Ένα αλληγορικό, πολυεπίπεδο ψυχολογικό θρίλερ με στοιχεία φαντασίας και μαγικού ρεαλισμού, αλλά και φιλοσοφικές αναζητήσεις! Δύο παράλληλες ιστορίες με ήρωες από τη μια τον Ισμαήλ Καπράλ, έναν μορφωμένο, εσωστρεφή, βιβλιόφιλο και αφελή τύπο με δύσκολα παιδικά χρόνια, γεμάτο ενοχές, που εμπιστεύεται αυτούς που δεν πρέπει και μπλέκει άθελά του σε μια δολοφονία και από την άλλη ένα αγριογούρουνο, τον Καπρέτ, με... υπαρξιακές ανησυχίες(!) Η ζωή των δύο ηρώων συνδέεται τόσο στενά, ώστε σε αρκετά σημεία δεν μπορείς να διακρίνεις αν κάποια λόγια ή σκέψεις ανήκουν στον Ισμαήλ ή στο αγριογούρουνο!
Ο Ισμαήλ βρίσκει παρηγοριά στον κόσμο των βιβλίων μέσα στα οποία βυθίζεται και περνά στη σφαίρα της φαντασίας. Νιώθει έτσι ότι, επιτέλους, ζει μια συναρπαστική ζωή, έστω και μέσα στον φόβο. Αποκτά τον ρόλο της νυχτοπεταλούδας που έλκεται από το φως και τον ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΕΙ Η ΦΩΤΙΑ!
Ο συγγραφέας θέλοντας να θίξει ζητήματα, όπως η ζωή, το αναπόφευκτο του θανάτου, η μοίρα, η ταυτότητα, η μνήμη, καταπιάνεται με ένα παιχνίδι ονομάτων, αλλά και με αρκετά ενδιαφέρουσες αναφορές σε βιβλία, ταινίες, ποιητές, στη λατινική γραμματεία και στον κόσμο της μουσικής!
Το βιβλίο βρίθει συνειρμών, φαντασιώσεων και ψευδαισθήσεων που σε οδηγούν κάποια στιγμή σε "σύγχυση" και αναρωτιέσαι "πού το πάει ο Καμπρέ;". Στο τέλος, όμως, "ξεκαθαρίζει το τοπίο" και μπορείς να ερμηνεύσεις τα πάντα ή, τουλάχιστον, να δώσεις τη δική σου ερμηνεία.
Είναι το πρώτο βιβλίο του Καμπρέ που διαβάζω και μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά, αν και θα το προτιμούσα λιγο μεγαλύτερο, ώστε να μπορέσουν να εξελιχθούν καλύτερα οι χαρακτήρες!
Χαρακτηριστική φράση του βιβλίου:
"Δεν είσαι υποχρεωμένος να τελειώσεις κανένα βιβλίο. Μόνο όσα το αξίζουν".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου