Μου το πρότεινε μια φίλη εδώ και πολύ καιρό! Διαβάζοντας το οπισθόφυλλο σκέφτηκα: "Άλλη μια ρομαντική ιστορία από αυτές που δε συνηθίζω να διαβάζω". Ύστερα από μεγάλη της επιμονή αποφάσισα να το αγοράσω και το ξεκίνησα! Και από τις πρώτες σελίδες κόλλησα και διάβασα μονορούφι και τις 742 σελίδες!
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό ιστορικό μυθιστόρημα που σε μεταφέρει στη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέμου και της Κατοχής, αλλά και σε ταξιδεύει στην Αθήνα, τον Πειραιά και τη Βιέννη εκείνων των χρόνων μέσα από τρεις παράλληλες ερωτικές ιστορίες, αυτές της Χριστίνας και του Αλμπέρτο, του Μπενίκο και της Νινόν και του Αστέρη και της Ρούλας. Συγχρόνως ενημερώνεσαι για όλα τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα της εποχής, καθώς η ιστορία ξεκινά από το 1927 και φθάνει μέχρι τις παραμονές του Εμφυλίου. Έτσι γίνεται αναφορά στην εγκατάσταση των προσφύγων από τη Μ. Ασία στη Θεσσαλονίκη, στην πολυπολιτισμική κοινωνία της πόλης, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον αντισημιτισμό που κάνει δειλά-δειλά τα πρώτα του βήματα, την εμφάνιση και εξάπλωση του ναζισμού στην Ευρώπη, τον Ιωάννη Μεταξά, την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, τη γερμανική Κατοχή, το Ολοκαύτωμα, τη δράση των ανταρτικών ομάδων, τον Εμφύλιο. Και συνειδητοποιείς πόσο εμπεριστατωμένη έρευνα έχει κάνει η συγγραφέας και πόσο όμορφα έχει "δέσει" την Ιστορία με τη μυθοπλασία! Και έρχεσαι σε επαφή με μια κοινωνία αντιθέσεων όπου το κάθε άτομο δίνει τον δικό του αγώνα είτε απέναντι στον εξωτερικό εχθρό, είτε για να επιβιώσει και να αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματά του, είτε διεκδικώντας τα δικαιώματα που προσπαθούν να του στερήσουν οι άλλοι, ειδικά αν είναι γυναίκα, είτε για να αντιμετωπίσει τις προκαταλήψεις του κοινωνικού περίγυρου!
Και λατρεύεις τους ήρωες και ταυτίζεσαι μαζί τους και συμπάσχεις: Ερωτεύεσαι, πονάς, αγωνιάς, θυμώνεις, αγανακτείς, ενθουσιάζεσαι... Και δεν τους ξεχνάς εύκολα! Μόνο αφήνεσαι να παρακολουθήσεις τον τρόπο με τον οποίο ξεδιπλώνεται η ψυχή τους, τον τρόπο σκέψης τους, αλλά και τις συμπεριφορές τους όπως μεταβάλλονται μέσα στη ροή των γεγονότων!
Και προβληματίζεσαι με τα φαινόμενα ρατσισμού, με τους αγώνες των γυναικών, με την κοινωνική αδικία, με όλους αυτούς που έχουν μάθει να "βολεύονται" σε οποιαδήποτε κατάσταση...
Και χορταίνεις εικόνες και μυρωδιές! (Η Σμύρνη μύριζε κανέλα, ο Πειραιάς καμένο λάδι, η Θεσσαλονίκη πιπέρι")
Και θαυμαζεις το πλούσιο λεξιλόγιο και την εξαιρετική γραφή της συγγραφέως, την τόσο παραστατική, όπου δεν υπάρχει ούτε μία λέξη περιττή ή κάποιο συντακτικό λάθος!
Και στο τέλος λες: Συγχαρητήρια κυρία Κράλλη και ευχαριστώ πολύ Βιβή για την πρότασή σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου