Η ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΤΙΠΟΤΕΝΙΩΝ (Τζόναθαν Κόου)

 

Τι να πει κανείς γι' αυτό το βιβλίο! Το διάβασα σε δύο μέρες και, πραγματικά, ενθουσιάστηκα!!!

Βρισκόμαστε στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας τη δεκαετία του '70 και παρακολουθούμε τις περιπέτειες μιας παρέας εφήβων, αλλά και των οικογενειών τους. Παράλληλα με τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα και τις απογοητεύσεις των βασικών ηρώων που είναι μαθητές στο σχολείο Κινγκ Γουίλιαμς, αλλά και τα αδιέξοδα των ενηλίκων, παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη όλη η πολιτική και κοινωνική κατάσταση της Αγγλίας την εποχή εκείνη (πολιτική αστάθεια, ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα, απεργιακές κινητοποιήσεις, τρομοκρατικές ενέργειες ΙΡΑ, εθνικισμός, ρατσισμός, συντηρητικοί εναντίον των εργατικών και το αντίστροφο και γενικότερα όλα τα γεγονότα που προηγήθηκαν της ανόδου της Θάτσερ στην εξουσία).

Μην ταράζεστε! Το βιβλίο δεν είναι καθόλου βαρετό! Διαβάζεται απνευστί! Μπορεί σε ένα-δυο σημεία να κάνει μια μικρή "κοιλίτσα", αλλά αμέσως "ξυπνάει" το ενδιαφέρον για τη συνέχεια της παρακολούθησης της ζωής των ηρώων, από τα 12 έως τα 19 χρόνια τους!

Υπάρχουν αρκετές δόσεις χιούμορ, κάτι που δεν αναιρεί, όμως, την ύπαρξη και του δραματικού στοιχείου. Μαζί με το χιούμορ κάνει την εμφάνισή της και η σάτιρα, η οποία, ενώ στην αρχή είναι συγκρατημένη, κάποια στιγμή "ξεχύνεται" άφθονη! Το ίδιο συμβαίνει και με τη μουσική, καθώς οι σελίδες είναι γεμάτες από ονόματα τραγουδιστών και συγκροτημάτων, τίτλους τραγουδιών και μουσικών ρευμάτων της εποχής!

Το βιβλίο το κάνουν μοναδικό και δύο άλλα στοιχεία: Οι εναλλαγές, πρώτα - πρώτα, των κειμενικών ειδών (επιστολές διαμαρτυρίας, άρθρα, προκηρύξεις, λόγοι που εκφωνούνται, ημερολογιακές σημειώσεις), αλλά και ο τρόπος που παρουσιάζονται οι σκέψεις του βασικού ήρωα στις τελευταίες 45 σελίδες. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη περίοδο που έχω συναντήσει σε βιβλίο (15.000 λέξεις, περίπου, χωρίς καμία τελεία)!

Μπορεί να με ενόχλησαν λίγο κάποια ορθογραφικά λαθάκια που εντόπισα ή οι υποσημειώσεις στο τέλος του βιβλίου που με υποχρέωναν να πηγαίνω εκεί κάθε λίγο και λιγάκι (πολύ άβολο!), αλλά τη ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΤΙΠΟΤΕΝΙΩΝ τη θεωρώ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ και την προτείνω σε όλους!  Να σημειώσω, δε, ότι αποτελεί το πρώτο μέρος μιας τριλογίας...Ήδη έχω ξεκινήσει την ανάγνωση του δεύτερου μέρους Ο ΚΛΕΙΣΤΟΣ ΚΥΚΛΟΣ!