! Αρκετά ενδιαφέρουσα είναι, επίσης, η εικονογράφηση που ζωντανεύει κάποιες χαρακτηριστικές σκηνές του βιβλίου! 

Κατάλληλο για τους λάτρεις των vintage ιστοριών μυστηρίου! 

Η ΚΛΑΡΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΠΡΟΥΣΤ του Stephane Carlier

 

Μπορεί η λογοτεχνία να μας αλλάξει τη ζωή; Μα φυσικά, και σε αυτό συμφωνεί και η ηρωίδα του βιβλίου, η Κλάρα, κομμώτρια σε μια γαλλική επαρχιακή πόλη, η οποία ζει μια μίζερη, αδιάφορη, ασήμαντη, προβλέψιμη και βαρετή ζωή μοιράζοντας τον χρόνο της ανάμεσα στον γοητευτικό σύντροφό της και την εργασία της. Μια μέρα θα αλλάξουν όλα, όταν ένας πελάτης του κομμωτηρίου στο οποίο εργάζεται η Κλάρα, φεύγει ξεχνώντας ένα βιβλίο του Προυστ! 

Η Κλάρα θα αρχίσει να διαβάζει το βιβλίο, θα "βυθιστεί" στον κόσμο του συγγραφέα, θα γοητευτεί, θα προσπαθήσει να τον ερμηνεύσει, θα αρχίσει να βλέπει όχι την επιφάνεια, αλλά αυτό που κρύβεται πίσω από τις λέξεις, θα γοητευτεί από τον τρόπο που προσεγγίζει τα πράγματα ο ήρωας του βιβλίου, ο οποίος θεωρεί ότι μέσα από την ανάμνηση του παρελθόντος μπορεί κάποιος να βρει τη δύναμη να αντέξει το παρόν, θα συνειδητοποιήσει ότι έχει να κερδίσει πολύ περισσότερα πράγματα διαβάζοντας το βιβλίο ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ, θα βάλει την προσωπική της ζωή σε δεύτερη μοίρα και θα αποφασίσει να αλλάξει την καθημερινότητά της οργανώνοντας αναγνώσεις αποσπασμάτων έργων του Προυστ! 

Πρόκειται για ένα ανάλαφρο, τρυφερό και ευκολοδιάβαστο feel good βιβλίο που από τη μια μεριά δείχνει την ευεργετική επίδραση των βιβλίων στη ζωή μας και από την άλλη αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής στον σπουδαίο αυτό συγγραφέα, τον Μαρσέλ Προυστ! Ο Στεφάν Καρλιέ προσπαθεί να πείσει τον αναγνώστη ότι ο Προυστ δεν είναι απρόσιτος για τον μέσο αναγνώστη, αλλά ότι μπορεί να μιλήσει στην καρδιά όλων και να τους οδηγήσει να ανακαλύψουν νέους τρόπους να αντιμετωπίζουν τη ζωή και τους ανθρώπους γύρω τους! 

Διαβάζεται γρήγορα, εύκολα και ευχάριστα! 

"Το ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ είναι σωματικό έργο. Μιλάει πολύ για σώματα, για επιδερμίδες. Αν ο Προυστ περιγράφει τα ρούχα με τόση ακρίβεια, είναι για να αισθανθούμε τα σώματα από κάτω. Τα σώματα υπό την επίδραση του πόθου. Γι' αυτό οι χαρακτήρες του έχουν συχνά κοκκινισμένο πρόσωπο"

"Εξαντλητικό να μην μπορείς να είσαι ο εαυτός σου"

ΠΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ του Ισίδωρου Ζουργού

 

Άλλο ένα βιβλίο ενός αγαπημένου συγγραφέα που με ταξίδεψε σε άλλες εποχές, σε μια Ελλάδα της οποίας η έκταση ήταν πολύ μικρότερη, οι ανθρώπινες σχέσεις διαφορετικές, οι πρώτοι γυναικείοι αγώνες έκαναν δειλά την εμφάνισή τους και η Δύση με την Ανατολή "κονταροχτυπιόντουσαν" ως προς τις επιρροές τους στους κατοίκους του βασανισμένου αυτού τόπου!

Βρισκόμαστε στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αι. και με φόντο την Αθήνα, μια επαρχιακή πρωτεύουσα, την πολυπολιτισμική Θεσσαλονίκη και την Ερμούπολη της Σύρου, κέντρο του εμπορίου, γεννιέται από μια κακόγουστη φάρσα ένας έρωτας ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς ανθρώπους, τον Αθηναίο ονειροπόλο και αναποφάσιστο Μιχαήλ Δέδε που τον μάγευε ο κόσμος των έργων του Ιουλίου Βερν και τη Λεύκα Κηρομάνου, μια δυναμική, ατρόμητη και πεισματάρα γυναίκα με επιχειρηματικές δραστηριότητες στη Θεσσαλονίκη! Οι δύο ήρωες ζουν μια ζωή μακριά από στερεότυπα και ο καταδικασμένος τους έρωτας έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που δε συμβαδίζουν με τον μέσο όρο! 

Πίσω από την αισθηματική ιστορία υπάρχει το απαραίτητο ιστορικό υπόβαθρο, όπως συμβαίνει με όλα, σχεδόν, τα έργα του Ζουργού (εθνικισμοί στα Βαλκάνια, ανταγωνισμοί των Μ. Δυνάμεων, Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, η μεγάλη πυρκαγιά στη Θεσσαλονίκη το 1890, Γεώργιος ο Α', Τρικούπης, Βενιζέλος, Συγγρός), ενώ, συγχρόνως, μέσα από τις ζωές των ηρώων παρουσιάζεται και η κοινωνική και η οικονομική κατάσταση της εποχής (ταξικές διαφορές, πατριαρχία, η θέση της γυναίκας, το εμπόριο, η εργατική τάξη, οι τοκογλύφοι, οι ζωή των απομονωμένων φαροφυλάκων).

Αν και δεν μπορείς εύκολα να ταυτιστείς με τους ιδιαίτερους χαρακτήρες του βιβλίου και το τέλος του θεωρώ ότι είναι λίγο απρόσμενο και βιαστικό, δεν μπορείς να μείνεις αδιάφορος απέναντι στις καθηλωτικές περιγραφές, στο ευρηματικό λεξιλόγιο, στην καταπληκτική ψυχογράφηση των ηρώων και στην εξαιρετική ιστορική έρευνα που έχει γίνει από τον συγγραφέα! 

Σίγουρα υπάρχουν έργα του που είναι πολύ καλύτερα, όμως και το συγκεκριμένο διαβάζεται πολύ ευχάριστα, αποτελεί πηγή πληροφοριών για την εποχή, ενώ συγχρόνως προβληματίζει σχετικά με το πώς οι προσωπικές επιλογές ενός ατόμου καθορίζουν τη μελλοντική του πορεία και τις σχέσεις του με τους γύρω του! 

"Η ακινησία είναι σακατιλίκι και οι σακάτηδες αργά ή γρήγορα σήπονται και βρομάνε. Η ζωή είναι κίνηση, μωρέ, κίνηση!"

"Στην Αθήνα μόνο οι λαϊκές γυναίκες ήταν ελεύθερες, οι οποίες μπορούσαν να κρατάνε το μπακάλικο ή τη συνοικιακή ταβέρνα της οικογένειας. Η άμεση ανάγκη τις απελευθέρωνε. Παράξενο! Να ζεις κάτω απ' την ανελέητη εξουσία της φτώχειας, αλλά ως γυναίκα να είσαι πιο ελεύθερη από την κάθε έγκλειστη δεσποινίδα καλής οικογενείας"

"Ποιος με είχε καταραστεί να χαθώ σ' αυτόν τον έρωτα δεν το γνώριζα. Ποιος ήσουν εσύ που έκανες τη ζωή μου φύλλο και φτερό τόσες φορές; Ποια γυναίκα με μυαλό θα μπορούσε ποτέ να σε εμπιστευτεί; Πού το είχες κρυμμένο το φυλαχτό, το κοκαλάκι της νυχτερίδας, που σου χάριζε εκείνη την αύρα και τη χαμηλοβλεπούσα γοητεία;"

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ του Stephen King

 

Διάβασα ένα από τα λιγότερο γνωστά βιβλία του King και πραγματικά το απόλαυσα! 

Η αναζήτηση δύο βιβλίων στη δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης του αποτελεί την αρχή του εφιάλτη για τον μεσίτη Σαμ Πιμπλς! Η βιβλιοθηκάριος τον απειλεί ότι αν δεν επιστρέψει στην ώρα τους τα βιβλία θα του στείλει την Αστυνομία της Βιβλιοθήκης με δυσάρεστες συνέπειες για εκείνον! 

Έχουμε το γνωστό ύφος του King όπου δεν ξέρεις πού τελειώνει η πραγματικότητα και πού αρχίζει η φαντασία! Το φανταστικό και το υπερφυσικό στοιχείο, βέβαια, κυριαρχούν, αν και σε κάποια σημεία αγγίζουν τα όρια της υπερβολής! 

Ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη η πλοκή, υποβλητική η ατμόσφαιρα, ρεαλιστικές οι περιγραφές με κάποιες εικόνες να χαράσσονται βαθιά στο μυαλό του αναγνώστη, ο οποίος κάθε σελίδα που γυρίζει νιώθει πιο έντονα τον φόβο, την ανασφάλεια και την αγωνία, ενώ ο συγγραφέας φέρνει σιγά-σιγά στην επιφάνεια καλά κρυμμένους παιδικούς φόβους! 

Ό,τι πρέπει για τους λάτρεις του είδους και του συγκεκριμένου συγγραφέα!

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΩ ΟΡΟΦΟΥ της Claire Messud

 

"Πόσο οργισμένη είμαι; Δεν θέλετε να ξέρετε. Αυτό κανένας δεν θέλει να το ξέρει"

Από τις πρώτες γραμμές νομίζεις ότι ακούς την κραυγή και τον πόνο αυτής της γυναίκας, της γυναίκας του πάνω ορόφου, μιας ήσυχης, δηλαδή, μετρημένης, υποδειγματικής κόρης, δασκάλας, φίλης, αλλά αδιάφορης και αόρατης για τους άλλους! Η σαραντάχρονη Νόρα, που ζει σε μια πολιτεία των ΗΠΑ την πρώτη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα, συνειδητοποιεί ότι στην ηλικία που είναι δεν έχει υλοποιήσει κανένα από τα όνειρά της, καθώς υποχώρησε σε επιθυμίες των άλλων! Ζει μόνη, χωρίς δική της οικογένεια, αλλά και χωρίς προσωπική ζωή, ενώ η ζωγραφική με την οποία ήθελε να ασχοληθεί αποτελεί ματαιωμένο όνειρο! Η γνωριμία της με την οικογένεια ενός οχτάχρονου μαθητή της την οδηγεί σε μια πλασματική αναγέννηση, καθώς ο μικρός Ρεζά αποτελεί γι' αυτήν το παιδί που δεν απέκτησε ποτέ, η μητέρα του η Σιρένα, ζωγράφος, θεωρείται το καλλιτεχνικό της πρότυπο, ενώ στο πρόσωπο του πατέρα του, του Σκαντάρ, ιστορικού, βρίσκει τον άντρα που την κάνει να νιώθει σημαντική και ερωτεύσιμη! 

Η προσκόλλησή της στην οικογένεια αυτή γρήγορα θα την οδηγήσει στην απογοήτευση και η οργή θα την κατακλύσει! Μία οργή, όμως, που προβληματίζει τον αναγνώστη σχετικά με την αιτία της! Θυμώνει γιατί προδόθηκε; Μήπως γιατί δεν υλοποίησε τα όνειρά της; Μήπως γιατί νιώθει την έλλειψη της δικής της οικογένειας ή τα βάζει με τον εαυτό της γιατί δεν πήρε τις σωστές αποφάσεις; 

Ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ, γεμάτο ένταση και πολλές λογοτεχνικές αναφορές, που με τον άμεσο λόγο του θίγει αρκετά θέματα, όπως τη φιλία, τη μητρότητα, τον έρωτα, τη μοναξιά, τη λαχτάρα για αποδοχή, αλλά και τον κόσμο του καλλιτέχνη! 

Μερικές από τις σκέψεις της ηρωίδας:

"Είμαστε χαμένες σ' έναν κόσμο όπου σημασία έχει η εμφάνιση"

"Όταν μου λένε ότι καταλαβαίνω πώς σκέφτονται τα παιδιά, ανησυχώ μήπως εννοούν ότι δεν τους φαίνομαι αρκετά ενήλικη"

"Η αποτυχία οφείλεται αποκλειστικά σ' εμένα, τελικά"

"Η μόνη δύναμη που υπήρχε από την αρχή ήταν η ικανότητα να πεις "άι στα κομμάτια" σε όλα αυτά, να γυρίσεις την πλάτη σε όλο τον πόνο και να ασχοληθείς ανενόχλητη με τις δικές σου επιθυμίες πάνω απ' όλα. Οι άντρες εξασκούνται σ' αυτό εδώ και γενιές ολόκληρες"

MIMIK του Sebastian Fitzek

 

Πολύ καλό ψυχολογικό θρίλερ, από τα καλύτερα, ίσως, του Φίτζεκ! 

Βασική ηρωίδα είναι μια Σύμβουλος της Αστυνομίας, ειδική στο "να αναλύει ασήμαντες και κατά κανόνα ακούσιες εκφράσεις του ανθρώπινου προσώπου προκειμένου να ανακαλύπτει κρυμμένα συναισθήματα". Παρακολουθώντας κάποια στιγμή ένα βίντεο έρχεται αντιμέτωπη με την ομολογία της για τη δολοφονία της οικογένειάς της! 

Διαβάζεται, κυριολεκτικά, απνευστί, καθώς η εξαιρετική πλοκή, οι κοφτές σύντομες φράσεις, οι συνεχείς ανατροπές, οι ενδιαφέροντες χαρακτήρες, τα συναισθήματα που σου προκαλεί (φόβο, αγωνία και μια ανατριχίλα που είναι γνώριμη σε όλα τα έργα του συγγραφέα) και το συγκλονιστικό και απρόσμενο τέλος, σε κάνουν να μη θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να φτάσεις στην τελευταία σελίδα! 

Ο συγγραφέας "παίζει" για άλλη μια φορά με το μυαλό του αναγνώστη, καθώς δεν ξέρεις πού τελειώνει η αλήθεια και πού αρχίζει το ψέμα, ενώ σε αυτό συμβάλλει και η εξέταση των γεγονότων από διαφορετική οπτική γωνία κάθε φορά! 

Παιδικά τραύματα, μυστικά των φυσιογνωμιστών, αλλά και γνώσεις που αντλούνται από τον χώρο της Ψυχολογίας και της Ψυχιατρικής καθιστούν το βιβλίο ακόμα πιο ενδιαφέρον, ενώ, συγχρόνως, δημιουργούνται διάφοροι προβληματισμοί σχετικά με το πόσο έτοιμοι είμαστε να κοιτάξουμε κατάματα τον εαυτό μας, αλλά και πόσο καλά  γνωρίζουμε ακόμα και τα πιο κοντινά μας πρόσωπα! 

Όλοι εσείς που αγαπάτε αυτό το είδος της Λογοτεχνίας διαβάστε το! Θα το θυμάστε για καιρό! 

ΛΑΔΙ ΣΕ ΚΑΜΒΑ του Αλέξη Πανσέληνου

 

"Τότε ακόμα τα καλοκαίρια είχαν τη γεύση της αιωνιότητας". Έτσι αρχίζει αυτό το υπαρξιακό μυθιστόρημα όπου η Ιστορία συναντά την Τέχνη, καθώς στο δεύτερο μισό του βιβλίου γίνεται αναφορά στα σπουδαιότερα γεγονότα της Νεότερης Ιστορίας και τα οποία επηρεάζουν σε έναν μεγάλο βαθμό τη ζωή του ήρωα! 

Ο εικοσάχρονος Σπύρος, φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών, το καλοκαίρι του 1966, περνά τις δεκαπενθήμερες διακοπές του στο σπίτι ενός ζωγράφου, φίλου του πατέρα του, σε κάποιο νησί το οποίο ο συγγραφέας δεν κατονομάζει! Οι βόλτες με τα τρία παιδιά του ζωγράφου (δύο κορίτσια κι ένα αγόρι) και με τους ντόπιους φίλους τους, τα μπάνια, οι εξερευνήσεις της περιοχής, η ανεμελιά, η δίψα για ζωή, τα όνειρα, η αισιοδοξία, το φλερτ, καθώς ο Σπύρος γίνεται το αντικείμενο του πόθου των δύο κοριτσιών, χαρακτηρίζουν το πρώτο μέρος του βιβλίου! Όμως, η δικτατορία "είναι προ των πυλών" και λίγους μήνες μετά τα πράγματα αλλάζουν και για την Ελλάδα, αλλά και για τον Σπύρο! Επιβολή δικτατορίας, εξορία, ασθένειες, θάνατοι, γεγονότα στη Νομική και στο Πολυτεχνείο και ένας Σπύρος που "άγεται και φέρεται" από τις συνθήκες και αρκείται στη μετριότητα αποδεχόμενος την ήττα του! 

Απλή η γραφή του Πανσέληνου που, όμως, σε μαγεύει! Πολύ καλή η εξέλιξη των χαρακτήρων και εξαιρετική η αναπαράσταση της εποχής! Μέσα σε λίγες σελίδες μας ταξιδεύει από το 1966 μέχρι το 2002 και παρακολουθούμε την εξέλιξη του ήρωα στο πέρασμα των χρόνων! Ενδιαφέρουσες, επίσης, οι αναφορές σε γνωστούς ζωγράφους και μουσικά είδη! 

Τέλος, δημιουργείται και κάποιος προβληματισμός στον αναγνώστη σχετικά με τη ματαίωση των ονείρων κάποιων ανθρώπων που τελικά συμβιβάστηκαν! Φταίνε, άραγε, οι εκάστοτε συνθήκες, κάποια απρόσμενα περιστατικά της νεανικής ηλικίας, οι λανθασμένες επιπόλαιες επιλογές ή τελικά ο αδύναμος χαρακτήρας τους; Σε αυτό το σημείο μου έρχεται στο μυαλό το ποίημα του Κώστα Βάρναλη ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ, αλλά και το μουσικό κομμάτι του Μάνου Χατζιδάκι ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ! 

Πολύ καλό βιβλίο! Το προτείνω! 

Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΣ του Μ. Καραγάτση

 

Ένα (ή, μάλλον, δύο, καθώς είναι δίτομο) από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ από έναν αγαπημένο συγγραφέα, του οποίου όλο το έργο του, σχεδόν, υπάρχει στη βιβλιοθήκη μου! 

Ξεκινώντας να το διαβάζεις νομίζεις ότι πρόκειται για καθαρά αστυνομικό μυθιστόρημα, αφού η αρχή γίνεται με την αυτοκτονία (ή, μήπως, δολοφονία;) του βασικού ήρωα, του Μάνου Τασάκου, ενός δικηγόρου και συγγραφέα! Σιγά-σιγά, όμως, συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για ψυχογράφημα με φιλοσοφικό υπόβαθρο! Μέσα από στοιχεία ενός κίτρινου φακέλου που έρχεται στα χέρια του Καραγάτση (ναι, ο συγγραφέας είναι χαρακτήρας του βιβλίου!), αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο του Τασάκου, ξεδιπλώνεται η ιστορία του βασικού ήρωα, ο οποίος κινεί τα νήματα της ιστορίας και χρησιμοποιωντας τους άλλους ήρωες ως πιόνια, κάνει τους πειραματισμούς του για να επαληθεύσει τις απόψεις του σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά και τα κίνητρά της! Ο Μάνος Τασάκος είναι αλαζόνας, δολοπλόκος, αδίστακτος, ένας Νιτσεϊκός υπεράνθρωπος, που θεωρεί ότι βρίσκεται υπεράνω της ηθικής και του νόμου, συγχρόνως, όμως, είναι κι ένας ευαίσθητος άνθρωπος που κάποιες φορές με τις πράξεις του αποδεικνύει ότι ο αλτρουισμός υπερισχύει του συμφέροντος! 

Εξαιρετική η αφήγηση, απολαυστικοί οι διάλογοι με αναφορές στην τέχνη, στη λογοτεχνία και την πολιτική, αλλά και με πολλούς φιλοσοφικούς προβληματισμούς, πολυεπίπεδοι οι χαρακτήρες οι οποίοι, αν και πολλές φορές γίνονται αντιπαθητικοί, μένουν αξέχαστοι και οδηγούν τον αναγνώστη στη διαπίστωση ότι η ανθρώπινη προσωπικότητα είναι πολύπλοκη και ότι ο έρωτας είναι ένας από τους βασικούς κινητήριους μοχλούς των ανθρώπινων πράξεων! 

Είναι ένα βιβλίο που θέλει τον χρόνο του, ίσως και μια δεύτερη ή τρίτη ανάγνωση και, ως προς το τέλος, μπορεί να δεχτεί παραπάνω από μία ερμηνείες! 

Για μένα, αριστούργημα!

ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ της Heddi Goodrich

 

Οι λέξεις και φράσεις Νάπολη, έρωτας, φοιτητική ζωή, συναισθηματική ενηλικίωση και η επιθυμία του να ανήκεις κάπου, αρκούν για να βάλουν τον αναγνώστη στο κλίμα αυτού του τόσο περιγραφικού αυτοβιογραφικού βιβλίου, το οποίο αναφέρεται στον έρωτα της Χέντι, μιας Αμερικανίδας φοιτήτριας γλωσσολογίας με τον Πιέτρο, φοιτητή γεωλογίας από την Ιταλική επαρχία! Υποβόσκει, όμως, κι ένας άλλος έρωτας, αυτός για τη μαγευτική Νάπολη, καθώς η ιστορία διαδραματίζεται στην Ισπανική Συνοικία της! 

Η ερωτική ιστορία των δύο νέων ξεκινά με τις καλύτερες προοπτικές και με αποφάσεις για ανοίγματα σε κάθε εμπειρία, όμως, κάπου στη μέση οι διαφορετικές κουλτούρες και τα διαφορετικά "θέλω" οδηγούν σε αμφιβολίες, διλήμματα, προδοσία, απογοητεύσεις! 

Η ιστορία τους κάπου κουράζει και ο Πιέτρο εκνευρίζει αρκετά τον αναγνώστη με τα πισωγυρίσματά του και την προσκόλλησή του στην οικογενειακή εστία! Εκείνα, όμως, που σου μένουν στο μυαλό είναι οι εικόνες, οι ήχοι και οι μυρωδιές της πόλης με τα σοκάκια της με τα απλωμένα ρούχα, τις πλατείες της, τα παλαιοβιβλιοπωλεία, τις ελληνικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες, τα μαγικά τραγούδια της, το νόστιμο φαγητό της, τα υπέροχα χρώματα της φύσης! Ταξιδεύεις νοερά στην πόλη που γεννήθηκε η πίτσα και κάτω από τη σκια του Βεζούβιου ζεις στον παλμό της πρωτεύουσας του ιταλικού νότου!

Αρκετός λυρισμός, διάχυτη νοσταλγία και πετυχημένος συνδυασμός του παρελθόντος με το παρόν, το οποίο κάνει εμβόλιμα την εμφάνισή του με τη μορφή ηλεκτρονικών επιστολών! 

Διαβάζεται ευχάριστα, κυρίως, επειδή σε φέρνει σε επαφή με την ιταλική παράδοση και λιγότερο για την πλοκή και τους ήρωες! Εξάλλου, όπως είχε πει ο περίφημος Ζαν Κοκτώ: "Στη Ρώμη υπάρχει ο Πάπας, στη Νάπολη, όμως, υπάρχει ο Θεός!"

"Νόμιζα πως, αν διέκριναν αυτή την ευτυχία στο βλέμμα μου, θα τους πλήγωνα, και αν την έβλεπαν για ώρα, αν την αντίκριζαν έτσι όπως πραγματικά ήταν, σε όλο της το εκτυφλωτικό μεγαλείο, θα τους τύφλωνα. Τόσο ερωτευμένη ήμουν"

"Η γη δε γίνεται να ανήκει ποτέ στον άνθρωπο: Ο άνθρωπος είναι αυτός που ανήκει στη γη"

ΜΠΕΛΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ του Daniel Speck

 

Ταξιδιάρικο δραματικό μυθιστόρημα που σε μεταφέρει στην Ιταλία και τη Γερμανία διαγράφοντας μία πορεία εξήντα ετών, από το 1954 έως το 2014, περιγράφοντας την ιστορία τριών γενεών! 

Παρουσιάζεται όλο το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία των ηρώων μεταναστών όπου τα "πρέπει" έρχονται σε σύγκρουση με τα "θέλω" τους, ενώ οι συμβιβασμοί πρωταγωνιστούν στην καθημερινότητά τους και συμπορεύονται με τους αγώνες για μια καλύτερη ζωή! 

Με κινηματογραφικό ρυθμό παρουσιάζονται πάθη, επιθυμίες, θυσίες, όνειρα, ψέματα και λάθη, ενώ η αναζήτηση της ευτυχίας είναι μόνιμα το ζητούμενο! 

Τα ιστορικά γεγονότα αποτελούν μικρά "στολίδια" της μυθοπλασίας, καθώς ο συγγραφέας δεν επιμένει ιδιαίτερα σ΄αυτά, ενώ ο αναγνώστης, συναισθηματικά φορτισμένος, συνειδητοποιεί στο τέλος τη μεγάλη δύναμη της αγάπης και της συγχώρεσης, αλλά και το ότι η ευτυχία εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους! 

Αν σας άρεσε η τετραλογία της Έλενας Φεράντε, διαβάστε το! Είναι το ίδιο απολαυστικό, πλούσιο σε συναισθήματα και πολύ καλή ψυχογραφία των ηρώων!  

"Οι άνθρωποι παραμένουν για μας ξένοι, μέχρι ν΄ ακούσουμε την ιστορία τους"

"Όταν πρωτοσυναντάμε έναν μεγάλο έρωτα, νιώθουμε να απελευθερωνόμαστε για μια σύντομη στιγμή από τα δεσμά του χώρου και του χρόνου. Δεν αντικρίζουμε μονάχα έναν άνθρωπο, αλλά και μια μυστηριώδη λάμψη που μοιάζει να τον περιβάλλει σαν φωτοστέφανο - μια προαίσθηση ότι ίσως η τύχη μας χαμογελάσει και ξαναβρούμε την ανεμελιά των παιδικών μας χρόνων, όταν ο κόσμος ήταν ένα αιώνιο καλοκαίρι"

"Κάθε άνθρωπος έχει μια αποστολή στη ζωή. Και το μόνο αμάρτημα στον κόσμο είναι να χαραμίζει το ταλέντο του"

"Οι άνθρωποι λένε σ' αγαπώ, αλλά στην πραγματικότητα εννοούν μου ανήκεις"

"Στις σχέσεις δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια. Ο καθένας είναι δέσμιος της δικής του ιστορίας"