Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ του Stephen King

 

Διάβασα ένα από τα λιγότερο γνωστά βιβλία του King και πραγματικά το απόλαυσα! 

Η αναζήτηση δύο βιβλίων στη δημοτική βιβλιοθήκη της πόλης του αποτελεί την αρχή του εφιάλτη για τον μεσίτη Σαμ Πιμπλς! Η βιβλιοθηκάριος τον απειλεί ότι αν δεν επιστρέψει στην ώρα τους τα βιβλία θα του στείλει την Αστυνομία της Βιβλιοθήκης με δυσάρεστες συνέπειες για εκείνον! 

Έχουμε το γνωστό ύφος του King όπου δεν ξέρεις πού τελειώνει η πραγματικότητα και πού αρχίζει η φαντασία! Το φανταστικό και το υπερφυσικό στοιχείο, βέβαια, κυριαρχούν, αν και σε κάποια σημεία αγγίζουν τα όρια της υπερβολής! 

Ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη η πλοκή, υποβλητική η ατμόσφαιρα, ρεαλιστικές οι περιγραφές με κάποιες εικόνες να χαράσσονται βαθιά στο μυαλό του αναγνώστη, ο οποίος κάθε σελίδα που γυρίζει νιώθει πιο έντονα τον φόβο, την ανασφάλεια και την αγωνία, ενώ ο συγγραφέας φέρνει σιγά-σιγά στην επιφάνεια καλά κρυμμένους παιδικούς φόβους! 

Ό,τι πρέπει για τους λάτρεις του είδους και του συγκεκριμένου συγγραφέα!

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΕΠΑΝΩ ΟΡΟΦΟΥ της Claire Messud

 

"Πόσο οργισμένη είμαι; Δεν θέλετε να ξέρετε. Αυτό κανένας δεν θέλει να το ξέρει"

Από τις πρώτες γραμμές νομίζεις ότι ακούς την κραυγή και τον πόνο αυτής της γυναίκας, της γυναίκας του πάνω ορόφου, μιας ήσυχης, δηλαδή, μετρημένης, υποδειγματικής κόρης, δασκάλας, φίλης, αλλά αδιάφορης και αόρατης για τους άλλους! Η σαραντάχρονη Νόρα, που ζει σε μια πολιτεία των ΗΠΑ την πρώτη δεκαετία του εικοστού πρώτου αιώνα, συνειδητοποιεί ότι στην ηλικία που είναι δεν έχει υλοποιήσει κανένα από τα όνειρά της, καθώς υποχώρησε σε επιθυμίες των άλλων! Ζει μόνη, χωρίς δική της οικογένεια, αλλά και χωρίς προσωπική ζωή, ενώ η ζωγραφική με την οποία ήθελε να ασχοληθεί αποτελεί ματαιωμένο όνειρο! Η γνωριμία της με την οικογένεια ενός οχτάχρονου μαθητή της την οδηγεί σε μια πλασματική αναγέννηση, καθώς ο μικρός Ρεζά αποτελεί γι' αυτήν το παιδί που δεν απέκτησε ποτέ, η μητέρα του η Σιρένα, ζωγράφος, θεωρείται το καλλιτεχνικό της πρότυπο, ενώ στο πρόσωπο του πατέρα του, του Σκαντάρ, ιστορικού, βρίσκει τον άντρα που την κάνει να νιώθει σημαντική και ερωτεύσιμη! 

Η προσκόλλησή της στην οικογένεια αυτή γρήγορα θα την οδηγήσει στην απογοήτευση και η οργή θα την κατακλύσει! Μία οργή, όμως, που προβληματίζει τον αναγνώστη σχετικά με την αιτία της! Θυμώνει γιατί προδόθηκε; Μήπως γιατί δεν υλοποίησε τα όνειρά της; Μήπως γιατί νιώθει την έλλειψη της δικής της οικογένειας ή τα βάζει με τον εαυτό της γιατί δεν πήρε τις σωστές αποφάσεις; 

Ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ, γεμάτο ένταση και πολλές λογοτεχνικές αναφορές, που με τον άμεσο λόγο του θίγει αρκετά θέματα, όπως τη φιλία, τη μητρότητα, τον έρωτα, τη μοναξιά, τη λαχτάρα για αποδοχή, αλλά και τον κόσμο του καλλιτέχνη! 

Μερικές από τις σκέψεις της ηρωίδας:

"Είμαστε χαμένες σ' έναν κόσμο όπου σημασία έχει η εμφάνιση"

"Όταν μου λένε ότι καταλαβαίνω πώς σκέφτονται τα παιδιά, ανησυχώ μήπως εννοούν ότι δεν τους φαίνομαι αρκετά ενήλικη"

"Η αποτυχία οφείλεται αποκλειστικά σ' εμένα, τελικά"

"Η μόνη δύναμη που υπήρχε από την αρχή ήταν η ικανότητα να πεις "άι στα κομμάτια" σε όλα αυτά, να γυρίσεις την πλάτη σε όλο τον πόνο και να ασχοληθείς ανενόχλητη με τις δικές σου επιθυμίες πάνω απ' όλα. Οι άντρες εξασκούνται σ' αυτό εδώ και γενιές ολόκληρες"

MIMIK του Sebastian Fitzek

 

Πολύ καλό ψυχολογικό θρίλερ, από τα καλύτερα, ίσως, του Φίτζεκ! 

Βασική ηρωίδα είναι μια Σύμβουλος της Αστυνομίας, ειδική στο "να αναλύει ασήμαντες και κατά κανόνα ακούσιες εκφράσεις του ανθρώπινου προσώπου προκειμένου να ανακαλύπτει κρυμμένα συναισθήματα". Παρακολουθώντας κάποια στιγμή ένα βίντεο έρχεται αντιμέτωπη με την ομολογία της για τη δολοφονία της οικογένειάς της! 

Διαβάζεται, κυριολεκτικά, απνευστί, καθώς η εξαιρετική πλοκή, οι κοφτές σύντομες φράσεις, οι συνεχείς ανατροπές, οι ενδιαφέροντες χαρακτήρες, τα συναισθήματα που σου προκαλεί (φόβο, αγωνία και μια ανατριχίλα που είναι γνώριμη σε όλα τα έργα του συγγραφέα) και το συγκλονιστικό και απρόσμενο τέλος, σε κάνουν να μη θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να φτάσεις στην τελευταία σελίδα! 

Ο συγγραφέας "παίζει" για άλλη μια φορά με το μυαλό του αναγνώστη, καθώς δεν ξέρεις πού τελειώνει η αλήθεια και πού αρχίζει το ψέμα, ενώ σε αυτό συμβάλλει και η εξέταση των γεγονότων από διαφορετική οπτική γωνία κάθε φορά! 

Παιδικά τραύματα, μυστικά των φυσιογνωμιστών, αλλά και γνώσεις που αντλούνται από τον χώρο της Ψυχολογίας και της Ψυχιατρικής καθιστούν το βιβλίο ακόμα πιο ενδιαφέρον, ενώ, συγχρόνως, δημιουργούνται διάφοροι προβληματισμοί σχετικά με το πόσο έτοιμοι είμαστε να κοιτάξουμε κατάματα τον εαυτό μας, αλλά και πόσο καλά  γνωρίζουμε ακόμα και τα πιο κοντινά μας πρόσωπα! 

Όλοι εσείς που αγαπάτε αυτό το είδος της Λογοτεχνίας διαβάστε το! Θα το θυμάστε για καιρό! 

ΛΑΔΙ ΣΕ ΚΑΜΒΑ του Αλέξη Πανσέληνου

 

"Τότε ακόμα τα καλοκαίρια είχαν τη γεύση της αιωνιότητας". Έτσι αρχίζει αυτό το υπαρξιακό μυθιστόρημα όπου η Ιστορία συναντά την Τέχνη, καθώς στο δεύτερο μισό του βιβλίου γίνεται αναφορά στα σπουδαιότερα γεγονότα της Νεότερης Ιστορίας και τα οποία επηρεάζουν σε έναν μεγάλο βαθμό τη ζωή του ήρωα! 

Ο εικοσάχρονος Σπύρος, φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών, το καλοκαίρι του 1966, περνά τις δεκαπενθήμερες διακοπές του στο σπίτι ενός ζωγράφου, φίλου του πατέρα του, σε κάποιο νησί το οποίο ο συγγραφέας δεν κατονομάζει! Οι βόλτες με τα τρία παιδιά του ζωγράφου (δύο κορίτσια κι ένα αγόρι) και με τους ντόπιους φίλους τους, τα μπάνια, οι εξερευνήσεις της περιοχής, η ανεμελιά, η δίψα για ζωή, τα όνειρα, η αισιοδοξία, το φλερτ, καθώς ο Σπύρος γίνεται το αντικείμενο του πόθου των δύο κοριτσιών, χαρακτηρίζουν το πρώτο μέρος του βιβλίου! Όμως, η δικτατορία "είναι προ των πυλών" και λίγους μήνες μετά τα πράγματα αλλάζουν και για την Ελλάδα, αλλά και για τον Σπύρο! Επιβολή δικτατορίας, εξορία, ασθένειες, θάνατοι, γεγονότα στη Νομική και στο Πολυτεχνείο και ένας Σπύρος που "άγεται και φέρεται" από τις συνθήκες και αρκείται στη μετριότητα αποδεχόμενος την ήττα του! 

Απλή η γραφή του Πανσέληνου που, όμως, σε μαγεύει! Πολύ καλή η εξέλιξη των χαρακτήρων και εξαιρετική η αναπαράσταση της εποχής! Μέσα σε λίγες σελίδες μας ταξιδεύει από το 1966 μέχρι το 2002 και παρακολουθούμε την εξέλιξη του ήρωα στο πέρασμα των χρόνων! Ενδιαφέρουσες, επίσης, οι αναφορές σε γνωστούς ζωγράφους και μουσικά είδη! 

Τέλος, δημιουργείται και κάποιος προβληματισμός στον αναγνώστη σχετικά με τη ματαίωση των ονείρων κάποιων ανθρώπων που τελικά συμβιβάστηκαν! Φταίνε, άραγε, οι εκάστοτε συνθήκες, κάποια απρόσμενα περιστατικά της νεανικής ηλικίας, οι λανθασμένες επιπόλαιες επιλογές ή τελικά ο αδύναμος χαρακτήρας τους; Σε αυτό το σημείο μου έρχεται στο μυαλό το ποίημα του Κώστα Βάρναλη ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ, αλλά και το μουσικό κομμάτι του Μάνου Χατζιδάκι ΤΟ ΒΑΛΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ! 

Πολύ καλό βιβλίο! Το προτείνω! 

Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΦΑΚΕΛΛΟΣ του Μ. Καραγάτση

 

Ένα (ή, μάλλον, δύο, καθώς είναι δίτομο) από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ από έναν αγαπημένο συγγραφέα, του οποίου όλο το έργο του, σχεδόν, υπάρχει στη βιβλιοθήκη μου! 

Ξεκινώντας να το διαβάζεις νομίζεις ότι πρόκειται για καθαρά αστυνομικό μυθιστόρημα, αφού η αρχή γίνεται με την αυτοκτονία (ή, μήπως, δολοφονία;) του βασικού ήρωα, του Μάνου Τασάκου, ενός δικηγόρου και συγγραφέα! Σιγά-σιγά, όμως, συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για ψυχογράφημα με φιλοσοφικό υπόβαθρο! Μέσα από στοιχεία ενός κίτρινου φακέλου που έρχεται στα χέρια του Καραγάτση (ναι, ο συγγραφέας είναι χαρακτήρας του βιβλίου!), αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο του Τασάκου, ξεδιπλώνεται η ιστορία του βασικού ήρωα, ο οποίος κινεί τα νήματα της ιστορίας και χρησιμοποιωντας τους άλλους ήρωες ως πιόνια, κάνει τους πειραματισμούς του για να επαληθεύσει τις απόψεις του σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά και τα κίνητρά της! Ο Μάνος Τασάκος είναι αλαζόνας, δολοπλόκος, αδίστακτος, ένας Νιτσεϊκός υπεράνθρωπος, που θεωρεί ότι βρίσκεται υπεράνω της ηθικής και του νόμου, συγχρόνως, όμως, είναι κι ένας ευαίσθητος άνθρωπος που κάποιες φορές με τις πράξεις του αποδεικνύει ότι ο αλτρουισμός υπερισχύει του συμφέροντος! 

Εξαιρετική η αφήγηση, απολαυστικοί οι διάλογοι με αναφορές στην τέχνη, στη λογοτεχνία και την πολιτική, αλλά και με πολλούς φιλοσοφικούς προβληματισμούς, πολυεπίπεδοι οι χαρακτήρες οι οποίοι, αν και πολλές φορές γίνονται αντιπαθητικοί, μένουν αξέχαστοι και οδηγούν τον αναγνώστη στη διαπίστωση ότι η ανθρώπινη προσωπικότητα είναι πολύπλοκη και ότι ο έρωτας είναι ένας από τους βασικούς κινητήριους μοχλούς των ανθρώπινων πράξεων! 

Είναι ένα βιβλίο που θέλει τον χρόνο του, ίσως και μια δεύτερη ή τρίτη ανάγνωση και, ως προς το τέλος, μπορεί να δεχτεί παραπάνω από μία ερμηνείες! 

Για μένα, αριστούργημα!

ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΗ ΝΑΠΟΛΗ της Heddi Goodrich

 

Οι λέξεις και φράσεις Νάπολη, έρωτας, φοιτητική ζωή, συναισθηματική ενηλικίωση και η επιθυμία του να ανήκεις κάπου, αρκούν για να βάλουν τον αναγνώστη στο κλίμα αυτού του τόσο περιγραφικού αυτοβιογραφικού βιβλίου, το οποίο αναφέρεται στον έρωτα της Χέντι, μιας Αμερικανίδας φοιτήτριας γλωσσολογίας με τον Πιέτρο, φοιτητή γεωλογίας από την Ιταλική επαρχία! Υποβόσκει, όμως, κι ένας άλλος έρωτας, αυτός για τη μαγευτική Νάπολη, καθώς η ιστορία διαδραματίζεται στην Ισπανική Συνοικία της! 

Η ερωτική ιστορία των δύο νέων ξεκινά με τις καλύτερες προοπτικές και με αποφάσεις για ανοίγματα σε κάθε εμπειρία, όμως, κάπου στη μέση οι διαφορετικές κουλτούρες και τα διαφορετικά "θέλω" οδηγούν σε αμφιβολίες, διλήμματα, προδοσία, απογοητεύσεις! 

Η ιστορία τους κάπου κουράζει και ο Πιέτρο εκνευρίζει αρκετά τον αναγνώστη με τα πισωγυρίσματά του και την προσκόλλησή του στην οικογενειακή εστία! Εκείνα, όμως, που σου μένουν στο μυαλό είναι οι εικόνες, οι ήχοι και οι μυρωδιές της πόλης με τα σοκάκια της με τα απλωμένα ρούχα, τις πλατείες της, τα παλαιοβιβλιοπωλεία, τις ελληνικές και ρωμαϊκές αρχαιότητες, τα μαγικά τραγούδια της, το νόστιμο φαγητό της, τα υπέροχα χρώματα της φύσης! Ταξιδεύεις νοερά στην πόλη που γεννήθηκε η πίτσα και κάτω από τη σκια του Βεζούβιου ζεις στον παλμό της πρωτεύουσας του ιταλικού νότου!

Αρκετός λυρισμός, διάχυτη νοσταλγία και πετυχημένος συνδυασμός του παρελθόντος με το παρόν, το οποίο κάνει εμβόλιμα την εμφάνισή του με τη μορφή ηλεκτρονικών επιστολών! 

Διαβάζεται ευχάριστα, κυρίως, επειδή σε φέρνει σε επαφή με την ιταλική παράδοση και λιγότερο για την πλοκή και τους ήρωες! Εξάλλου, όπως είχε πει ο περίφημος Ζαν Κοκτώ: "Στη Ρώμη υπάρχει ο Πάπας, στη Νάπολη, όμως, υπάρχει ο Θεός!"

"Νόμιζα πως, αν διέκριναν αυτή την ευτυχία στο βλέμμα μου, θα τους πλήγωνα, και αν την έβλεπαν για ώρα, αν την αντίκριζαν έτσι όπως πραγματικά ήταν, σε όλο της το εκτυφλωτικό μεγαλείο, θα τους τύφλωνα. Τόσο ερωτευμένη ήμουν"

"Η γη δε γίνεται να ανήκει ποτέ στον άνθρωπο: Ο άνθρωπος είναι αυτός που ανήκει στη γη"

ΜΠΕΛΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑ του Daniel Speck

 

Ταξιδιάρικο δραματικό μυθιστόρημα που σε μεταφέρει στην Ιταλία και τη Γερμανία διαγράφοντας μία πορεία εξήντα ετών, από το 1954 έως το 2014, περιγράφοντας την ιστορία τριών γενεών! 

Παρουσιάζεται όλο το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία των ηρώων μεταναστών όπου τα "πρέπει" έρχονται σε σύγκρουση με τα "θέλω" τους, ενώ οι συμβιβασμοί πρωταγωνιστούν στην καθημερινότητά τους και συμπορεύονται με τους αγώνες για μια καλύτερη ζωή! 

Με κινηματογραφικό ρυθμό παρουσιάζονται πάθη, επιθυμίες, θυσίες, όνειρα, ψέματα και λάθη, ενώ η αναζήτηση της ευτυχίας είναι μόνιμα το ζητούμενο! 

Τα ιστορικά γεγονότα αποτελούν μικρά "στολίδια" της μυθοπλασίας, καθώς ο συγγραφέας δεν επιμένει ιδιαίτερα σ΄αυτά, ενώ ο αναγνώστης, συναισθηματικά φορτισμένος, συνειδητοποιεί στο τέλος τη μεγάλη δύναμη της αγάπης και της συγχώρεσης, αλλά και το ότι η ευτυχία εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους! 

Αν σας άρεσε η τετραλογία της Έλενας Φεράντε, διαβάστε το! Είναι το ίδιο απολαυστικό, πλούσιο σε συναισθήματα και πολύ καλή ψυχογραφία των ηρώων!  

"Οι άνθρωποι παραμένουν για μας ξένοι, μέχρι ν΄ ακούσουμε την ιστορία τους"

"Όταν πρωτοσυναντάμε έναν μεγάλο έρωτα, νιώθουμε να απελευθερωνόμαστε για μια σύντομη στιγμή από τα δεσμά του χώρου και του χρόνου. Δεν αντικρίζουμε μονάχα έναν άνθρωπο, αλλά και μια μυστηριώδη λάμψη που μοιάζει να τον περιβάλλει σαν φωτοστέφανο - μια προαίσθηση ότι ίσως η τύχη μας χαμογελάσει και ξαναβρούμε την ανεμελιά των παιδικών μας χρόνων, όταν ο κόσμος ήταν ένα αιώνιο καλοκαίρι"

"Κάθε άνθρωπος έχει μια αποστολή στη ζωή. Και το μόνο αμάρτημα στον κόσμο είναι να χαραμίζει το ταλέντο του"

"Οι άνθρωποι λένε σ' αγαπώ, αλλά στην πραγματικότητα εννοούν μου ανήκεις"

"Στις σχέσεις δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια. Ο καθένας είναι δέσμιος της δικής του ιστορίας"

Ο ΦΑΝΤΟΜΑΣ - ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ του Jo Nesbo

 

Είναι αλήθεια ότι έχω εθιστεί στον Nesbo και, μάλιστα, όσο προχωράει η σειρά με τον επιθεωρητή Χάρι Χόλε συνειδητοποιώ ότι τα βιβλία γίνονται όλο και πιο ενδιαφέροντα! 

Στον ΦΑΝΤΟΜΑ, μέσα από την αφήγηση ενός ετοιμοθάνατου νεαρού τοξικομανή, γνωρίζουμε τον κόσμο των ναρκωτικών, αλλά και ερχόμαστε σε επαφή με τη διαφθορά στον χώρο της πολιτικής και της αστυνομίας! Στην ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ άγριες δολοφονίες αστυνομικών σε τόπους ανεξιχνίαστων εγκλημάτων ζητούν τη λύση τους! 

Και στα δύο βιβλία ο Χάρι Χόλε θα καταφέρει να ανακαλύψει τους ενόχους και θα προσπαθήσει για άλλη μια φορά να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος! 

Γρήγορη πλοκή, τρομερή αγωνία, ανατροπές, συνεχής εναλλαγή των υπόπτων και ένας ήρωας - λάστιχο, που εγκαταλείπει το Όσλο και επιστρέφει ξανά, που απολύεται από την αστυνομία και προσλαμβάνεται αργότερα, που καταφεύγει στο ποτό και αργότερα οδηγείται στην απεξάρτηση και που, ενώ κάθε φορά νομίζεις ότι ήρθε το τέλος του, καταφέρνει πάντα να γλιτώνει!

Καθηλωτικά και τα δύο!

ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (LACRYMA CHRISTI) Φιλομήλα Λαπατά

 

Ιστορικό μυθιστόρημα από αυτά που μόνο η Φιλομήλα Λαπατά με τη γνωστή της αισθητική ξέρει να γράφει και ύστερα από σημαντική ιστορική έρευνα! 

Είναι το δεύτερο μέρος της γνωστής ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ και αναφέρεται στη ζωή της Λάκρυμα Κρίστι Ρούγιου, μιας όμορφης και δυναμικής γυναίκας, ευγενικής καταγωγής, ασυμβίβαστης, με πάθη και με "μια εφηβεία τραυματισμένη, μια νιότη σπαταλημένη και μια ωριμότητα πονεμένη", η οποία με εξομολογητική διάθεση εξιστορεί σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση όλα εκείνα που τη σημάδεψαν από τότε που γεννήθηκε μέχρι τα χρόνια της ωριμότητας. Μιλάει για τον αγώνα της απέναντι στο κατεστημένο της εποχής (μιλάμε για τη Σαρδηνία του 19ου αι.) και την προσπάθεια να κερδίσει την αποδοχή και την αγάπη των άλλων και, κυρίως, της οικογένειάς της σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία όπου θεωρούσαν τις γυναίκες κατώτερες σε ηθική κρίση, ο γάμος ήταν ο προορισμός τους, ενώ θεωρούνταν ιδιοκτησία των συζύγων τους και δεν είχαν κανένα νομικό δικαίωμα ούτε στα χρήματά τους!  

Εκτός από την πλούσια σε εμπειρίες ζωή της βασικής ηρωίδας διαβάζουμε για τον έρωτα, τα πάθη, τη γονεϊκή αγάπη, την ανάγκη του ανθρώπου για ελευθερία, τον θυμό, την εκδίκηση, την υποκρισία, τις βεντέτες, τον ρόλο της θρησκείας στη ζωή του ανθρώπου, τις θρησκευτικές προκαταλήψεις της εποχής! 

Μαγεύεσαι από την πλοκή, από την ιστορική ακρίβεια, τους συναρπαστικούς χαρακτήρες, τον λόγο που συνδυάζει τον λυρισμό με τον ρεαλισμό και, μάλιστα, σε κάποια σημεία, με τον μαγικό ρεαλισμό, από τις ζωντανές περιγραφές, από τον πλούτο εικόνων και συναισθημάτων! Ταξιδεύεις από το 1850 μέχρι το 1900 πότε στη Σαρδηνία και πότε στη Σικελία και αντλείς πληροφορίες για τις περιοχές αυτές, καθώς και για τη σχέση τους με την Ελλάδα! 

Τέλος, οδηγείσαι σε σκέψεις και προβληματισμούς σχετικά με τη σημασία της συγχώρεσης και την αυτογνωσία και καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι για να σε αποδεχτούν και να σε αγαπήσουν οι άλλοι πρέπει να αγαπήσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου! 

Πολύ καλό, όπως όλα τα βιβλία της συγγραφέως! 

"Οι γονείς μου έκαναν τα πάντα για μένα εκτός από το να με αφήσουν να γίνω ο εαυτός μου"

"Να παντρευτώ! σκέφτηκα και μου ήρθε να γελάσω. Μα, ποιος μίλησε για γάμο; Εγώ δεν θέλω δεσμεύσεις και παντρειές μέσα σε ψεύτικες σχέσεις βουτηγμένες στην υποκρισία, σαν αυτή των γονιών μου. Θέλω μόνο ελευθερία, να γνωρίσω τη ζωή και μέσα από δοκιμές να καταλάβω ποια πραγματικά είμαι. Από πού έρχομαι. Γιατί ήρθα στον κόσμο. Για ποιον σκοπό. Πώς μαθαίνω να ζω αρμονικά με το σύμπαν. Τι είναι ευτυχία και τι κληρονομιά γνώσεων θα αφήσω στα παιδιά μου, αν αποκτήσω κάποτε"

"Κανένα άτομο, κανένα μέρος, κανένα πράγμα εκτός από εμένα την ίδια δεν είναι ικανό να με κάνει ευτυχισμένη. Το να πιστεύω πως η ευτυχία μου εξαρτάται από κάποιον άλλο είναι σαν να του παραδίδω στα χέρια του τη δύναμή μου"

"Να προσπαθείς να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η μόνη που σου έχει απομείνει. Μόνο έτσι δίνεις αξία στη ζωή σου"

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΦΟΝΟΥ του Θάνου Μολούδη

 

Τι βιβλίο ήταν αυτό! Με το μυστήριό του, το δραματάκι του, αλλά και το κοινωνικό του στοιχείο! Τι φοβερή πλοκή, πόσες ανατροπές, πόσα μυστικά, τι ζωντανή αφήγηση! Αγωνία από τις πρώτες γραμμές και τόσο ενδιαφέροντες χαρακτήρες που όχι μόνο ταυτίζεσαι μαζί τους, αλλά τους θυμάσαι για πολύ καιρό! Πόσα κοινωνικά ζητήματα θίγει (βία, απώλεια, εθισμούς, προδοσία, φιλία) και πόσο όμορφα "δένει" το παρελθόν με το παρόν! Είναι δυνατόν να είναι αυτό το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα;

Πραγματικά καθηλωτικό! Το διάβασα σε μία μέρα και το συστήνω σε όλους! 

Υ.Γ. Μάλλον θα υπάρξει και συνέχεια... Ανυπομονώ...

Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ του Hans Fallada

 

Τέσσερα επίθετα θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν αυτό το μυθιστόρημα: αυτοβιογραφικό, αντιπολεμικό, σκληρό, συγκινητικό! Βρισκόμαστε στη Γερμανία του 1945 και ενώ οι Ρώσοι έχουν κάνει την εμφάνισή τους στη χώρα, παρακολουθούμε τις περιπέτειες του ζευγαριού Ντολ, αλλά και τη σκληρή πραγματικότητα του γερμανικού λαού μετά την πτώση του ναζιστικού καθεστώτος. 

Ο Φάλαντα στο έργο του αυτό κατακρίνει έναν ολόκληρο λαό που ζει μέσα στην απάθεια, την εξαθλίωση, τη διαφθορά, τον φόβο, το άγχος και τις ενοχές, ενώ μέσα από διαφόρους εθισμούς προσπαθεί να "αποδράσει" από τη σκληρή πραγματικότητα! Η ζωή είναι εφιαλτική, η ταπείνωση και ο εξευτελισμός έχουν διαδεχθεί τα χρόνια της κυριαρχίας και της αλαζονείας, οι άνθρωποι έχουν χάσει την αξιοπρέπειά τους και ζουν στην ανέχεια περιμένοντας τη λύτρωση από τις ξένες μεγάλες δυνάμεις και η αγωνία για το μέλλον είναι μεγάλη!

Τα υλικά ερείπια συναγωνίζονται τα ψυχικά, οι ρόλοι θυτών και θυμάτων εναλλάσσονται και οι διαβρωμένες συνειδήσεις αποτελούν βασικό χαρακτηριστικό του κοινωνικού περίγυρου.

Γίνεται λόγος για ατομική και κοινωνική ευθύνη από τον συγγραφέα, ενώ οι Γερμανοί καλούνται να αντικρίσουν το είδωλό τους στον καθρέφτη, να συμφιλιωθούν με το παρελθόν τους και να αναγεννηθούν μέσα από τις στάχτες τους! 

Μέσα σε αυτό το καταθλιπτικό περιβάλλον αναδεικνύεται, τελικά, η ανθρωπιά, η καλοσύνη και η αλληλεγγύη, ενώ η αισιοδοξία και η ελπίδα θριαμβεύουν στο τέλος (Ο Ντολ πιστεύει, νιώθει ότι στέκεται ξανά στα πόδια του, ότι θα προχωρήσει. Κι αφού το πιστεύει για τον εαυτό του αυτό, το πιστεύει και για την Ευρώπη ολόκληρη)!

Εξαιρετικό! 

ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΠΟΥΗΣ του Σπύρου Κακατσάκη

 

Μετά το συναρπαστικό ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ του Σπύρου Κακατσάκη έφτασε η ώρα της ανάγνωσης και του επόμενου βιβλίου του! Οι ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΠΟΥΗΣ με κέρδισαν από τις πρώτες σελίδες! 

Σύμφωνα με τον συγγραφέα πρόκειται για "κοινωνικό μυθιστόρημα με έντονα στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ και μυστηρίου". 

Μια εξαφάνιση το 1996 και ένας ήρωας το 2022 που προσπαθεί να αντιμετωπίσει κάποιες εφιαλτικές προβλέψεις για το μέλλον του αποτελούν τις δύο φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους ιστορίες του βιβλίου, που, όμως, κάποια στιγμή συγκλίνουν! Δύο τόποι, δύο χρόνοι, αρκετά μυστικά, αποκαλύψεις που γίνονται σταδιακά, μυστήριο και η αγωνία "να χτυπάει κόκκινο"! 

Πρωτότυπη κεντρική ιδέα την οποία αναπτύσσει ο συγγραφέας με εκπληκτικό τρόπο, φοβερή πλοκή, πολύ καλή ψυχογράφηση χαρακτήρων, γρήγορη εξέλιξη που δε σε αφήνει να πάρεις ανάσα, ανατρεπτικό φινάλε και εξαιρετική γλώσσα! 

Στο βιβλίο θίγονται, επίσης, και διάφορα κοινωνικά ζητήματα, όπως η αδικία, η διαφθορά, η κάθε μορφής βία, η ζωή στις μικρές κοινωνίες, οι δυσλειτουργικές οικογενειακές σχέσεις, ενώ ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η εμφάνιση κάποιων ηρώων που τους είχαμε συναντήσει στο προηγούμενο βιβλίο! 

Ο αναγνώστης φορτίζεται συναισθηματικά, προβληματίζεται και αγωνιά συνεχώς! 

Τέλος, εύκολο στην ανάγνωσή του το καθιστούν, από τη μια τα μικρά κεφάλαια στα οποία είναι χωρισμένο το βιβλίο, αλλά και το μαλακό εξώφυλλο, το τόσο χαρακτηριστικό των εκδόσεων ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ! 

Το προτείνω ανεπιφύλακτα, ενώ περιμένω εναγωνίως το επόμενο βιβλίο του συγγραφέα! 

" Η φράση ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΑΠΟΥΗΣ χρησιμοποιείται για να δηλώσει την απώλεια πολύτιμου χρόνου, η οποία έχει συχνά ολέθριες συνέπειες"

"Ο χαμένος χρόνος είναι η χειρότερη απώλεια που μπορούμε να φυλάξουμε για τον εαυτό μας. Αφήνουμε τη μοναδικότητα της ψυχής να πέφτει από την παλάμη μας. Αυτή δε θα αναπληρωθεί ποτέ. Κοιτάμε το παρακάτω, το επόμενο, το αύριο. Χάνουμε το τώρα, το εγκαταλείπουμε να γίνει χθες. Και δεν έχουμε επενδύσει σε αυτό"

"Πόσο ανόητοι είμαστε οι άνθρωποι γενικά! Ερμηνεύουμε γεγονότα και καταστάσεις, όπως μας συμφέρει, τους φοράμε τα ρούχα που θέλουμε να βλέπουμε, εθελοτυφλούμε και δεν κοιτάμε αυτό που υπάρχει μπροστά μας"

"Η ζωή του ανθρώπου είναι σαν τον ουρανό. Ο λαμπερός ουρανός, αυτός με το θαυμαστό γαλάζιο, είναι η αρχή μας, το πρωινό. Βγαίνουμε στο ξέφωτο, ανέμελοι χαιρόμαστε τον καθαρό ήλιο, ανυποψίαστοι βλέπουμε το πρώτο σύννεφο. Γιατί ένα σύννεφο δε φτάνει για να σκιάσει το μπλε του κοβαλτίου μας. Ούτε το δεύτερο που σχηματίζεται λίγο παραπέρα. Ούτε και το τρίτο. Γιατί έτσι γίνεται. Δε φτιάχνεται μονομιάς το μαύρο. Είναι αυτός ο ύπουλος τρόπος που σκοτεινιάζει τη ζωή μας. Ένα σύννεφο τη φορά, μια συμφορά κάθε τόσο, ένα βαρίδι πότε πότε, και δε συνειδητοποιείς το σημείο που έγινε η μετάβαση από την καλοκαιρία στη μόνιμη καταχνιά"

Η ΝΥΧΤΑ ΤΩΝ ΧΡΗΣΜΩΝ του Πολ Όστερ

 

Ένας συγγραφέας αναρρώνει μετά από μια σοβαρή ασθένεια και προσπαθεί να επιστρέψει στις παλιές συγγραφικές του συνήθειες γράφοντας σε ένα γαλάζιο ημερολόγιο. Ένα χρονικό εννέα ημερών πασπαλισμένο με μικρές δόσεις μυστηρίου και υπαρξιακών αναζητήσεων!

Αγαπημένος Πολ Όστερ, αγαπημένο μεταμοντέρνο ύφος γραφής! Οι εγκιβωτισμοί είναι συνεχείς, καθώς διαβάζουμε για βιβλία που υπάρχουν μέσα σε άλλα βιβλία... Αν και η πλοκή δεν είναι ιδιαίτερη, δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου! Νιώθεις ότι ο συγγραφέας δεν επιδιώκει τον εντυπωσιασμό, αλλά εκείνο που θέλει είναι να ξετυλίξει τις σκέψεις του και τους προβληματισμούς του μέσα από την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του βασικού του ήρωα σχετικά με τις συγγραφικές ανησυχίες, την έννοια του χρόνου, τη μνήμη, την επίδραση της τύχης και των συμπτώσεων στη ζωή του ανθρώπου. Ο ίδιος ο Όστερ, εξάλλου, έχει πει ότι: "Διαμορφωνόμαστε συνεχώς από τις δυνάμεις της τύχης και της σύμπτωσης". 

Πολλά τα αυτοβιογραφικά στοιχεία, η πραγματικότητα χωρίζεται με μια λεπτή γραμμή από τη φαντασία, ενώ γίνεται από τον συγγραφέα παράθεση αρκετών πληροφοριών για περιοχές, κτίρια, λογοτέχνες, πολιτικούς, φιλοσόφους! 

Εξαιρετικό βιβλίο!