ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΙΚΑΣΟ (Camille Aubray)

 

Γιατί να διαβάσεις αυτό το βιβλίο με το υπέροχο εξώφυλλο; 

1) Γιατί είναι μια ευκαιρία να ταξιδέψεις στον κόσμο της μαγειρικής, της τέχνης και του έρωτα! Γκουρμέ γεύσεις, όπως Τάρτα Προβηγκίας με κρεμμύδια και μαύρες ελιές, Μπουγιαμπέσα, Φρέσκες καραβίδες με πράσο, βούτυρο και σως πορτοκαλιού, Αστακός και ραβιόλι από κολοκυθάκια με σως από εσπεριδοειδή και κάπαρη, Τούρτα με στρώσεις από κρέμα αμυγδάλου, καραμελωμένα φρούτα και αφράτη μαρέγκα για την επικάλυψη, συνδυάζονται αρμονικά με ζωγραφικούς πίνακες με τις "παράξενες, καθηλωτικές εικόνες σε παστέλ, τα ανοιξιάτικα χρώματα και τις συνθέσεις από γεωμετρικά σχέδια, μάτια και μύτες τοποθετημένα σε αναπάντεχες θέσεις". Και κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά παραμονεύει ο έρωτας...

2) Γιατί μπορείς να μεταφερθείς, έστω και νοερά, με τις υπέροχες περιγραφές του, στη Γαλλική Ριβιέρα περασμένων δεκαετιών! Μεταφέρεσαι σε Αντίμπ, Ζουάν - λε - Πεν, Νίκαια, Μουζέν, Μονακό, Μόντε Κάρλο και απολαμβάνεις "τον τρόπο με τον οποίο ο ζεστός λαμπερός ήλιος δίνει ζωή στις κεραμιδένιες στέγες που αγκαλιάζουν τους πυρωμένους τοίχους των σπιτιών επάνω στους λόφους, στα καταπράσινα πεύκα, κρεμασμένα επάνω στις πλαγιές που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, και πάνω από όλα στο μπλε - το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας της Μεσογείου...". 

 Αντίμπ

3) Γιατί μπορείς να γνωρίσεις γνωστές και άγνωστες πτυχές της ζωής του Πικάσο! Ενημερώνεσαι, πρώτα-πρώτα, για την εμφάνισή του! Μαθαίνεις για το οβάλ σχήμα του προσώπου του, την πλακουτσωτή μύτη του, το ύψος του (ήταν υπερβολικά κοντός) και το σαγηνευτικό του βλέμμα. Πληροφορείσαι επίσης ότι είχε επιλέξει να υπογράφει τα έργα του με το επίθετο της μητέρας του (Πικάσο) και όχι με το επίθετο του πατέρα του (Ρουίθ), επειδή ήταν κι εκείνος καλλιτέχνης, καθώς και ότι είχε αρχίσει να ζωγραφίζει πριν καν μάθει να μιλάει. Δεν ήξερε επίσης κολύμπι και οδήγηση και μισούσε να χρησιμοποιεί σύγχρονα μηχανήματα, καθώς και να μιλάει στο τηλέφωνο! 

Ο Πικάσο, επίσης, "είχε μεγαλώσει πιστεύοντας ότι οι γυναίκες κάθε ηλικίας ήταν προορισμένες για να θυσιάζουν τις ζωές τους για τους άνδρες", υποστήριζε ότι "όλες οι γυναίκες θέλουν έναν κυρίαρχο" και ότι "είναι ευτυχισμένες μόνο όταν υποτάσσονται ολοκληρωτικά σε έναν άνδρα κάνοντας ό,τι αυτός προστάζει" και κατέληγε πάντα έπειτα από κάθε του ερωτική περιπέτεια ότι "οι γυναίκες τελικά είναι είτε θεές είτε νοικοκυρές".

Ως προς τη ζωγραφική έλεγε ότι: "Μου πήρε τέσσερα χρόνια για να μάθω να ζωγραφίζω σαν τον Ραφαήλ, αλλά μια ολάκερη ζωή για να ζωγραφίζω σαν παιδί", καθώς και ότι "τίποτα δε σκοτώνει έναν πίνακα, όσο μια κορνίζα". 

  

4) Γιατί  η μυθοπλασία μπερδεύεται γλυκά με τα ιστορικά γεγονότα! 

5) Γιατί υπάρχει και μυστήριο στην υπόθεση και η αγωνία σε συνοδεύει  μέχρι το τέλος! Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη! Ένας χαμένος πίνακας κινεί τα νήματα της πλοκής και γίνεται η αφορμή μιας αγωνιώδους αναζήτησης.

6) Γιατί οι χαρακτήρες είναι συναρπαστικοί! Τρεις γυναίκες που ανήκουν σε διαφορετικές γενιές, η Οντίν (η γιαγιά), η Ζιλί (η κόρη) και η Σελίν (η εγγονή), είναι οι βασικές ηρωίδες. Η Οντίν γνωρίζεται με τον Πικάσο στην εφηβική της ηλικία και η γνωριμία αυτή θα τη σημαδέψει για όλη την υπόλοιπη ζωή της, ενώ θα αποτελέσει την αφορμή για ένα ταξίδι αυτογνωσίας και ανακάλυψης του ταλέντου της στη γαστρονομία. Ονειρεύεται, μάλιστα, έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να κάνουν αυτό που τους ευχαριστεί και να δουλεύουν μόνο για τη δική τους ευχαρίστηση και όχι για την ευχαρίστηση των άλλων. Πιστεύει, δε, ως προς τις ερωτικές σχέσεις ότι "αν πρέπει να δώσεις μάχη για έναν άνδρα, την έχεις ήδη χάσει". Η κόρη της αντίθετα, η Ζιλί είναι ένα άτομο που έχει σημαδευτεί από τη βία και τη σκληρότητα των ανθρώπων και αυτό την έχει κάνει ανασφαλή και συγχρόνως την οδηγεί σε λανθασμένες αποφάσεις στη ζωή της. Η Σελίν, η εγγονή, με αποφασιστικότητα και αρκετό δυναμισμό προσπαθεί να φτάσει στη δική της κάθαρση.

 Μουζέν

7) Γιατί τα πισωγυρίσματα στον χρόνο γίνονται με τέτοιον τρόπο, ώστε δε σε κουράζουν! Τα ταξίδια στον χρόνο καλύπτουν μια περίοδο 80 ετών, από το 1936 έως το 2016.

8) Γιατί ο τρόπος αφήγησης είναι εξαιρετικός!

9) Γιατί, αν και πρόκειται για ένα βιβλίο 600, περίπου, σελίδων, διαβάζεται πολύ γρήγορα!

           Ζουάν - λε - Πεν

10) Γιατί όλες οι αισθήσεις σου βρίσκονται σε εγρήγορση!

11) Γιατί, για ακόμη μία φορά, αποδεικνύεται πόσο φοβερή έρευνα έχει κάνει μία συγγραφέας!

Ανήκει στα ωραιότερα βιβλία που διάβασα τον τελευταίο καιρό και το προτείνω ανεπιφύλακτα!