Μια δυστοπική ατμοσφαιρική νουβέλα από αυτές που σε ξαφνιάζουν ευχάριστα και γιατί αποτελούν σπάνιο φαινόμενο στα ελληνικά συγγραφικά χρονικά, αλλά και γιατί αυτός ο ταλαντούχος συγγραφέας κατάφερε μέσα σε λίγες σελίδες (περίπου 70) να παρουσιάσει ένα, ομολογουμένως, δύσκολο θέμα!
Οι πάγοι λιώνουν, ένας μετεωρίτης κάνει την εμφάνισή του, οι άνθρωποι αρχίζουν να πεθαίνουν από κάποιον ιό και λίγοι τυχεροί που καταφέρνουν να επιζήσουν λόγω μιας μετάλλαξης των γονιδίων τους, καταφεύγουν σε υπόγειες πόλεις. Κάποιοι από αυτούς, όμως, βασανίζονται από τη νοσταλγία της προηγούμενης ζωής τους και παίρνουν την απόφαση της επιστροφής.
Η αφήγηση γίνεται σε α΄ πρόσωπο από μία ανώνυμη αφηγήτρια, η οποία μεταφέρει τον αναγνώστη από το παρελθόν στο παρόν, από την παιδική της ηλικία, το "πριν" δηλαδή, στη ζωή στις υπόγειες πόλεις και στο ταξίδι της επιστροφής είκοσι χρόνια μετά.
Ο συγγραφέας θίγει την προβληματική συνύπαρξη του ατόμου με το περιβάλλον, με ήρεμο λόγο, δίνοντας έμφαση στη μνήμη που αποτελεί το συνδετικό στοιχείο ανάμεσα στην προηγούμενη κατάσταση και στο ζοφερό παρόν. Ως άλλος Ταρκόφσκι δημιουργεί τα δικά του κινηματογραφικά "πλάνα", επιτρέποντας, όμως, στον αναγνώστη να βάλει και τη δική του σκηνοθετική πινελιά.
Στην κινηματογραφική αυτή αφήγηση πρωταγωνίστρια είναι η φύση και ειδικότερα το υγρό στοιχείο, με τη θάλασσα να αποτελεί σύμβολο θηλυκότητας και ενηλικίωσης.
Είναι ένα πυκνό κείμενο με αρκετό λυρισμό στις λεπτομερείς περιγραφές, γεμάτο εικόνες, χρώματα, αρώματα και συναισθήματα, με την όραση να διαδραματίζει τον πιο σημαντικό ρόλο.
Ο αναγνώστης προβληματίζεται για τη φύση, αλλά και για τις ανθρώπινες σχέσεις και καλείται να μη μείνει στην επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά να ανακαλύψει τον εσωτερικό εαυτό του κάνοντας μια εσωτερική ενδοσκόπηση και αναζητώντας την ταυτότητά του, ενώ συγχρόνως ανησυχεί αναλογιζόμενος τις συνέπειες των πράξεών του απέναντι στο περιβάλλον.
Το βιβλίο είναι δυστοπικό, αλλά συγχρόνως και αισιόδοξο! Μας μιλάει για μια ιστορία καταστροφής, αλλά και αναγέννησης! Συνειδητοποιούμε ότι αυτά που θεωρούνται δεδομένα αποκτούν άλλη σημασία όταν χαθούν και γίνουν αναμνήσεις.
Πραγματικό συγγραφικό, αλλά και εκδοτικό κόσμημα! Αξίζει να διαβαστεί από όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου