Πρέπει να ομολογήσω από την αρχή, ότι ανήκει στο είδος των βιβλίων που δε θα επέλεγα να διαβάσω ποτέ! Το αγόρασα γιατί επηρεάστηκα από τις πολύ καλές κριτικές που έβλεπα και διάβαζα παντού...
Παρέμεινε στα αδιάβαστα της βιβλιοθήκης μου αρκετό διάστημα μέχρι που πριν από λίγες μέρες αποφάσισα να του δώσω μία αναγνωστική ευκαιρία...Φευ, άνθρακας ο θησαυρός!
Το βιβλίο ανταποκρίνεται πλήρως στον τίτλο του! Συζητήσεις επί συζητήσεων, στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορες ή άσκοπες, στη χειρότερη εκνευριστικές, ανάμεσα σε σύγχρονους νέους που ζουν στην Ιρλανδία και οι οποίοι μέσα από τις φιλικές και ερωτικές σχέσεις τους αναζητούν την ταυτότητά τους και προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν κάποιες έννοιες, όπως αυτές της αποκλειστικότητας, της προδοσίας, της συντροφικότητας κ.λ.π.
Οι χαρακτήρες είναι ιδιαίτεροι, αρκετά περίπλοκοι, συναισθηματικά ασταθείς, που βασανίζονται πολλές φορές από ηθικά διλήμματα ή προσπαθούν να καλύψουν την ανασφάλειά τους με κάποιες κρίσεις εγωκεντρισμού, ενώ πίσω από ένα εντυπωσιακό παρουσιαστικό συχνά κρύβεται η αβουλία ή ακόμα και η κατάθλιψη. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές λένε άλλα, ενώ εννοούν άλλα, ίσως από αφέλεια, ευγένεια, δειλία... Κανείς δεν ξέρει... Ένα είναι σίγουρο, ότι ο αναγνώστης, όχι μόνο δεν μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους, αλλά τους αντιπαθεί, επιπλέον!
Τα γεγονότα τα μαθαίνουμε μέσα από την οπτική της Φράνσις, της βασικής ηρωίδας, μιας μοναχικής, ανασφαλούς, αυτοκαταστροφικής κοπέλας, συναισθηματικά και οικονομικά εξαρτημένης, η οποία αντιπροσωπεύει όλους εκείνους τους νέους που προσπαθούν να θέσουν τους δικούς τους κανόνες στην κοινωνία που ζουν.
Αρκετά ερωτικά μπερδέματα, λοιπόν, της νιότης, σχεδόν ανύπαρκτη δράση, μια φρεσκάδα που χάνεται τις περισσότερες φορές μέσα στα τοξικά περιβάλλοντα που κινούνται οι ήρωες, επίπεδη, άνευρη αφήγηση και ιδιαίτερη έμφαση στην "εισβολή" της τεχνολογίας στην καθημερινότητα του σύγχρονου ανθρώπου (μπόλικη διαδικτυακή επικοινωνία!).
Η συγγραφέας, βέβαια, με την άμεση και αιχμηρή γραφή της σκιαγραφεί αρκετά καλά τους χαρακτήρες εστιάζοντας στη γυναικεία ψυχοσύνθεση και θίγει καταστάσεις που μπορούν να αποτελέσουν πηγή προβληματισμού. Τα παραπάνω, όμως, μαζί με τον λυρισμό που διακρίνεται σε κάποιες ερωτικές σκηνές, δεν αρκούν, για να το χαρακτηρίσω ως κάτι περισσότερο από αδιάφορο!
Πιστεύω, ότι ανήκει στα βιβλία που σε λίγες μέρες τα ξεχνάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου