Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2022

ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (Μαίρη Κόντζογλου)

 




Ήθελα ένα βιβλίο να με συνεπάρει! Να μη με δυσκολέψει καθόλου, να με κάνει να "βυθιστώ" στις σελίδες του και να με μεταφέρει σε άλλες εποχές, τόσο ιστορικά γνώριμες! Ένα βιβλίο που θα με γοητεύσει, θα με ξαφνιάσει, θα με κάνει να νιώσω έντονα συναισθήματα και θα με οδηγήσει στην ταύτιση με τους βασικούς ήρωές του! Όλα αυτά τα βρήκα στην εξαιρετική τριλογία της Μαίρης Κόντζογλου ΟΙ ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!

Πρόκειται για πολυπρόσωπο μυθιστόρημα του οποίου βασικό θέμα είναι οι παράλληλες ζωές δύο γυναικών με έντονη προσωπικότητα, οι οποίες ζωές, όμως, κάποια στιγμή, με κάποιον μαγικό τρόπο ενώνονται ("Τόσο καλοπλεγμένο γαϊτανάκι λίγες φορές είχαν πετύχει οι σκληρές οι Μοίρες...)! Πολλές μικρότερες ιστορίες πλέκονται γύρω από τις δύο κεντρικές ηρωίδες, οι οποίες διαδραματίζονται την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων, στη διάρκεια της Μικρασιατικής Καταστροφής, την περίοδο της γερμανικής Κατοχής, αλλά και στα χρόνια του Εμφυλίου. Ο αναγνώστης ταξιδεύει μέσα από τις σελίδες των τριών βιβλίων στην Πίνδο, στη Σμύρνη, στη Μυτιλήνη, στην Κωνσταντινούπολη, στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στη Νέα Υόρκη και ζει μαζί με τους ήρωες ιστορίες αγάπης, ανεκπλήρωτους έρωτες, περιπέτειες, δυνατές φιλίες, έντονα πάθη, προδοσίες, θανάτους και πολλές, πολλές ανατροπές!

Ο αναγνώστης από τις πρώτες σελίδες μπαίνει μέσα στο κλίμα της ιστορίας, με την υπέροχη πλοκή, τις εξαιρετικές περιγραφές και με ένα λεξιλόγιο που τον φέρνει σε πολλά σημεία κοντά στη ντοπιολαλιά! Οι χαρακτήρες σκιαγραφούνται με τρόπο μοναδικό! Είναι ήρωες που κινούνται σαν πιόνια στη σκακιέρα της ζωής, παρουσιάζονται τρωτοί, παθιασμένοι, θαρραλέοι, αδύναμοι, έντιμοι ή ανέντιμοι,  νοσταλγούν την πατρίδα τους και θυμίζουν πρόσωπα της αρχαίας τραγωδίας, ενώ ακόμα και οι πιο σκοτεινοί από αυτούς προκαλούν στον αναγνώστη συναισθήματα τρυφερότητας και συμπάθειας! 

Η φαντασία της συγγραφέως δε γνωρίζει όρια! Οι συμπτώσεις είναι τόσες πολλές και τόσο περίεργες, ώστε, πολλές φορές αναρωτιέσαι "είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό;". Οι  "φωσκολικές" υπερβολές της, εμένα δεν με ενόχλησαν! Αντίθετα, τα βιβλία τα διάβασα ευχάριστα και σχετικά γρήγορα, αν σκεφτεί κανείς τον μεγάλο αριθμό των σελίδων τους! 

Το θεωρώ ιδανικό ανάγνωσμα για διακοπές!

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα των βιβλίων:

"Τα νιάτα δε θέλουν και πολύ για να βάλουνε μπουρλότο στις αισθήσεις."

"Έτσι συνήθιζαν τότε οι πλούσιοι, σε καπέλα μετρούσαν την ευμάρεια της υποψήφιας νύφης."

"Τα κορίτσια τα ανύπαντρα δεν έβγαιναν συχνά πυκνά, έμεναν στο σπίτι, κεντούσαν, ύφαιναν, κουτσομπόλευαν και ονειρεύονταν."

"Ομορφιά είναι εκεί όπου αναπαύεται η καρδιά μας και όμορφο βλέπουμε αυτόν που θέλει η ψυχή μας και όχι αυτόν που νομίζουν οι άλλοι ότι μας ταιριάζει."

"Ο έρωτας δε θέλει δεσμεύσεις, ούτε καν προφορικές..."

"Άμα υποφέρει η ψυχή, που είναι από φως, τι να σου κάνει το σώμα, που είναι από χώμα..."

"Πού ακούστηκε να συστήνει ο γιος τη νύφη στον πατέρα, το ανάποδο γίνεται πάντα, ο πατέρας γνωρίζει στον γιο αυτήν που θα πάρει, αυτό λέει η παράδοση, η τάξη και η συνήθεια, "Έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα συνεχίσουμε"..."

"Ό,τι περνάει δε χάνεται, είναι δικό σου, προίκα και περιουσία σου, το πληρώνεις με αναμνήσεις, το εξαργυρώνεις σε παρόν."

"Μήπως συνηθίζεται ο θάνατος; Μήπως όλοι οι προηγούμενοι σε θωρακίζουν να αντέξεις τους επόμενους; Ή μήπως ο πόνος πάει ανάλογα με τα χρόνια; Όταν χάνεις τον δικό σου τον άνθρωπο, είναι ο πιο νέος του κόσμου."

"Μπορεί ο έρωτας - με ό,τι περιέχει η έννοια του, αγάπη, πάθος, πόθο, ζήλια, πόνο, εκδίκηση - να περνάει, αλλά αυτό που μένει - όταν μένει.. - μήπως είναι πολυτιμότερο και ακριβότερο;"

"Πόσο οδυνηρή γίνεται η ευτυχία όταν παίρνει τη μορφή ανάμνησης!"

"Κάθε βάσανο, σαν είναι καινούργιο, είναι φαρμάκι. Αν περάσει ο χρόνος, κατασταλάζει σαν πίκρα."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου