Η ΨΕΥΤΡΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ (Αγιέλετ Γκούνταρ - Γκόσεν)

 

Πρώτη φορά διαβάζω έργο της ισραηλινής λογοτεχνίας και ομολογώ ότι μου άρεσε αρκετά! Πρόκειται για το ψυχογράφημα μιας έφηβης, αλλά, συγχρόνως, και για έναν προβληματισμό επάνω στο ψέμα και τις συνέπειές του. 

Η Νοφάρ, μία δεκαεφτάχρονη "περιθωριακή και ακίνδυνη ύπαρξη", που εργάζεται σε ένα παγωτατζίδικο, στην προσπάθειά της να γίνει "ορατή" από τον κοινωνικό της περίγυρο, αλλά και από την ίδια την οικογένειά της, και να ξεφύγει από μια βαρετή ζωή, εμπλέκεται σε ένα σκάνδαλο κατηγορώντας έναν γνωστό τραγουδιστή για κάτι που δεν είχε κάνει... Το ένα ψέμα διαδέχεται το άλλο, και για την ηρωίδα αρχίζει μία περιπέτεια στην οποία συνοδοιπόρο της θα έχει έναν άλλο έφηβο, τον μοναχικό Λαβί, που επιδιώκει να κερδίσει την προσοχή της.

Το χαρακτηριστικό στο βιβλίο είναι ότι τα ψέματα που παρουσιάζονται δεν λέγονται μόνο από τη Νοφάρ, αλλά και από άλλους ήρωες, διαφόρων ηλικιών. Το ψέμα, άλλωστε, δεν είναι προνόμιο μόνο των νέων! Ο κωφάλαλος ζητιάνος μιλάει πολύ καλά, η μητέρα του Λαβί λέει ψέματα στον σύζυγό της σχετικά με τις εξόδους της, ο Λαβί παρουσιάζει στους συμμαθητές του μια διαφορετική εικόνα της κοπέλας του, η ηλικιωμένη Ραϊμόντα "κλέβει" την ταυτότητα της νεκρής φίλης της και η μητέρα της ηρωίδας συστήνεται στο δικηγορικό γραφείο με ψεύτικο όνομα.

Τελικά, όμως, πόσο αθώο μπορεί να είναι ένα ψέμα; Αυτό θα το ανακαλύψει ο αναγνώστης διαβάζοντας αυτό το βιβλίο και θα προβληματιστεί με τις πράξεις των ηρώων, ενώ ταυτόχρονα θα νιώσει θυμό και συγκίνηση. Η αφήγηση είναι απολαυστική, αν και ο ρυθμός της είναι αργός! Η συγγραφέας με λεπτή ειρωνεία και καυστικό χιούμορ θίγει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι, αναφέρεται στη δύναμη των Μ.Μ.Ε. και σχολιάζει με διακριτικότητα την πολιτική πραγματικότητα της χώρας της. 

Μόνη μου ένσταση η εμπλοκή της ηλικιωμένης που "κλέβει" την ταυτότητα της επιζήσασας του Ολοκαυτώματος, νεκρής φίλης της. Θα μπορούσε να παραλειφθεί, καθώς δεν προσφέρει τίποτα στην όλη υπόθεση.

Αποσπάσματα του βιβλίου που ξεχώρισα:

"Υπάρχουν ψέματα που πρέπει να τα ενισχύεις με ατέρμονη πλημμυρίδα λέξεων, και υπάρχουν εκείνα που είναι καλύτερα να τα αφήνεις εκεί που βρίσκονται, θα ανθίσουν μόνα τους."

"Είναι περισσότερα τα ψέματα που δεν αποκαλύπτονται από εκείνα που βγαίνουν στη φόρα."

"Ακόμα και ο άσχημος, όταν είναι νέος, είναι κάπως λιγότερο άσχημος. Λες και έχει περιθώρια βελτίωσης."

"Η μόνη διαφορά ανάμεσα στους γέρους και στους νέους είναι μερικές ακόμα δεκαετίες σφαλμάτων και κακών αποφάσεων."