Τετάρτη 29 Μαρτίου 2023

ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ (Λούσι Φόλεϊ)



Αν και δεν έχω διαβάσει και τις καλύτερες κριτικές, εγώ πραγματικά το απόλαυσα!
Μου άρεσε πρώτα-πρώτα το χιονισμένο υποβλητικό τοπίο στα Υψίπεδα της Σκωτίας, εκεί όπου σε ένα μοντέρνο γυάλινο καταφύγιο συγκεντρώθηκε μια παρέα παλιών συμφοιτητών για να περάσουν μαζί το τριήμερο της Πρωτοχρονιάς!
Μου άρεσε, επίσης, η πλοκή που θύμιζε αρκετά Άγκαθα Κρίστι με το κλειστοφοβικό σκηνικό, τον απαιτούμενο φόνο και τους πολλούς υπόπτους! Εξαιρετικό εύρημα της συγγραφέως είναι η αποκάλυψη της ταυτότητας του θύματος στις τελευταίες σελίδες μαζί με αυτήν της ταυτότητας του δολοφόνου!
Αρκετά ενδιαφέρων ο τρόπος της αφήγησης, η οποία εναλλάσσεται ανάμεσα σε διαφορετικούς ήρωες, ενώ έτσι αποκαλύπτεται σταδιακά ο εσωτερικός κόσμος των ηρώων και έρχονται στην επιφάνεια καλά κρυμμένα μέχρι τότε μυστικά, αλλά και διαταράσσονται οι ισορροπίες μεταξύ τους!
Τίποτα δεν αναφέρεται τυχαία! Η κάθε λεπτομέρεια που συναντάς στις σελίδες του έχει σχέση με την εξέλιξη της πλοκής!
Το βρήκα συναρπαστικό και το διάβασα σε δύο μέρες χωρίς να βαρεθώ στιγμή!


Χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου:


"Κάποιοι άνθρωποι, αντιμέτωποι με το κατάλληλο επίπεδο πίεσης, έχοντας βρεθεί εκτός του συνηθισμένου, ασφαλούς περιβάλλοντός τους, δε χρειάζονται κάποια ιδιαίτερη παρότρυνση προκειμένου να μετατραπούν σε θηρία"


"Οι περισσότεροι άνθρωποι ούτε που καταλαβαίνουν πόσο περισσότερα πράγματα έχουν απ' όσα τους χρειάζονται. Είναι νωθροί και άπληστοι, ανήμποροι να καταλάβουν πόσο άνετη είναι η ζωή τους. Ίσως να μη φταίνε οι ίδιοι. Ίσως απλώς να μην τους δόθηκε η ευκαιρία να συνειδητοποιήσουν πόσο εύθραυστη είναι η επαφή τους με την ευτυχία"


"Ο χορός δεν απαιτεί κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο, εκτός αν το κάνεις επαγγελματικά. Περισσότερο έχει να κάνει με την ικανότητα να αποτινάσσεις τις αναστολές σου"


"Υπάρχουν άνθρωποι που επιμένουν να περιμένουν τον ΕΡΩΤΑ και δεν υποχωρούν μέχρι να τον βρουν. Υπάρχουν άνθρωποι που εγκαταλείπουν την προσπάθεια, καθώς δεν τον βρίσκουν. Ή όλα, ή τίποτε, αυτή είναι η νοοτροπία τους. Κι ύστερα, αποτελώντας ενδεχομένως την πλειονότητα, είναι κι εκείνοι που συμβιβάζονται"

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2023

ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (Αντώνης Σουρούνης)

 


Ο Αντώνης Σουρούνης γράφει για τα παιδικά του χρόνια στη μετεμφυλιακή Θεσσαλονίκη, κάπου στην οδό Μουσών, και μας παρουσιάζει την οικογένειά του, τους φίλους του και τους γείτονές του, τον δικό του μικρόκοσμο δηλαδή, που είναι γεμάτος ανεμελιά, καθώς οι μοναδικές ανησυχίες του μικρού ήρωα είναι αν και με ποιον τρόπο θα αποκτήσει την πρώτη δερμάτινη μπάλα, αν θα βρει ανταπόκριση στις πρώτες του ερωτικές αναζητήσεις και κυρίως αν θα καταφέρει ποτέ να προφέρει το ρ.
Γελάς, συγκινείσαι, προβληματίζεσαι με την προσπάθεια του ήρωα να καταλάβει τον κόσμο του, έναν κόσμο τόσο διαφορετικό από τον σημερινό, ενώ συγχρόνως σε κατακλύζει η νοσταλγία για τα δικά σου παιδικά χρόνια!
Μου άρεσε το γεγονός ότι ¨ταξίδεψα¨ σε γνωστές περιοχές της Θεσσαλονίκης, όπως είναι το Γεντί Κουλέ, τα Λαδάδικα ή το Σέιχ Σου, καθώς και ότι αυτό έγινε με μια γλώσσα που βασικό της χαρακτηριστικό είναι η έντονη προφορικότητα και ο ρεαλισμός!
Δεν μου άρεσε που στις τελευταίες σελίδες παρουσιάζει πολύ σύντομα το τέλος των δικών του αγαπημένων προσώπων. Δίνει την εντύπωση ότι βιάζεται να τελειώσει το βιβλίο! Επίσης με ενόχλησαν και δυσκόλεψαν την ανάγνωσή μου οι συνεχείς εγκιβωτισμοί (η μία ιστορία μέσα στην άλλη), αλλά και το γεγονός ότι η αφήγηση είναι συνειρμική, η μία σκέψη δηλαδή διαδέχεται την άλλη χωρίς κάποια λογική σειρά! Σε κάποια σημεία, μάλιστα, θεωρώ ότι πλατειάζει υπερβολικά...
 Δε νομίζω να αναζητήσω άλλο βιβλίο του συγγραφέα!

Υ.Γ. Στη φωτό διακρίνεται η γάτα μου η Τρούφα που βρήκε μάλλον κι αυτή το βιβλίο αδιάφορο και αποκοιμήθηκε... 


Τετάρτη 8 Μαρτίου 2023

Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΓΚΑΤΣΜΠΥ (Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ)

 


Μια ρομαντική ιστορία, ένα έμμεσο πολιτικό σχόλιο, μια κριτική για το αμερικανικό όνειρο μέσα από την ιστορία του αυτοδημιούργητου νεόπλουτου Γκάτσμπυ, γιου αγροτών, ο οποίος συστήνει τον εαυτό του ως γιο πλούσιας οικογένειας, σπουδαγμένο στην Οξφόρδη και συλλέκτη πολύτιμων λίθων, και ο οποίος πιστεύει ότι μπορεί να αποκτήσει τα πάντα στη ζωή του. Τα χρήματα, όμως, δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν τον μεγάλο έρωτα που τον έχει βρει στο πρόσωπο της Νταίζης, μιας κακομαθημένης κοπέλας, γνωστής από το παρελθόν του, η οποία τώρα είναι παντρεμένη με τον πλούσιο Τομ Μπιουκάναν.
Ο συγγραφέας μέσα από τη ζωή των ηρώων του μας παρουσιάζει μια ολόκληρη εποχή, λίγα χρόνια πριν από το Κραχ του 1929, στην Αμερική, μέσα σε ένα λαμπερό σκηνικό από φώτα, πισίνες, πανάκριβα αυτοκίνητα, κάτω από τους ήχους της τζαζ μουσικής, με τη συνοδεία άφθονης σαμπάνιας (αν και εποχή ποτοαπαγόρευσης), ενώ συγχρόνως αρχίζει η κατάρρευση του αμερικανικού ονείρου μαζί με την έλλειψη βάθους συναισθημάτων στις ανθρώπινες σχέσεις.
Οι χαρακτήρες είναι ρηχοί, ενώ κανένας δεν παρουσιάζεται πραγματικά ευτυχισμένος! Ο Γκάτσμπυ παρουσιάζεται αρκετά σκοτεινός με έντονη την ανάγκη να μην είναι ποτέ μόνος! Ο αναγνώστης γοητεύεται από την προσωπικότητά του με αποτέλεσμα να του συγχωρεί  όλα του τα λάθη!
Ιδιαίτερα περιγραφικό με γρήγορους ρυθμούς, λίγο στενάχωρο και συγκινητικό με απρόβλεπτο φινάλε!
Εξαιρετικό, κλασικό, διαχρονικό βιβλίο!

Σάββατο 4 Μαρτίου 2023

ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΝΕΙΛΟ (Agatha Christie)

 


Άλλο ένα κλασικό έργο της διάσημης συγγραφέως, που περιλαμβάνει όλα εκείνα τα στοιχεία που σε κάνουν να το διαβάζεις μέσα σε λίγες ώρες και να είσαι σε εγρήγορση μέχρι το εντυπωσιακό τέλος!
Ένα νιόπαντρο ζευγάρι, μια πρώην αρραβωνιαστικιά, περίεργες δολοφονίες, αρκετοί ύποπτοι, εξωτικό σκηνικό και ένας δαιμόνιος ντετέκτιβ που καλείται να βρει τη λύση του μυστηρίου!
Έρχεσαι αντιμέτωπος με τα πάθη, τις ζήλιες, τα ψέματα, τις ίντριγκες, τα μυστικά, τις αντιπάθειες των πολυδιάστατων χαρακτήρων του βιβλίου, ενώ μεταφέρεσαι στα εντυπωσιακά μνημεία της Αιγύπτου, όπως είναι οι Πυραμίδες της Γκίζας, οι ναοί στο Αμπού Σίμπελ και ο ναός του Καρνάκ! 



Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι δεν ενδιαφέρεσαι τόσο για την ταυτότητα του δολοφόνου, καθώς δεν υπάρχουν ιδιαίτερες ανατροπές, όσο για τον τρόπο σκέψης του ευφυούς  Ηρακλή Πουαρό και τη μέθοδο που ακολουθεί σε συνδυασμό με τον γνωστό κυνισμό και το χιούμορ του!
Σίγουρα δεν το θεωρώ ένα από τα 2-3 καλύτερά της, αλλά αξίζει να διαβαστεί, όπως, εξάλλου, όλα τα έργα της!

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου:

"Τελικά τα γεγονότα που δεν ταιριάζουν είναι τα πιο σημαντικά"

"Το πιο συχνό κίνητρο των εγκλημάτων είναι τα χρήματα. Μετά έχουμε την εκδίκηση, τον έρωτα, τον φόβο, το αγνό μίσος και την ευεργεσία..."



Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2023

ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ (Νάγια Δαλακούρα)

 


Για τη Νάγια Δαλακούρα άκουγα πολλά καλά λόγια τον τελευταίο καιρό! Αποφάσισα να διαβάσω το πρώτο της βιβλίο και αν έμενα ευχαριστημένη να ακολουθούσαν και τα υπόλοιπα. Τι βιβλίο ήταν αυτό! Μια ερωτική ιστορία διανθισμένη, όμως, με αρκετές ιστορικές και λαογραφικές πληροφορίες και με έντονο το κοινωνικό και δραματικό στοιχείο, που σε ταξιδεύει σε άλλους χρόνους και τόπους!
Αρχές 20ου αι. και η Ρόζα Μπριγκάντε μεταναστεύει από τη Σικελία στην Αργεντινή! Στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες γνωρίζει τον Λουίς Γκόμες, μέλος της τοπικής μαφίας, και μεταξύ τους ξεκινάει μια ερωτική περιπέτεια που οδηγεί τον αναγνώστη σε μια μαγευτική περιπλάνηση από το Μπουένος Άιρες στην Αργεντίνικη πάμπα και από εκεί στην Παταγονία, στη Γη του Πυρός!
Καθώς βυθίζεσαι στις σελίδες του βιβλίου, νιώθεις ότι περπατάς κι εσύ στα σοκάκια των κακόφημων συνοικιών, στα ρουθούνια σου έρχονται μυρωδιές από τοπικά εδέσματα, ενώ τα αυτιά σου χαιδεύουν νότες από αργεντίνικα τανγκό! Έρχεσαι αντιμέτωπος με τα φαινόμενα πορνείας του λιμανιού, με τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι μετανάστες, με τοπικούς θρύλους και δεισιδαιμονίες, ενώ έντονη είναι η συναισθηματική σου φόρτιση για την τύχη των ηρώων, οι οποίοι γεμάτοι πάθη και διλήμματα αναζητούν την προσωπική τους ευτυχία!
Η ιδιαίτερη γραφή της συγγραφέως σε κερδίζει από τις πρώτες σελίδες, καθώς με τις γλαφυρές περιγραφές και τα τοπικά ιδιώματα που χρησιμοποιεί σε φέρνει πιο κοντά με τους ολοκληρωμένους χαρακτήρες του βιβλίου, αλλά και σε κάνει και καλύτερο γνώστη της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης της εποχής! 
Πρόκειται για ένα αναγνωστικό ταξίδι που θα θυμάσαι για καιρό! Εγώ, πάντως, σίγουρα θα αναζητήσω και τα υπόλοιπα βιβλία της!



Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023

ΔΕΚΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑ (Σπύρος Κακατσάκης)

 


Βιβλίο μυστηρίου με αρκετές δόσεις κοινωνικού μυθιστορήματος! Όπως, όμως, κι αν το χαρακτηρίσεις, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο! Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό βιβλίο που σε καθηλώνει και δεν το αφήνεις παρά μόνο αφού το τελειώσεις!
Ένας τριαντάχρονος μαθηματικός δέχεται κάθε μέρα την ίδια ώρα (δέκα και δέκα) ένα τηλεφώνημα από μια άγνωστη γυναικεία φωνή που του επαναλαμβάνει την ώρα του τηλεφωνήματος και κλείνει.
Η προσπάθεια εξιχνίασης του μυστηρίου από τον ήρωά μας αρχίζει μαζί με την απόλαυση της ανάγνωσης από τον αναγνώστη, ο οποίος συμμετέχει νοερά κι αυτός στην εξεύρεση της λύσης, ταυτίζεται πολλές φορές με αυτόν τον γοητευτικό, επικοινωνιακό, κυνικό, απενοχοποιημένο, με τις δικές του απόψεις περί έρωτος ήρωα και προβληματίζεται επάνω στις ερωτικές και φιλικές σχέσεις, στα λάθη και στο τίμημα των επιλογών που μπορεί να κάνει κάποιος στη ζωή του, στις ενοχές και στις τύψεις που μπορεί να τον συνοδεύουν.
Η πλοκή είναι έξυπνη, εξελίσσεται με κινηματογραφικό τρόπο θα λέγαμε, η δράση γρήγορη, συνεχείς οι αποκαλύψεις, συναρπαστικό το συνεχές ταξίδι από το παρόν στο παρελθόν και το αντίστροφο, πολλές οι ανατροπές! Κι εκεί που νομίζεις ότι έφτασες στη λύση του μυστηρίου, ένα καινούριο στοιχείο κάνει την εμφάνισή του και ανατρέπει τα πάντα!
Μου άρεσε, επίσης πολύ, η πρωτοπρόσωπη αφήγηση που έδινε στο κείμενο μία αμεσότητα, διανθισμένη διάσπαρτα με σημεία εσωτερικού μονολόγου, καθώς και το αρκετά μαλακό εξώφυλλο του βιβλίου, που το έκανε τόσο ευκολοδιάβαστο!
Το προτείνω σε όλους τους λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας και περιμένω το επόμενο βιβλίο του συγγραφέα, ο οποίος ανήκει πια στους αγαπημένους μου!

Αποσπάσματα του βιβλίου που ξεχώρισα :

"Στη ζωή καλείσαι να κάνεις τις επιλογές σου. Και κάθε επιλογή που κάνεις έχει και θετικές και αρνητικές συνέπειες. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Υπάρχει προσωπικό γούστο. Πού περνάς εσύ καλύτερα. Η πιο δύσκολη στιγμή της διαδρομής είναι να βρεις τα θέλω σου. Τα δικά σου θέλω. Όχι αυτά που σου πλασάρουν. Κάνε τη διαδρομή σου, δοκίμασε και μετά συνειδητά κάνε αυτό που σου αρέσει πραγματικά. Να λογοδοτείς στον εαυτό σου. Όχι στους άλλους"

"Λένε ότι η ωραιότερη στιγμή της ημέρας είναι το ηλιοβασίλεμα, επειδή τότε είναι που κουβαλάς την εμπειρία, γι΄αυτό αισθάνεσαι ασφαλής και ολοκληρωμένος"


Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2023

Η ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΩΝ (Jean-Michel Guenassia)

 


Ένα συγκλονιστικό, νοσταλγικό και γεμάτο αισιοδοξία βιβλίο, γεμάτο χιούμορ και συγκίνηση!
Μεταφερόμαστε στο Παρίσι της επόχής 1959-1964 και παρακολουθούμε τη διαδρομή ενηλικίωσης του εφήβου Μισέλ Μαρινί που λατρεύει τα βιβλία, τη φωτογραφία και το ποδοσφαιράκι και ο οποίος αντιμετωπίζει πολλά οικογενειακά και προσωπικά προβλήματα. Στην προσπάθειά του να ανακαλύψει τον εαυτό του και τους γύρω του επηρεάζεται από κάποιους πρόσφυγες του ανατολικού μπλοκ που γνωρίζει και οι οποίοι αποτελούν τα μέλη μιας σκακιστικής λέσχης που λειτουργεί μέσα σε ένα γαλλικό μπιστρό. Ο Μισέλ, πνεύμα ανήσυχο, υποκαθιστά την οικογένειά του με τη λέσχη και μέσα από τη συναναστροφή του με αυτούς τους ανθρώπους θα γνωρίσει την πραγματική ζωή.
Καθώς ξετυλίγονται σιγά-σιγά οι ιστορίες των μελών ο αναγνώστης έρχεται σε επαφή με σημαντικά γεγονότα της εποχής που αφορούν την παγκόσμια σκηνή, γνωρίζει ένα διαφορετικό Παρίσι "ταξιδεύοντας" στις όχθες του Σηκουάνα, στον Κήπο του Λουξεμβούργου και στα ρομαντικά μπιστρό της εποχής, ενώ περιηγείται στον πολιτικό και πνευματικό κόσμο της Πόλης του Φωτός. 
Οι αναφορές σε γνωστά βιβλία, συγγραφείς, ταινίες και μουσικά κομμάτια είναι πολλές, ενώ γνωστά πρόσωπα της πνευματικής, καλλιτεχνικής και πολιτικής σκηνής της εποχής κάνουν το πέρασμά τους μέσα από τις σελίδες του βιβλίου (Σαρτρ, Κεσέλ, Στάλιν, Ντε Γκωλ, Νουρέγιεφ)! Καθώς έρχονται στα αυτιά σου νότες μουσικής rock ΄n roll, διαβάζεις για νεανικές επαναστάσεις, για οικογενειακές και φιλικές σχέσεις, για έρωτες, θάνατο, προδοσία ιδανικών και ανθρώπων, εξορία, χωρισμούς, για τη δύναμη της ανθρώπινης φύσης για επιβίωση, για γονείς με κοινωνικές αντιθέσεις! 
Και οι σελίδες φεύγουν η μία μετά την άλλη χωρίς να το καταλαβαίνεις! Και σου δημιουργούνται έντονα συναισθήματα! Και οι λέξεις σε ταξιδεύουν... Και οι ήρωες γίνονται η παρέα σου! Και στο τέλος μένει ένα χαμόγελο! Και ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα το ξαναδιαβάσεις...
ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ! 


ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ:

"Αυτό είναι το πρόβλημα της ψυχανάλυσης: επειδή γνωρίζεις την αιτία του προβλήματος, δε σημαίνει και ότι το λύνεις"

"Όταν υπάρχει ένταση, πρέπει να ξέρεις να σωπαίνεις. Ο πρώτος που μιλάει, χάνει"

"Δε δικαιούσαι να γκρινιάζεις όταν είσαι ευνοημένος, γιατί έτσι προσβάλλεις αυτούς που δεν έχουν τίποτα"

"- Πρέπει να περάσατε δύσκολα.

  - Το ίδιο κι εσείς.

  - Αυτό που μετράει είναι ότι είμαστε ζωντανοί, έτσι δεν είναι;

  - Ναι, πρέπει να σκεφτόμαστε το μέλλον.

  - Αν δεν είμαστε εμείς αισιόδοξοι, τότε ποιος θα είναι;"

"Το παιχνίδι έχει κριθεί αν δεχτείς να παίξεις με τους όρους τους"

"Μπορείς να προσπαθήσεις να ξεφύγεις απ' την πραγματικότητα, να κοροϊδέψεις τον περίγυρό σου, να κρυφτείς πίσω απ' το προσωπείο της αρετής, να στρουθοκαμηλίσεις, να επινοήσεις δικαιολογίες και προσχήματα, να ξεγλιστρήσεις και να κάνεις πίσω. Το μέλλον εξαρτάται απ' την ικανότητά σου να ελίσσεσαι και η ευτυχία απ' την ικανότητά σου να λουφάζεις. Όμως η αλήθεια γυρίζει πάντα μπούμερανγκ. Αρνείσαι να το βάλεις στα πόδια και βρίσκεσαι στο χείλος του γκρεμού. Αν δεν πηδήξεις, πρέπει να πληρώσεις το τίμημα"

"Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο απ' το να επιδιώκεις το καλό των ανθρώπων παρά τη θέλησή τους"

" Η ποίηση θέλει χρόνο. Δεν της ταιριάζει η μαζική παραγωγή. Τα ποιήματα είναι σαν τα διαμάντια: αν τα μαζεύεις με τη σέσουλα, δεν είναι θησαυρός, αλλά άνθρακες"



Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2023

ΔΕΙΠΝΟ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ (Εύη Φρυγανά)

 


Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα μυστηρίου το οποίο ξεκίνησα πιστεύοντας ότι έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα το κατέτασσαν στα αγαπημένα μου βιβλία του είδους, αλλά απογοητεύτηκα!
Το εξώφυλλο, ο τίτλος, η υπόθεση στο οπισθόφυλλο με προδιέθεσαν θετικά!
Ένας παλιός απόφοιτος του Μέιλ προσκαλεί για ένα Σαββατοκύριακο σε ένα έρημο ξενοδοχείο στο Κάνσας πέντε συμφοιτητές του με σκοπό................(αποφεύγω να κάνω spoiler). Στη συνάντηση αυτή από την οποία δε λείπουν οι στιγμές έντασης και τα ύποπτα βλέμματα, πολλά μυστικά του παρελθόντος βγαίνουν στην επιφάνεια, πολλά διλήμματα βασανίζουν τους ήρωες, διάφορα απρόσμενα περιστατικά συμβαίνουν, ενώ αναζητούνται κίνητρα για αποτρόπαιες πράξεις!
Σίγουρα πρόκειται για ένα διαφορετικό reunion ύστερα από το οποίο τίποτα δε θα είναι όπως πριν!
Το βιβλίο άρχισε να με κουράζει στα μισά, ενώ το τέλος το βρήκα αδιάφορο και βιαστικό! Με μπέρδεψαν, επίσης, αρκετά τα ονόματα των ηρώων, τους οποίους βρήκα πολύ αντιπαθητικούς.
Ήταν μια συμπαθητική προσπάθεια μιας νέας συγγραφέως, η οποία, όμως, θέλει αρκετή δουλειά ακόμα!


Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2023

ΛΟΥΚΟΥΜΟΣΚΟΝΗ (Τέση Παπαθανασίου)



 Πρώτα είδα το υπέροχο εξώφυλλο και τον ευρηματικό τίτλο! Διάβασα το οπισθόφυλλο και κατάλαβα ότι πρόκειται για αστυνομική ιστορία που διαδραματίζεται στη Σύρο! Καινούργια συγγραφέας! Γιατί όχι; Το αγόρασα και άρχισα να το διαβάζω...Και με συνεπήρε! Και δεν μπορούσα να σταματήσω! Και το διάβασα σε μία μέρα! Και το προτείνω σε όλους! 
Ένας επιχειρηματίας δολοφονείται στο εξοχικό του στη Σύρο και βασικός ύποπτος θεωρείται ο εραστής της γυναίκας του, ο οποίος, όμως, προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του συνεργαζόμενος με έναν αστυνόμο του νησιού. 
Το αστυνομικό μυστήριο συνυπάρχει με το ερωτικό και κοινωνικό στοιχείο, καθώς μέσα στο βιβλίο θίγονται αρκετά θέματα, όπως η ενδοοικογενειακή βία, οι περίπλοκες ανθρώπινες σχέσεις, τα ναρκωτικά, το λαθρεμπόριο, η απιστία, το κυνήγι του χρήματος, η δύναμη του απόλυτου έρωτα, η ζωή σε μια κλειστή  κοινωνία και όλα αυτά πασπαλισμένα με μπόλικες δόσεις μυστηρίου, αγωνίας, περιπέτειας και λουκουμόσκονης, η οποία έχει πολλαπλούς ρόλους, όπως να κρύβει μυστικά, να προκαλεί τη νοσταλγία παλιών ευτυχισμένων ημερών, να θολώνει την κρίση ή να αφήνει μια γλυκιά αίσθηση!
Ο αναγνώστης ταξιδεύει στα στενά της Σύρου, στο Δημαρχείο και τα υπόλοιπα νεοκλασικά, στον Γαλησσά, στα Ψαριανά, στο Πισκοπιό, στο Κόκκινο σπίτι του Καραγάτση, αλλά και σε περιοχές του Πειραιά και στο χλιδάτο Ντουμπάι και συγχρόνως νιώθει διάφορα συναισθήματα και προβληματίζεται για διάφορα θέματα, αλλά και ενημερώνεται για τους πρώτους κατοίκους της Τρούμπας, για τους Ψαριανούς πρόσφυγες και για τη σημασία λέξεων της ναυτικής ορολογίας (σε αυτό βοηθούν οι έξυπνοι τίτλοι των κεφαλαίων).
Μυστικά και ψέματα ξεπηδούν από παντού, οι αμφιβολίες πολλές, αρχίζεις να υποψιάζεσαι διάφορα πρόσωπα και στο τέλος έρχεται η ανατροπή!
Φοβερή η πλοκή με γρήγορους ρυθμούς, συνοχή κειμένου χωρίς να γίνεται "κοιλιά" πουθενά, ολοκληρωμένοι και άριστα ψυχογραφημένοι χαρακτήρες, απλή και πειστική γραφή, ζωντανές περιγραφές! 
Καθώς το διάβαζα μύριζα τις σελίδες του και ερχόταν στα ρουθούνια μου μυρωδιά από λουκούμι τριαντάφυλλο!
Περιμένω εναγωνίως το επόμενο βιβλίο της συγγραφέως!
   

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2023

Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ (Luigi Bartolini)

 


Σας θυμίζει κάτι ο τίτλος; Ναι, σωστά! Την ομώνυμη ταινία που σκηνοθέτησε το 1948 ο Βιττόριο ντε Σίκα, ένα σύμβολο του ιταλικού νεορεαλισμού! Η ταινία έχει αρκετές διαφορές από το βιβλίο, το βασικό θέμα, όμως, είναι το ίδιο: Ένας καλλιτέχνης στην κατεχόμενη από τους Συμμάχους Ρώμη του 1944 και ύστερα από την ήττα της φασιστικής κυβέρνησης ψάχνει απεγνωσμένα να βρει το κλεμμένο ποδήλατό του. 
Ο συγγραφέας με πρόφαση την κλοπή του ποδηλάτου προσφέρει στον αναγνώστη μια απολαυστική περιδιάβαση στη μεταπολεμική Ρώμη και παρουσιάζει τα προβλήματα της εποχής σε μια κοινωνία όπου το αυτοκίνητο, ως μεταφορικό μέσο, φαίνεται να απουσιάζει, ενώ η φτώχεια και η παραβατικότητα κυριαρχούν. Μας μεταφέρει στις παραγκουπόλεις στα περίχωρα της Ρώμης, εκεί όπου στεγάζονται πόρνες και κακοποιοί, οι οποίοι κλέβουν και εξαπατούν για να ζήσουν ("άνθρωποι που με επιδεξιότητα, πονηριά και, καμιά φορά, με μεγάλη ευφυΐα κατόρθωναν να ξεγελάσουν την πείνα τους"), και μας παρουσιάζει την αλληλεγγύη που υπάρχει μεταξύ τους, ενώ, ταυτόχρονα, τονίζει την ανικανότητα (;) της αστυνομίας και την αδιαφορία των συμμαχικών δυνάμεων. 
"Χρονικό των κλεφτών" χαρακτηρίζει το βιβλίο ο Μπερτολίνι, γεμάτο από κλέφτες που είναι πιστοί στους δικούς τους νόμους, τους οποίους, όμως, ο ήρωας φαίνεται να τους συμπονά, να τους καταλαβαίνει, ενώ, συγχρόνως, τους κατηγοριοποιεί. Κάποιες φορές, μάλιστα, βλέπουμε ότι προσπαθεί να τους μιμηθεί ή να αποδείξει ότι είναι καλύτερός τους. 
Το κείμενο είναι γεμάτο πολιτικά και κοινωνικά σχόλια, νύξεις για τη φιλία, τη θρησκοληψία, την έλλειψη μόρφωσης, μπόλικο φιλοσοφικό στοχασμό, ενώ δεν του λείπει το χιούμορ και η ειρωνεία, βασικά συστατικά του ήρωα, τα οποία τον βοηθούν να ξεπεράσει πολλές φορές τον θυμό και την απογοήτευσή του.
Στα συν του βιβλίου ανήκουν οι ζωντανές περιγραφές, το προσεγμένο λεξιλόγιο, η πρωτοπρόσωπη αφήγηση και η τελευταία παράγραφος στην οποία συμπυκνώνεται το βασικό νόημα και ο συμβολισμός της αναζήτησης του χαμένου ποδηλάτου, που δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό που ψάχνει εναγωνίως ο καθένας από μας στη ζωή. 

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα του κειμένου:

"Το ποδήλατο μου είναι απολύτως απαραίτητο για να φεύγω, να δραπετεύω, να απομακρύνομαι από τη συντροφιά των ανθρώπων"

"Η ατμόσφαιρα ήταν από τις πιο γλυκιές του Σεπτέμβρη, που στη Ρώμη είναι ο πιο όμορφος μήνας, ο πιο φωτεινός, γαλάζιος και δροσερός"

"Ποτέ μου δεν θέλησα να κερδοσκοπήσω, γιατί θεωρώ πως η ζωή μας είναι ένα σύντομο πέρασμα στη διάρκεια του οποίου δεν αξίζει να κερδοσκοπούμε, μα μόνο να παρατηρούμε: το δε καλύτερο για έναν ποιητή είναι να παρατηρεί και να καθιστά αντικείμενο ποίησης ακόμα και τις χειρότερες πλευρές της ανθρώπινης ζωής"

"Είμαι περίεργος να μάθω κάποια μέρα τι κάνουν οι κλέφτες, πώς περνούν τις ώρες που δεν κλέβουν"

"Θεωρώ πως είναι τέχνη να ξαναβρίσκεις κάτι που έχεις χάσει"

"Στα γραφεία της αστυνομίας δε γίνεται να είμαστε ήρεμοι. Βρισκόμαστε εκεί, είτε γιατί μας έχουν καλέσει, οπότε μας ζώνουν τα φίδια, είτε γιατί θέλουμε να καταγγείλουμε, να διαπληκτιστούμε, να ζητήσουμε βοήθεια. Αποκλείεται, λοιπόν, να είμαστε ήρεμοι"

"Άλλο πονηριά κι άλλο εξυπνάδα. Η εξυπνάδα έχει ευγένεια, έχει ζεστασιά, είναι φως, είναι αστραπή που φωτίζει τη νύχτα των αισθήσεων, ενώ η πονηριά είναι σαν χοιρινό λίπος, σαν λιπαντικό λάδι"

"Το να βρω κάτι που έχω χάσει είναι μεγαλύτερη χαρά από το να έχω το ίδιο αντικείμενο διαρκώς στην κατοχή μου"

"Αυτό κάνουμε σ' όλη μας τη ζωή. Ψάχνουμε να βρούμε αυτά που έχουμε χάσει. Μπορεί να τα βρούμε μια φορά, δυο φορές, αλλά θα υπάρξει μια επόμενη φορά, που δε θα βρούμε τίποτα. Έτσι είναι η ζωή μας"

Απολαύστε την ομώνυμη ταινία του Βιττόριο ντε Σίκα



Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2023

ΤΙ ΕΙΔΕ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΛΩΤ; (Ιωάννα Μπουραζοπούλου)

 


Αμέσως μόλις το διάβασα μου γεννήθηκαν δύο ερωτήματα: Γιατί δεν το είχα διαβάσει μέχρι τώρα, αν και το είχα στα αδιάβαστα πολύ καιρό, και πόση φαντασία διαθέτει αυτή η συγγραφέας;
Πρόκειται για ένα δυστοπικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, αλληγορικό και μυστηριώδες, με πολλά Βιβλικά στοιχεία, χωρίς να έχει όμως θρησκευτικό ή διδακτικό περιεχόμενο.
Είκοσι χρόνια μετά την υπερχείλιση της Νεκράς Θάλασσας, η οποία δημιουργήθηκε από μια υπόγεια έκρηξη μωβ αλατιού, η Νότια Ευρώπη βυθίζεται, αλλάζει ο γεωγραφικός χάρτης, ιδρύεται η Αποικία,  και ο γενικός έλεγχος περνάει στα χέρια των Εβδομήντα πέντε, μιας Κοινοπραξίας η οποία "άλωσε την πόλη χειρότερα κι απ΄ την ίδια την Υπερχείλιση" και η οποία έχει τη φροντίδα της εξόρυξης του παραισθησιογόνου αλατιού, "το οποίο πωλείται χρυσάφι στις πόλεις του πολιτισμένου κόσμου", καθώς από το παραθαλάσσιο, πια, Παρίσι ελέγχει την Αποικία, τα σύγχρονα Σόδομα, έχοντας τοποθετήσει ως διοικητή τον κυβερνήτη Βερά. 
Ο απρόσμενος θάνατος του Κυβερνήτη οδηγεί τα έξι πιο σημαντικά πρόσωπα μετά τον Βερά, "όλοι υψηλόβαθμα στελέχη της Αποικίας και έμπιστοι του Κυβερνήτη", στο γράψιμο έξι επιστολών, στις οποίες ο καθένας αναφέρει τα γεγονότα με τον δικό του τρόπο, και τις οποίες στέλνουν στους Εβδομήντα πέντε. 
Στο μακρινό Παρίσι ο Φιλέας Μπουκ, ο οποίος γράφει επιστολόλεξα για τους Times, αναλαμβάνει, ύστερα από υπόδειξη των Εβδομήντα πέντε, να μελετήσει τις επιστολές και να ανακαλύψει τη λύση του μυστηρίου.
Η πλοκή ξετυλίγεται μέσα από τις επιστολές των έξι χαρακτήρων, των οποίων η σκιαγράφηση γίνεται με εξαιρετικό τρόπο και η απομυθοποίησή τους γίνεται σταδιακά, καθώς η συγγραφέας τους παρουσιάζει γεμάτους φόβους και ενοχές, αφού δεν υπήρξαν και τόσο σωστοί πολίτες στο παρελθόν.
Πειστικές οι περιγραφές της ομιχλώδους ατμόσφαιρας της Αποικίας και των σκληρών συνθηκών διαβίωσης που επικρατούν εκεί με την άφθονη υγρασία, τη δύσπνοια και τις αναθυμιάσεις, έξυπνοι διάλογοι με στοιχεία ειρωνείας, σουρεαλιστικές καταστάσεις που μπερδεύονται με την πραγματικότητα, εικόνες που σου μένουν στη μνήμη για καιρό, κάποιες μάλιστα αποτροπιαστικές, αρκετές ανατροπές, ειδικά στο τέλος, όπου με έναν αναπάντεχο τρόπο έρχεται η κάθαρση και λύνονται όλες οι απορίες του αναγνώστη που είχαν δημιουργηθεί από τις πρώτες σελίδες.
Η συγγραφέας με επιδέξιο τρόπο χειρίζεται τον Βιβλικό μύθο και δημιουργεί έναν έντονο προβληματισμό σχετικά με την έννοια της ελευθερίας, τους προσωπικούς φόβους, τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, τη δύναμη του χρήματος, τη στάση των ανθρώπων απέναντι στα υλικά αγαθά, την ταξική κοινωνία, την ψυχολογία των μαζών, την εξάρτηση από την εξουσία, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, την αλαζονεία της εξουσίας.
Τίποτα σε αυτό το μυθιστόρημα δεν είναι τυχαίο και πρέπει να δοθεί σημασία και στην παραμικρή λέξη και φράση, καθώς το βιβλίο αποτελεί έναν εγκεφαλικό γρίφο, ένα παζλ που τα κομμάτια - στοιχεία παρουσιάζονται σιγά-σιγά για να ενωθούν στο τέλος.
Πρωτότυπο, έξυπνο, μια πραγματική έκπληξη, που, ίσως, όμως, ξενίσει όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτό το είδος μυθιστορημάτων. 
Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα του βιβλίου που μας βοηθά να καταλάβουμε τον συσχετισμό του τίτλου με το περιεχόμενό του:
"Χρειάζεται μια γυναίκα του Λωτ, που θα στρέψει την κρίσιμη στιγμή το κεφάλι για να βεβαιωθεί ότι τα Σόδομα καταστράφηκαν, χωρίς να φοβάται αν η ίδια μετατραπεί σε στήλη άλατος. Γι΄ αυτόν ακριβώς τον ρόλο διάλεξαν τον Φιλέα Μπουκ"

Άλλα χαρακτηριστικά αποσπάσματα:

"Ίσως η πραγματικότητα να μην είναι παρά ομαδική παραίσθηση" (Πρώτη φράση του βιβλίου)

"Ετούτη η γη είναι των Εβδομηνταπέντε, μήτε αναπνέεις εδώ χωρίς άδεια"

"Είχαμε μόλις συνειδητοποιήσει πως η κόλαση που ζούσαμε υπηρετώντας τον ήταν τελικά γλυκιά κι ευχάριστη, σε σύγκριση με το τρομακτικό χάος που δημιουργούσε η απουσία του"

"Στην Αποικία επικρατεί ο νόμος της σιωπής - είσαι ό,τι δηλώσεις και αποδέχεσαι τον άλλο χωρίς ερωτήσεις"

"Η Κοινοπραξία θεωρεί ότι η ιδιοκτησία σε πράγματα που έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής μας δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας, γινόμαστε λιγότερο εξαρτημένοι και λιγότερο υπάκουοι"

"Η ομαδική παραίσθηση είναι ένα αποδεκτό φαινόμενο, εξηγείται από την επιστήμη, αλλά η πιθανότητα να διακρίνει κανείς στοιχεία της πραγματικότητας που δεν τα βλέπει κανένας άλλος είναι αδιανόητη"

"Δυστυχώς, αυτό είναι το πρόβλημα με κάθε τέλειο έγκλημα, ότι δεν υπάρχει αποδέκτης του μηνύματος που στέλνεις"

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2023

ΤΑΡΑΓΜΕΝΑ ΝΕΡΑ (Χρύσα Σπυροπούλου)

 


Διαβάζοντας το οπισθόφυλλο και βλέποντας το εξώφυλλο "ψήθηκα" να το αγοράσω! Μια εξαφάνιση, κάποια πτώματα, αρκετοί ύποπτοι, μπόλικη ομίχλη της Βόρειας Ελλάδας, η φράση "τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται" και ξεκίνησα την ανάγνωση αυτού του αστυνομικού μυθιστορήματος θέλοντας να πιστεύω ότι έχω μπροστά μου ένα έργο αντάξιο εκείνων της Άγκαθα Κρίστι, του Ζορζ Σιμενόν ή του δικού μας Δημήτρη Σίμου!

Το βιβλίο ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις! Κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, με τον αναγνώστη να ταξιδεύει νοερά από το Κιλκίς, τις Σέρρες και τη Θεσσαλονίκη στην Κωνσταντινούπολη, τη Σόφια και την Ουκρανία, μια ενδιαφέρουσα πλοκή με αρκετό μυστήριο και αγωνία, δύο κεντρικοί χαρακτήρες (ένας αστυνόμος και η βοηθός του) που περιμένεις να δεις στις επόμενες σελίδες την εξέλιξή τους, καθώς μεταξύ τους υποβόσκει κάποιος ερωτισμός, γλαφυρές περιγραφές ονειρεμένων τοπίων, ήρωες ιδιαίτεροι, απρόβλεπτοι, αινιγματικοί, διάφορα θέματα που θίγονται από τη συγγραφέα, όπως  η απληστία, η απώλεια, το πάθος, η ανασφάλεια, τα οποία καθορίζουν τις πράξεις των ηρώων, και, ξαφνικά, όλα τα θετικά σταματούν εκεί!
Συνειδητοποιείς γύρω στη μέση, περίπου, του βιβλίου ότι οι χαρακτήρες είναι τόσοι πολλοί που σε μπερδεύουν. Γίνεται μια πραγματική παρέλαση ατόμων οι οποίοι εμπλέκονται σε αυτό το παζλ, το οποίο αδυνατείς να συναρμολογήσεις! Συγγενείς, πρώην εραστές, συνεργάτες, δικηγόροι, λογιστές, οικιακές βοηθοί, σου δημιουργούν κάθε φορά την απορία "Τώρα, αυτός τι ρόλο παιζει στην ιστορία;". Μέχρι να προλάβεις να βγάλεις τα συμπεράσματά σου, εμφανίζεται ο επόμενος κι εσύ μένεις με αναπάντητα ερωτήματα, να περιμένεις τη μεγάλη ανατροπή, η οποία, όμως, δεν έρχεται ούτε στο τέλος, καθώς όλα, τελικά, είναι πολύ προβλέψιμα!
Το τέλος, λοιπόν, σε βρίσκει απογοητευμένο με την αδύναμη κεντρική ιστορία, τους άνευρους χαρακτήρες, την έλλειψη ανατροπών, αλλά και όλα, σχεδόν, τα επώνυμα των ηρώων, τα οποία τελειώνουν σε -ου (γιατί άραγε;)!
Στα αδιάβαστά μου βιβλία ανήκει και ένα άλλο βιβλίο της συγγραφέως αυτής. Κάποια στιγμή θα το διαβάσω για να σχηματίσω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη!

Χαρακτηριστικό απόσπασμα του βιβλίου:

"Η ζωή δεν είναι μια εξίσωση μαθηματικών εντέλει, δεν είναι σταθερά και αμετάκλητα προγραμματισμένη. Σε πάει αυτή όπου θέλει"

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2023

ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ (Διδώ Σωτηρίου)

 


Τι να πει κανείς γι' αυτό το επικό μυθιστόρημα! Το έχω διαβάσει τρεις φορές και έχω συγκλονιστεί άλλες τόσες! Μέσα από τις σημειώσεις του Μικρασιάτη Μανώλη Αξιώτη, του κεντρικού ήρωα και αφηγητή, τις οποίες παρέδωσε ο ίδιος στη συγγραφέα, μαθαίνουμε για την ειρηνική αγροτική ζωή του, πριν τον πόλεμο, στον Κιρκιντζέ της Μ. Ασίας, για τη μετάβασή του στη Σμύρνη για να βρει δουλειά σε ηλικία 16 χρόνων, για τα βάσανά του στα Τάγματα Εργασίας, τη λιποταξία του, την ένταξή του στον ελληνικό στρατό το 1922 και τη συμμετοχή του στον πόλεμο μέχρι την υποχώρηση στη Σμύρνη, τα όσα έζησε στη διάρκεια των καταστροφών και σφαγών και τη διαφυγή του στη Σάμο.
Ταυτόχρονα πληροφορούμαστε για τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα των πρώτων δεκαετιών του 20ου αι., τους Βαλκανικούς Πολέμους, το κίνημα των Νεότουρκων, την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τα περιβόητα Αμελέ Ταμπουρού, τη Συνθήκη των Σεβρών με την οποία παραχωρήθηκε η περιοχή της Σμύρνης στην Ελλάδα, τη Μικρασιατική καταστροφή, που αποτελεί το μελανότερο, ίσως, κομμάτι της νεότερης ιστορίας μας, το δράμα 1.500.000, περίπου προσφύγων και τον ρόλο των Μ. Δυνάμεων σε όλα αυτά.
Πολλά, επίσης, τα ηθογραφικά στοιχεία στο βιβλίο αυτό, στο οποίο η Σωτηρίου δεν παρουσιάζει εξωραϊσμένες τις καταστάσεις, αλλά καταγράφει αντικειμενικά τα γεγονότα και κατονομάζει θαρραλέα τους αίτιους της μεγάλης καταστροφής, τις Μ. Δυνάμεις, δηλαδή, που επιδίωκαν οικονομικές και εμπορικές σχέσεις με την Τουρκία, αλλά και τον αυξανόμενο τουρκικό εθνικισμό, καθώς και την κακή εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Για τη συγγραφέα δεν υπάρχουν Έλληνες και Τούρκοι! Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν το ίδιο και ζουν με το ίδιο ιδανικό της ήρεμης ζωής! 
Τελικά, ο αναγνώστης πείθεται για το δράμα και των δύο λαών, χωρίς εθνικές προκαταλήψεις και καθώς γυρίζει τις σελίδες και περνούν από μπροστά του παραστατικές και ρεαλιστικές εικόνες των γεγονότων, νιώθει να εναλλάσσονται μέσα του έντονα συναισθήματα, όπως συγκίνηση, αποτροπιασμός, απόγνωση, αγωνία, αγανάκτηση, ενώ συγχρόνως προβληματίζεται και συνειδητοποιεί ότι ο πόλεμος μετατρέπει τον άνθρωπο σε θηρίο και ότι, όπως έχει υποστηρίξει στην ΕΛΕΝΗ του ο μεγάλος τραγικός Ευριπίδης, ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΙΚΗΤΗΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ! 
Αυτό που ξαφνιάζει ευχάριστα είναι η γλώσσα του βιβλίου! Μια γλώσσα λαϊκή, χυμώδης, απλή, με πολλές τουρκικές λέξεις για τις οποίες, όμως, υπάρχει γλωσσάριο στο τέλος του βιβλίου που διευκολύνει την κατανόησή τους από τον αναγνώστη.
Ιστορικό ντοκουμέντο, αλλά και εξαιρετικό λογοτεχνικό κείμενο που εντάσσεται στην κατηγορία των κλασικών αναγνωσμάτων και πρέπει να διαβάσουν όλοι!!!  

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου:

"Στο σπίτι δυο εξουσίες υπολογίζαμε όλοι: του Θεού και του πατέρα"

"Το παλικάρι που αποφάσιζε να παντρευτεί έχτιζε πρώτα σπίτι. Ήταν απαραίτητο προικιό. Ποτέ το σπίτι δεν το ' δινε γυναίκα"

"'Εμπορος πάει να πει να κλέβεις εσύ αντί να σε κλέβουνε οι άλλοι..."

"Ένας λαός, που έμαθε να ζει αδερφικά πλάι σ΄ έναν άλλον, χρειάζεται γερές δόσεις μίσους για ν΄ αλλάξει αισθήματα"

"Τ΄ αποθαμένου γονιού μόνο τα καλά θυμάται το παιδί"

"Άλλοι θα πλερώνουνε τα σπασμένα, άλλοι θα θησαυρίσουνε. Τον φτωχό κοσμάκι να λυπηθεί ο Θεός..."

"Ο πόλεμος ανοίγει βάραθρα στις ψυχές και στα έθνη"

"Η χαρά έχει πάντα βιασύνες"

"Τα νιάτα έχουνε πάντα συμμαχίες με τη χαρά"

"Κάτι ανθρώπους π΄ ανταμώνει κανείς! Σε φιλιώνουνε με τη ζωή, ακόμα και άμα σου φαίνεται ανυπόφορη"

"Όμορφη που είναι η νιότη σαν έχεις αγάπη"

"Στον πόλεμο δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις τη δολοφονία από την πατριωτική πράξη"

"Δε με τρόμαζε πια ο θάνατος. Τους ζωντανούς σκιαζόμουνα, που χάσανε κάθε ανθρωπιά"

"Νύχτα σκέπασε τη γη. Δεν ήτανε τούτος κόσμος πλασμένος από χέρι Θεού! Όχι, δεν ήτανε!"

"Ανάθεμα στους αίτιους!" (Η τελευταία φράση του βιβλίου)