Ένα χορταστικό, πολυπρόσωπο, συναρπαστικό μυθιστόρημα, μια τοιχογραφία της βικτωριανής εποχής, ένα βιβλίο γεμάτο μυστήριο, δολοπλοκίες, έρωτες, μυστικά, δολοφονικές απόπειρες, προδοσίες, αδικίες, μια ωδή στην ανθρώπινη ψυχή, ένας ύμνος στην αιώνια αγάπη και την παντοτινή φιλία!
Δύο Αρμαντέιλ του παρελθόντος από τη μια μεριά και οι γιοι τους από την άλλη, οι δύο Αρμαντέιλ του παρόντος, οι οποίοι ενώ δε θα έπρεπε να συναντηθούν ποτέ, συναντιούνται τυχαία και δρουν γύρω από τη βασική ηρωίδα του μυθιστορήματος, μια μυστηριώδη, διεφθαρμένη και συγχρόνως γοητευτική γυναίκα, η οποία "κινεί τα νήματα" και προσπαθεί με κάθε τρόπο να ικανοποιήσει την απληστία της!
Ενώ στην αρχή σου φαίνεται ότι η εξέλιξη της πλοκής είναι αργή, από κάποιο σημείο και μετά δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου! Η αφήγηση ρέει κι εσύ βυθίζεσαι στον κόσμο των χαρακτήρων στους οποίους διακρίνεις και τη σκοτεινή και τη φωτεινή τους πλευρά, ενώ οι πράξεις τους καθοδηγούνται από τα συναισθήματα, τους φόβους και τα πάθη τους. Πρόκειται για ήρωες γεμάτους ενοχές, που φοβούνται τη μοίρα και αναζητούν εναγωνίως τη λύτρωση!
Σε κερδίζει ο αριστοτεχνικός συνδυασμός του τραγικού στοιχείου με το υπόγειο χιούμορ και την ειρωνεία, ο σοκαριστικός για την εποχή χαρακτήρας της βασικής ηρωίδας που τη μισείς, ενώ ταυτόχρονα τη θαυμάζεις, η αφήγηση που από τριτοπρόσωπη παίρνει τη μορφή επιστολής ή ημερολογίου, οι ανατροπές, το λυτρωτικό τέλος, ενώ έρχεσαι σε επαφή με μια πρώτη μορφή ψυχανάλυσης και με κάποιο αρχικό στάδιο της ιδιωτικής αστυνομικής έρευνας! Προβληματίζεσαι, στο τέλος, σχετικά με την προέλευση των ονείρων, αφού η ορθολογική θεωρία συγκρούεται με την υπερφυσική, ενώ αναρωτιέσαι, παρακολουθώντας τον τρόπο δράσης των ηρώων, αν υπερισχύει η ανθρώπινη βούληση ή η ανθρώπινη μοίρα και αντιλαμβάνεσαι ότι κάποιες φορές ο έρωτας είναι ο τελικός ρυθμιστής των πραγμάτων!
Πόσο μεγάλος μάστορας της πλοκής είναι, τελικά, αυτός ο Collins! Πόσο καλός ψυχογράφος και πόσο εθιστικά τα βιβλία του! Οι σελίδες ξεπερνούν τις 1200 και όμως δε βαριέσαι ούτε κουράζεσαι!
Έχω διαβάσει τη ΦΕΓΓΑΡΟΠΕΤΡΑ και τη ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΣΠΡΑ, αλλά νομίζω ότι το βιβλίο ΑΡΜΑΝΤΕΪΛ τα ξεπερνά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου