Ιρλανδία, δεκαετία του '50, μια αριστοκρατική έπαυλη, ένας φόνος στη βιβλιοθήκη, ένας περιορισμένος αριθμός υπόπτων, μια κλειστή κοινωνία, πολλά μυστικά, μια εξαφάνιση, και χιόνι, αρκετό χιόνι που δυσχεραίνει τα πάντα!
Ένα σκοτεινό, ατμοσφαιρικό αστυνομικό μυθιστόρημα που, αν και συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να το κάνουν ένα απολαυστικό ανάγνωσμα, που δε θα μπορούσες να το αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να φτάσεις στην τελευταία του σελίδα, όπως λέει και το οπισθόφυλλο, εντούτοις, δεν είναι έτσι!
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από αδιάφορο έως αρκετά συνηθισμένο, ως προς την πλοκή, βιβλίο, χωρίς ανατροπές, χωρίς εντυπωσιακό τέλος και με ήρωες που, όχι μόνο δεν μπορεί να ταυτιστεί μαζί τους ο αναγνώστης, αλλά τους αντιπαθεί επιπλέον! Από κάποιο σημείο και μετά δεν ενδιαφερόμουνα για την ταυτότητα του δολοφόνου, αλλά συνέχιζα να το διαβάζω γιατί έβρισκα ενδιαφέρουσες τις λυρικές περιγραφές της ιρλανδικής επαρχίας, αλλά και τις πληροφορίες που αντλούσα για τη θρησκευτική κουλτούρα των Ιρλανδών, καθώς ο νεκρός στη βιβλιοθήκη ήταν ιερέας. Αν προσθέσω, μάλιστα, στα προηγούμενα και την αρκετά ενδιαφέρουσα ψυχολογική εμβάθυνση των ηρώων που κάνει ο συγγραφέας, τα θετικά στοιχεία του βιβλίου τελειώνουν εκεί!
Όχι, δε θα το πρότεινα! Υπάρχουν πολύ πιο ενδιαφέροντα βιβλία στην κατηγορία των αστυνομικών θρίλερ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου