Διάβασα και το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Κόου και ομολογώ ότι το βρήκα εξίσου καλό με το πρώτο, παρ' όλες τις αρνητικές κριτικές που είχα ακούσει! Η ιστορία συνεχίζεται είκοσι χρόνια μετά, στη Βρετανία εποχής Μπλερ, και οι γνωστοί μας έφηβοι της ΛΕΣΧΗΣ ΤΩΝ ΤΙΠΟΤΕΝΙΩΝ έχουν μεγαλώσει. Η ενηλικίωσή τους, όμως, είναι επώδυνη! Είτε έχουν να αντιμετωπίσουν περίπλοκες ή ανεκπλήρωτες ερωτικές σχέσεις είτε αντιμετωπίζουν προβλήματα επαγγελματικής φύσεως ή έρχονται αντιμέτωποι με μυστικά του παρελθόντος.
Οι ήρωες κινούνται τώρα και έξω από το γνωστό Μπέρμιγχαμ, στο Λονδίνο, τη Δανία, τη Γερμανία και τη Γαλλία και τους βλέπουμε να διαπρέπουν (;) στον χώρο της πολιτικής, της δημοσιογραφίας ή του χρηματιστηρίου.
Ενώ στο πρώτο βιβλίο βασικός ήρωας ήταν ο Μπέντζαμιν, εδώ γίνεται μια εκτεταμένη σκιαγράφηση του χαρακτήρα του αδελφού του Πολ, βουλευτή, πια, του Εργατικού κόμματος, ο οποίος παρουσιάζεται ως ένας ματαιόδοξος αριβίστας, πολύ καλός χειριστής της γλώσσας των πολιτικών, χαμαιλέοντας, όπου χρειάζεται, για να γίνεται αρεστός, ευάλωτος, όμως, σε παράνομους έρωτες.
Πρόκειται για ένα πολύ καλό κοινωνικοπολιτικό μυθιστόρημα με αναφορές στην οικογένεια, τη θρησκευτική πίστη, τις αξίες, τις προσωπικές αποτυχίες και εμμονές, στο οποίο λύνονται όλες οι απορίες που δημιουργήθηκαν στον αναγνώστη από το πρώτο βιβλίο.
Αρκετές ανατροπές, γρήγορη πλοκή, η οποία παρουσιάζεται κι εδώ μέσα από διάφορα κειμενικά είδη, εξαιρετική περιγραφή χαρακτήρων, πολύ καλή πολιτική ανάλυση της εποχής! Ο συγγραφέας παραδίδει για ακόμα μια φορά ένα μάθημα ιστορίας και ψυχολογίας με το γνωστό καυστικό, αλλά και γλαφυρό, συγχρόνως, ύφος του!
Αξίζει να διαβαστεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου