Η ΣΥΒΑΡΙΤΙΣΣΑ, ένα από τα πιο γνωστά βιβλία της Ζωγράφου, βασίζεται στη ζωή της και μαζί με την προσωπικότητα της βασικής ηρωίδας προβάλλει και τη νοοτροπία μιας ολόκληρης κοινωνίας του πρώτου μισού του 20ου αι.
Η Ελένη Κούρκαπα μεγαλώνει σε μια οικογένεια "ξεχωριστή" με έναν πατέρα αφέντη που προκαλεί μεγάλο φόβο στην ίδια και στις αδελφές της, αν και απουσιάζει από την οικογενειακή εστία για μεγάλα διαστήματα! Σε αυτό έχουν συμβάλει οι συνεχείς απειλές της μητέρας, η οποία μεταφέρει στις κόρες της την καταπίεση που έχει δεχτεί η ίδια στη ζωή της! Η Ελένη, όμως, μεγαλώνοντας κάνει τις δικές της επιλογές και αποφασίζει να ζήσει με τον τρόπο που θέλει, χωρίς συμβιβασμούς και υποταγή στον καθωσπρεπισμό της κοινωνίας μας! Δε θα προδώσει ποτέ τα θέλω της, θα παντρευτεί, θα γεννήσει το παιδί της στη φυλακή, θα πάρει διαζύγιο, θα αποκτήσει πολλούς εραστές, θα μπει στην Αντίσταση και θα δείξει πλήρη αδιαφορία απέναντι στη γνώμη του κόσμου!
Ενδιαφέρων ο κοινωνικός σχολιασμός που γίνεται στο βιβλίο, καθώς και ο συνδυασμός της ευαισθησίας με τη δύναμη και το πάθος! Στα θετικά, επίσης, συμπεριλαμβάνονται ο μεστός λόγος, το υπέροχο λεξιλόγιο, το διακριτικό χιούμορ και οι έντονες αντιθέσεις ως προς την παρουσίαση των χαρακτήρων (άλλοι παρουσιάζονται υποταγμένοι στη μοίρα τους και άλλοι ως επαναστάτες με τη διάθεση να ανατρέψουν τα πάντα στο διάβα τους)!
Εκείνο που με ενόχλησε είναι η υπερβολή με την οποία παρουσιάζονται κάποιοι χαρακτήρες, όπως αυτός της σκληρής μητέρας, οι απότομες αλλαγές του χρόνου μέσα στο ίδιο κεφάλαιο, ακόμα και στην ίδια παράγραφο κάποιες φορές, αλλά και μια νοηματική σύγχυση που επικρατεί, κυρίως στις τελευταίες 50-60 σελίδες, με αποτέλεσμα να μπερδεύει ο αναγνώστης ονόματα και γεγονότα!
Ενώ το ξεκίνησα με ενδιαφέρον, τελικά το εγκατέλειψα στις τελευταίες σελίδες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου