"Τότε ακόμα τα καλοκαίρια είχαν τη γεύση της αιωνιότητας". Έτσι αρχίζει αυτό το υπαρξιακό μυθιστόρημα όπου η Ιστορία συναντά την Τέχνη, καθώς στο δεύτερο μισό του βιβλίου γίνεται αναφορά στα σπουδαιότερα γεγονότα της Νεότερης Ιστορίας και τα οποία επηρεάζουν σε έναν μεγάλο βαθμό τη ζωή του ήρωα!
Ο εικοσάχρονος Σπύρος, φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών, το καλοκαίρι του 1966, περνά τις δεκαπενθήμερες διακοπές του στο σπίτι ενός ζωγράφου, φίλου του πατέρα του, σε κάποιο νησί το οποίο ο συγγραφέας δεν κατονομάζει! Οι βόλτες με τα τρία παιδιά του ζωγράφου (δύο κορίτσια κι ένα αγόρι) και με τους ντόπιους φίλους τους, τα μπάνια, οι εξερευνήσεις της περιοχής, η ανεμελιά, η δίψα για ζωή, τα όνειρα, η αισιοδοξία, το φλερτ, καθώς ο Σπύρος γίνεται το αντικείμενο του πόθου των δύο κοριτσιών, χαρακτηρίζουν το πρώτο μέρος του βιβλίου! Όμως, η δικτατορία "είναι προ των πυλών" και λίγους μήνες μετά τα πράγματα αλλάζουν και για την Ελλάδα, αλλά και για τον Σπύρο! Επιβολή δικτατορίας, εξορία, ασθένειες, θάνατοι, γεγονότα στη Νομική και στο Πολυτεχνείο και ένας Σπύρος που "άγεται και φέρεται" από τις συνθήκες και αρκείται στη μετριότητα αποδεχόμενος την ήττα του!
Απλή η γραφή του Πανσέληνου που, όμως, σε μαγεύει! Πολύ καλή η εξέλιξη των χαρακτήρων και εξαιρετική η αναπαράσταση της εποχής! Μέσα σε λίγες σελίδες μας ταξιδεύει από το 1966 μέχρι το 2002 και παρακολουθούμε την εξέλιξη του ήρωα στο πέρασμα των χρόνων! Ενδιαφέρουσες, επίσης, οι αναφορές σε γνωστούς ζωγράφους και μουσικά είδη!
Τέλος, δημιουργείται και κάποιος προβληματισμός στον αναγνώστη σχετικά με τη ματαίωση των ονείρων κάποιων ανθρώπων που τελικά συμβιβάστηκαν! Φταίνε, άραγε, οι εκάστοτε συνθήκες, κάποια απρόσμενα περιστατικά της νεανικής ηλικίας, οι λανθασμένες επιπόλαιες επιλογές ή τελικά ο αδύναμος χαρακτήρας τους; Σε αυτό το σημείο μου έρχεται στο μυαλό το ποίημα του Κώστα Βάρναλη ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ, αλλά και το μουσικό κομμάτι του Μάνου Χατζιδάκι ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ!
Πολύ καλό βιβλίο! Το προτείνω!
