Ξεκινώντας να το διαβάζεις νομίζεις ότι πρόκειται για καθαρά αστυνομικό μυθιστόρημα, αφού η αρχή γίνεται με την αυτοκτονία (ή, μήπως, δολοφονία;) του βασικού ήρωα, του Μάνου Τασάκου, ενός δικηγόρου και συγγραφέα! Σιγά-σιγά, όμως, συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για ψυχογράφημα με φιλοσοφικό υπόβαθρο! Μέσα από στοιχεία ενός κίτρινου φακέλου που έρχεται στα χέρια του Καραγάτση (ναι, ο συγγραφέας είναι χαρακτήρας του βιβλίου!), αρκετά χρόνια μετά τον θάνατο του Τασάκου, ξεδιπλώνεται η ιστορία του βασικού ήρωα, ο οποίος κινεί τα νήματα της ιστορίας και χρησιμοποιωντας τους άλλους ήρωες ως πιόνια, κάνει τους πειραματισμούς του για να επαληθεύσει τις απόψεις του σχετικά με την ανθρώπινη συμπεριφορά και τα κίνητρά της! Ο Μάνος Τασάκος είναι αλαζόνας, δολοπλόκος, αδίστακτος, ένας Νιτσεϊκός υπεράνθρωπος, που θεωρεί ότι βρίσκεται υπεράνω της ηθικής και του νόμου, συγχρόνως, όμως, είναι κι ένας ευαίσθητος άνθρωπος που κάποιες φορές με τις πράξεις του αποδεικνύει ότι ο αλτρουισμός υπερισχύει του συμφέροντος!
Εξαιρετική η αφήγηση, απολαυστικοί οι διάλογοι με αναφορές στην τέχνη, στη λογοτεχνία και την πολιτική, αλλά και με πολλούς φιλοσοφικούς προβληματισμούς, πολυεπίπεδοι οι χαρακτήρες οι οποίοι, αν και πολλές φορές γίνονται αντιπαθητικοί, μένουν αξέχαστοι και οδηγούν τον αναγνώστη στη διαπίστωση ότι η ανθρώπινη προσωπικότητα είναι πολύπλοκη και ότι ο έρωτας είναι ένας από τους βασικούς κινητήριους μοχλούς των ανθρώπινων πράξεων!
Είναι ένα βιβλίο που θέλει τον χρόνο του, ίσως και μια δεύτερη ή τρίτη ανάγνωση και, ως προς το τέλος, μπορεί να δεχτεί παραπάνω από μία ερμηνείες!
Για μένα, αριστούργημα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου