Τι υπέροχη, γλυκιά, αξιολάτρευτη ηρωίδα! Ναι, Η ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ είναι από τα βιβλία στα οποία εστιάζεις περισσότερο στην προσωπικότητα της κεντρικής ηρωίδας και λιγότερο στην πλοκή!
Η Μόλι που είναι καμαριέρα σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο, "που υπερηφανεύεται ότι διαθέτει σοφιστικέ κομψότητα και διαχρονική ευγένεια προσαρμοσμένες στη σύγχρονη εποχή", ανακαλύπτει μια μέρα νεκρό στο κρεβάτι του έναν πλούσιο ένοικο. Στην προσπάθειά της να διερευνήσει την αλήθεια θα θεωρηθεί ύποπτη και θα εμπλακεί σε μία μεγάλη περιπέτεια!
Ο αναγνώστης από τις πρώτες σελίδες εισέρχεται εύκολα στον κόσμο της Μόλι, η οποία είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα! Η εικοσιπεντάχρονη καμαριέρα, που είναι υποχόνδρια με την καθαριότητα, δυσκολεύεται να ερμηνεύσει τις εκφράσεις των άλλων, είναι αδέξια στις συζητήσεις, έχει ελάχιστους φίλους, υπεραναλύει τα πράγματα, σκοντάφτει συνεχώς πάνω σε κοινωνικά ανάρμοστες συμπεριφορές κρυμμένες κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων, θεωρεί ότι πρέπει κάποιος να ζει με τον προσωπικό του ηθικό κώδικα και θεωρεί ανακουφιστικό να έχει πάντα καθοδήγηση! Συνεχώς στο μυαλό της έχει τα σοφά λόγια της νεκρής, πια, γιαγιάς της με την οποία μεγάλωσε ("Αν αγαπάς τη δουλειά σου, δε θα δουλέψεις ούτε μία μέρα στη ζωή σου", "Μη σε νοιάζει τι άποψη έχουν οι άλλοι. Αυτό που έχει σημασία είναι τι άποψη έχεις εσύ", "Μην υποθέτεις, αν δε θες να βγεις ψεύτης", "Η αλήθεια είναι υποκειμενική", "Όσο ζεις μαθαίνεις", "Οι άνθρωποι είναι άλυτο μυστήριο", "Όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Αν δεν είναι καλά, τότε δεν είναι το τέλος").
Η πλοκή είναι καλοστημένη, αρκετές οι εκπλήξεις, έξυπνοι οι διάλογοι, ενώ θίγονται τα θέματα της απώλειας, των ανθρωπίνων σχέσεων και των οικογενειακών δεσμών. Προκαλούνται πολλά συναισθήματα, όπως συγκίνηση, θυμός, τρυφερότητα και στο τέλος ικανοποίηση με την ανακάλυψη του πραγματικού εαυτού της Μόλι!
Διαβάζοντάς το κάποιος συνειδητοποιεί τη δύναμη που μπορεί να κρύβει μέσα του, το πώς οι αναμνήσεις του έχουν καθορίσει τη ζωή του, καθώς και το πόσο δύσκολο είναι να πάρει κάποιες σημαντικές αποφάσεις, ενώ, είναι σίγουρο, ότι τη συγκεκριμένη ηρωίδα δε θα την ξεχάσει ποτέ!
Το βιβλίο μου άρεσε πολύ, το προτείνω σε όλους, κάθε ηλικίας, και πιστεύω ότι θα γνωρίσει την ίδια επιτυχία που γνώρισε το βιβλίο ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΟΙ ΚΑΡΑΒΙΔΕΣ, ίσως γιατί βρήκα πολλές ομοιότητες ανάμεσα στις δύο βασικές ηρωίδες!
ΑΚΟΥΣΤΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:
Χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου:
"Ο πόνος είναι μεταδοτικός, σαν ασθένεια. Εξαπλώνεται από το άτομο που υποφέρει πρώτο σε όσους το αγαπούν περισσότερο"
"Τα γέλια είναι σαν τα χαμόγελα. Οι άνθρωποι τα χρησιμοποιούν για να εκφράσουν ένα ευρύ φάσμα ακατανόητων συναισθημάτων"
"Ο κόσμος είναι καλύτερο μέρος, αν τον κοιτάζεις μέσα από ένα πρίσμα χρωμάτων αντί με όρους άσπρου μαύρου"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου