Πόσο μου αρέσουν τα βιβλία των οποίων η ιστορία εξελίσσεται μέσα σε φάρους! Σε μια τέτοια ιστορία αναφέρεται και το συγκεκριμένο βιβλίο, ένα ατμοσφαιρικό μυστηριώδες μυθιστόρημα που έχει ως φόντο το ομιχλώδες τοπίο και τα απόκρημνα βράχια των ακτών της Κορνουάλης.
Τρεις φαροφύλακες εξαφανίζονται μυστηριωδώς από έναν απομονωμένο φάρο της περιοχής, ενώ η είσοδος είναι κλειδωμένη από μέσα! Μετά από είκοσι χρόνια, ένας συγγραφέας, ο οποίος μέχρι το τέλος παραμένει μια μυστηριώδης φιγούρα, θέλοντας να γράψει ένα βιβλίο για το συγκεκριμένο γεγονός, συναντά τις γυναίκες των τριών ανδρών και μέσα από συζητήσεις που κάνει μαζί τους προσπαθεί να φωτίσει την υπόθεση!
Η αφήγηση μοιράζεται σε δύο χρόνους, αυτόν της εξαφάνισης (1972) και αυτόν της έρευνας (1992), ενώ το κείμενο χαρακτηρίζει μια αφηγηματική ποικιλομορφία, καθώς εναλλάσσεται η τριτοπρόσωπη με την πρωτοπρόσωπη αφήγηση και παρεμβάλλονται αποσπάσματα εφημερίδων και επιστολικά κείμενα.
Το μυθιστόρημα εστιάζει, κυρίως, στις σχέσεις ανάμεσα στα πρόσωπα της ιστορίας και περιλαμβάνει περιστατικά απομόνωσης, εμμονών, ψευδαισθήσεων, εξαπάτησης, αλλά και τρόπους διαχείρισης της απουσίας, της απώλειας και της θλίψης.
Η συγγραφέας "χτίζει" με μαεστρία τους χαρακτήρες έτσι, ώστε να αποδοθούν όσο γίνεται καλύτερα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και να δικαιολογηθούν οι πράξεις τους, οι σκέψεις τους και τα συναισθήματά τους.
Η αγωνία κλιμακώνεται όσο πλησιάζουμε προς τη λύση και η σταδιακή παράθεση στοιχείων οδηγεί στη συμπλήρωση του παζλ και δεν αφήνει τον αναγνώστη με καμιά απορία στο τέλος!
Το πρωτότυπο θέμα, το γοτθικό τοπίο, οι ζωντανές περιγραφές της υποχρεωτικής συνύπαρξης σε έναν πολύ μικρό χώρο, όπως είναι ο φάρος, οι ανατροπές, η κλιμακούμενη ένταση, κάποιες πινελιές μεταφυσικού στοιχείου, ο έξυπνος τρόπος της λύσης του μυστηρίου, αλλά και ο συνδυασμός μυστηρίου και ψυχογραφήματος χαρακτήρων, καθιστούν την ανάγνωση απολαυστική!
Το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Αποσπάσματα που ξεχώρισα:
"Θέλει ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπου για ν΄ αντέξει έτσι κλειδωμένος. Μοναξιά, απομόνωση, μονοτονία. Τίποτα για μίλια πέρα από θάλασσα, παντού γύρω σου θάλασσα. Χωρίς φίλους. Χωρίς γυναίκες. Μόνος με τους άλλους δύο μέρα μπαίνει μέρα βγαίνει, ανήμπορος ν΄ απομακρυνθείς απ' αυτούς, μπορεί ν΄ αποτρελαθείς έτσι"
"Όταν είχε καταιγίδα κι έπεφταν κεραυνοί, ήταν πολύ θεαματικό, και τα ηλιοβασιλέματα ήταν κι αυτά όμορφα, αλλά συνολικά είναι ένα γκρίζο πράγμα η θάλασσα, μεγάλο και γκρίζο, και δε συμβαίνουν και πολλά πάνω της"
"Οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πιστέψουν οτιδήποτε και, όταν τους δίνεται η επιλογή, προτιμούν τα ψέματα από την αλήθεια, επειδή τα ψέματα συνήθως είναι πιο ενδιαφέροντα"
"Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: εκείνοι που, όταν ακούν ένα τρίξιμο σ΄ ένα σκοτεινό, μοναχικό σπίτι, κλείνουν τα παράθυρα επειδή πρέπει να ήταν ο άνεμος κι εκείνοι που, όταν ακούν ένα τρίξιμο σ΄ ένα σκοτεινό, μοναχικό σπίτι, ανάβουν ένα κερί και πηγαίνουν να ρίξουν μια ματιά"
"Δεν καταλαβαίνω γιατί να θέλει κανείς να διαβάζει για τη σκοτεινή πλευρά της ζωής. Αρκετό σκοτάδι υπάρχει στον κόσμο. Γιατί να μην υπάρχουν περισσότερες ιστορίες για ωραία πράγματα;"
"Η ομίχλη έχει ένα ιδιαίτερο γνώρισμα: Πνίγει το φως και τον ήχο, συρρικνώνει τον κόσμο, ώσπου το σημείο όπου βρίσκεσαι να είναι το μοναδικό που έχει απομείνει"
"Η οδύνη είναι απίστευτα μοναχικό πράγμα. Προτού το καταλάβεις, έχεις χαθεί μέσα στον εαυτό σου, και δεν είναι τόσο ότι δεν μπορείς να επιστρέψεις όσο ότι δε θέλεις"
"Όταν είσαι επτά χρόνων σου φαίνεται λες και η ζωή είναι φτιαγμένη από στιγμές. Κομμάτια της εικόνας χωρίς κάτι να τα συνδέει. Μόνο αργότερα καταφέρνεις να ενώσεις τις τελείες"
Υ.Γ. Το μυθιστόρημα είναι εμπνευσμένο από ένα πραγματικό γεγονός, αυτό της μυστηριώδους εξαφάνισης τριών φαροφυλάκων στις εξωτερικές Εβρίδες της Σκωτίας το 1900.
(Από newsbeast)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου