Τρίτη 12 Αυγούστου 2025

ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΩΝ ΚΥΡΙΩΝ του Έmile Zola

 


Όταν το εμπόριο, το κυνήγι του χρήματος, η γυναικεία ματαιοδοξία και ο έρωτας αναμειγνύονται, τότε το αποτέλεσμα είναι αυτό το βιβλίο του Ζολά που, ομολογουμένως, όμοιό του δεν έχω διαβάσει ξανά! 
Πρώτα - πρώτα το σχετικά πρωτότυπο θέμα του σε κερδίζει! Μας παρουσιάζει ένα από τα πρώτα πολυκαταστήματα του Παρισιού γύρω στα μέσα του 19ου αι. Οι εποχές αλλάζουν, η μετάβαση σε νέες μορφές οικονομίας είναι γεγονός, το λιανικό εμπόριο πλησιάζει στο τέλος του και οι επιπτώσεις στη γαλλική κοινωνία της εποχής είναι ολέθριες! 
Ένας κόσμος χάνεται και, ενώ οι κοινωνικές ανισότητες καλά κρατούν, ένας έρωτας ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς ανθρώπους ανθίζει! 
Το δεύτερο χαρακτηριστικό του βιβλίου που σου προκαλεί τον θαυμασμό είναι οι γνώσεις που έχει ο συγγραφέας σχετικά με θέματα αρχιτεκτονικής, μόδας, διαφήμισης της εποχής, αλλά και γυναικείας ψυχολογίας! Προφανώς έχει κάνει σπουδαία μελέτη επί του θέματος, ώστε με τη ρεαλιστική του γραφή, την κατάλληλη ορολογία, τις αναλυτικές περιγραφές και το ιδιαίτερο ύφος του να αποδώσει πιστά τις εικόνες ("ο σίδηρος κυριαρχούσε παντού, κιονόκρανα στις κολόνες, τα χρώματα οργίαζαν, γυάλινες οροφές, σκάλες με κουπαστές ντυμένες με κόκκινο βελούδο, καθρέφτες παντού, μεγάλοι χρυσοί πολυέλαιοι") και το κλίμα που επικρατούσε στα πολυκαταστήματα της εποχής, αλλά και την ανθρώπινη φύση σε όλο της το μεγαλείο! 
Πολύ ωραία όλα ως εδώ, αλλά, αγαπητέ Ζολά, με κούρασαν οι πολλές λεπτομέρειες, αρκετές από τις οποίες θα μπορούσαν να λείπουν, καθώς και τα πολλά ονόματα και οι χαρακτήρες που με έκαναν να ανατρέχω σε προηγούμενες σελίδες για να θυμηθώ ποιος είναι ποιος! 
Τα διάφορα ευτράπελα που δημιουργεί η καταναλωτική μανία, οι ίντριγκες ("Όλοι τους είχαν μια μόνο έμμονη ιδέα, να πετάξουν τον συνάδελφο που βρισκόταν πάνω από αυτούς για ν' ανέλθουν στην ιεραρχία, να τον φάνε αν γινόταν εμπόδιο"), αλλά και μικρές παράλληλες ιστορίες δευτερευόντων χαρακτήρων δεν εμπλουτίζουν, όσο θα έπρεπε, τη σχεδόν ανύπαρκτη πλοκή! 
Δεν μπορούμε, όμως, να αγνοήσουμε τα κοινωνικά μηνύματα που περνάει μέσα από τις σελίδες σχετικά με την εργασία, τη ζωή, τον θάνατο και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων! Ενημερώνει και, συγχρόνως, προβληματίζει! 

"...κυριαρχούσαν οι γυναίκες. Είχαν καταλάβει τα τμήματα, στρατοπέδευαν εκεί σαν σε κατακτημένη χώρα, σαν ορδή κατακτητών, εγκατεστημένη μέσα στον χαμό των εμπορευμάτων. Οι πωλητές, που είχαν ξεκουφαθεί από τη φασαρία, πεθαμένοι από την κούραση, δεν ήταν πια παρά τα πιόνια τους, τα οποία εκείνες κινούσαν με τυραννία ηγεμόνα"

"Η δράση εμπερικλείει την ανταμοιβή. Η δράση, η δημιουργία, ο αγώνας εναντίον των πραγμάτων, η νίκη ή η ήττα, όλη η χαρά και η υγεία του ανθρώπου εκεί βρίσκονται"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου