Υπέροχη τριλογία για όσους αγαπούν τα ιστορικά μυθιστορήματα!
Μέσα σε τρία βιβλία παρακολουθούμε την ιστορία της Ελλάδας από τη δεκαετία του ΄30 μέχρι τη δεκαετία του ΄70, με σταθερό σημείο αναφοράς τον αταίριαστο, σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής, έρωτα δύο ανθρώπων που ανήκουν σε διαφορετικές γενιές, αλλά και σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, του Οδυσσέα και της Αριάδνης.
Εξαιρετική πλοκή, την οποία παρακολουθούμε μέσα από την αφήγηση, σε κάθε κεφάλαιο, διαφορετικού ήρωα! Οι ήρωες αυτοί ωθούμενοι από διαφορετικά κίνητρα ο καθένας, δίνουν τον δικό τους αγώνα για ελευθερία και δημοκρατία ή προσπαθούν να αποκομίσουν προσωπικά οφέλη! Στο τέλος κάποιοι "βουλιάζουν" και απογοητεύονται, κάποιοι επωφελούνται των περιστάσεων, ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που συνεχίζουν να ελπίζουν σε έναν καλύτερο κόσμο!
Εκτός από την παρουσίαση των ιστορικών γεγονότων και της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης της χώρας την εποχή εκείνη, θίγονται και άλλα πολλά θέματα, όπως η αγάπη, η πίστη, η Τέχνη, η μνήμη, ο ρατσισμός, οι οικογενειακές σχέσεις, η ομοφυλοφιλία!
Ο συγγραφέας με απαράμιλλη περιγραφική δεινότητα, με άφθονο λυρισμό, με αντικειμενικότητα και έχοντας πετύχει να συνταιριάξει τον ρομαντισμό με τον ωμό ρεαλισμό, διεισδύει σε πρόσωπα και γεγονότα, προκαλεί ποικίλα συναισθήματα στον αναγνώστη και δημιουργει έντονο προβληματισμό ("Αλήθεια, δε θα εξημερωθεί ποτέ ο άνθρωπος;).
Πραγματική αναγνωστική απόλαυση!
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
"Η μνήμη δε λειτουργεί μόνο με την ανάμνηση. Μεταμφιεσμένη εγκαθίσταται στον παρόντα χρόνο, χειρονομεί σαν τρελή, κι εμείς, ταραγμένοι, εκλαμβάνουμε το αλλόκοτο φέρσιμό της ως ευεργετικές ή ανυπόφορες συμπεριφορές του τυχαίου, ενώ είναι ψήγματα από τα μεταλλεία του χρόνου μας"
"Η ψυχή μας βλέπει για μας και μας δείχνει τον κόσμο όπως τον νιώθει, όχι όπως είναι"
"Να που η ζωή μας δεν ήταν πλάτανος, βαλανιδιά ή πεύκο. Χορτάρι ήταν, βρούβα ή ραδίκι, το΄ πιανες με τα δάχτυλα και το ξερίζωνες"
"Η ζωή μάς αιφνιδιάζει ή εμείς αιφνιδιάζουμε τη ζωή με τα λάθη μας;"
"Φοβάσαι τον θάνατο μόνο όταν τον θυμάσαι"
"Η ιστορία, αποχαλινωμένη, είχε ανοίξει τους ασκούς της και οι τρομεροί της άνεμοι τους στροβίλιζαν βίαια, τους παρέσυρε όπου εκείνη ήθελε. Καιροί του θανάτου, καιροί της παραφροσύνης, καιροί της φρίκης, και η ζωή η πιο φτηνή πραμάτεια στο παζάρι του μίσους"
"Τι αλλόκοτοι που ήσαν τότε οι αποχαιρετισμοί! Εκείνοι οι καθημερινοί, που υποτίθεται θα χώριζαν οι άνθρωποι για λίγες ώρες κι όμως είχαν στα μάτια τους την αγωνία πως θα χάνονταν για χρόνια ή για πάντα"
"Άραγε θα συναντηθούν ξανά κάποτε; Και όταν βρεθούν, τι θα διαβάσει στα μάτια τους; Πόσες ματαιωμένες ελπίδες, πόση πίκρα και πόση παραίτηση!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου